انواع ورزش های هوازی در باشگاه

انواع ورزش های هوازی در باشگاه

ورزش های هوازی ،ورزش های هوازی در منزل،ورزش های هوازی برای لاغری،ورزش های هوازی برای شکم،ورزش های هوازی در باشگاه،ورزش های هوازی شامل چیست،ورزش های هوازی کدامند،ورزش های هوازی برای کاهش وزن،ورزش های هوازی یعنی چه،ورزش های هوازی برای چربی سوزی،ورزش های هوازی در خانه

شاید برایتان جالب باشد که دکتر کنت کوپر (Kenneth Cooper) نخستین کسی بود که مفهوم و روش‌های تمرین ورزش هوازی را رواج داد. او برای شروع تحقیقاتش از این باور الهام گرفت که ورزش می‌تواند از بروز بیماری‌ها جلوگیری کرده و نقش پیشگیرانه‌ای داشته باشد و به همین منظور در سال ۱۹۷۰ مؤسسه شخصی خودش را با هدف تحقیق درباره‌ی طب پیشگیرانه تأسیس کرد. او به میلیون‌ها نفر انگیزه‌ی فعال شدن داد و امروزه به عنوان «پدر ورزش های هوازی» معروف است. در ادامه با تعریف ورزش هوازی، نحوه‌‌ی درست شروع آن و تاثیرش در پیشگیری از بیماری‌ها بیشتر آشنا می‌شوید.در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد ورزش های هوازی صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.

آشنایی با ورزش های هوازی

ورزش هوازی که به آن «کاردیو» یا «ایروبیک» (به معنای با اکسیژن) هم می‌گویند، ورزشی است که در آن، خونِ اکسیژن‌دار توسط قلب پمپاژ می‌شود تا اکسیژن به تمام عضلاتِ در حال فعالیت برسد. ورزش هوازی سبب افزایش ضربان قلب و تنفس برای مدت نسبتا طولانی می‌شود. بر عکس، ورزش غیرهوازی (بدون اکسیژن) فعالیتی است مانند دو سرعت یا وزنه‌برداری که سبب می‌شود عضلات به صورت ناگهانی تحت فشار شدید قرار بگیرند و شما به سرعت از نفس بیفتید. نمونه‌های ورزش‌ های هوازی عبارتند از: دستگاه‌های ورزشی هوازی (کاردیو)، رکاب زدن، دویدن، شنا کردن، پیاده‌روی، کلاس‌های ورزشی هوازی، اسکی‌ صحرایی و کیک‌بوکسینگ، البته انواع بسیار دیگری هم وجود دارند. اگر شدت انجام ورزش‌ هوازی بیش از حد بالا باشد، به ورزش غیرهوازی تبدیل می‌شود. به عبارت دیگر، تفاوت بین ورزش‌ هوازی و غیرهوازی در شدت انجام آنها است. ورزش هوازی نه تنها به تناسب اندام کمک می‌کند، بلکه مزایای شناخته‌شده‌ای برای سلامتی جسمی و روحی دارد. ورزش هوازی به جلوگیری یا کاهش احتمال ابتلا به برخی از سرطان‌‌ها، دیابت، افسردگی، بیماری‌های قلبی‌عروقی و پوکی استخوان کمک می‌کند. برنامه‌ی ورزش های هوازی باید ساده، عملی و واقع‌بینانه باشد. می‌توان از تجهیزات خاص (از قبیل دستگاه‌های ورزشی هوازی) استفاده کرد، اما استفاده از این تجهیزات برای انجام ورزش های هوازی ضروری نیست.

ورزش های هوازی چیست

تصور کنید در حال ورزش کردن هستید. از شدت فعالیت عرق می‌کنید، به سختی نفس می‌کشید، قلب‌تان تاپ‌تاپ می‌‌کند و خون در رگ‌های شما در جریان است تا برای ادامه‌ی فعالیت به عضله‌ها اکسیژن برساند و شما بتوانید مدت بیشتری به فعالیت ورزشی خود ادامه دهید. به این گونه ورزش‌ها هوازی (یا در اصطلاح کاردیو) می‌گویند. به عبارت دیگر، هر گونه ورزشی که فعالیت قلب، ریه‌ها و عضلات شما را زیاد کند تا شما مدت زمان بیشتری به ورزش ادامه دهید، هوازی (کاردیو) محسوب می‌شود. مهم نیست افزایش ضربان قلب و تنفس از چه طریقی باشد: دویدن، دوچرخه‌سواری، شنا و غیره. در ادامه به بررسی مکانیسم‌های ورزش‌ هوازی می‌پردازیم که عبارتند از: نقل و انتقال و مصرف اکسیژن، نقش قلب و عضلات، مزایای ثابت‌شده‌ی ورزش های هوازی و موارد دیگر.

ورزش های هوازی متوسط

برای کسانی که تازه شروع به ورزش کرده اند بهترین گزینه، ورزش هایی است که در ادامه به آنها اشاره می کنیم. با این ورزش ها شاید کالری زیادی مصرف نکنید ولی استحکام بدن خود را بالا می برید. پیاده روی انتخاب بسیار خوبی است، هر یک ساعت پیاده روی برای فردی با 72 کیلو گرم وزن، 277 کالری می سوزاند و ورزشی مانند ایروبیک آبی نیز در طول یک ساعت، 292 کالری می سوزاند.

ورزش های هوازی شدید

بعد از اینکه با ورزش های هوازی متوسط، استحکام بدنتان را بالا بردید، آن را با ورزش های شدیدتر بسنجید. بالا بردن شدت ورزش، میزان کالری که توسط بدن شما سوزانده می شود را نیز افزایش می دهد و باعث می شود چربی بیشتری از ناحیه شکم آب شود. یکی از انتخاب های شما، دویدن آهسته است که فردی با وزن 72 کیلوگرم در هر ساعت می تواند 584 کالری بسوزاند. طناب زدن هم یک انتخاب با تاثیر بسیار بالاست که 730 کالری در ساعت می سوزاند. شنا کردن نیز 511 کالری در ساعت می سوزاند.

نقش ورزش های هوازی در افزایش عضلات

معمولا هنگامی که از حجم عضلات صحبت می شود تاثیر ورزش‌های هوازی نادیده گرفته می‌شود و بیشتر تمرکز بر روی ورزش‌های قدرتی و استقامتی است. با این حال مطالعات اخیر نشان داده است مردانی که ۴ تا ۵ روز در هفته به مدت ۴۰ دقیقه ورزش هوازی شدید انجام می‌دهند شاهد ۵ تا ۶ درصد افزایش حجم عضلات پا خواهند بود. یکی از متخصصان ورزش دانشگاه بال استیت در این باره می‌گوید: ورزش‌های هوازی اگر درست انجام شوند باعث رشد عضلات می‌شوند و تاثیری مشابه تاثیر ورزش‌های استقامتی دارند.

فواید ورزش های هوازی

تقویت عضلاتی که در تنفس نقش دارند، شتاب دهنده جریان هوا ورودی و خروجی شش ها.

تقویت و بزرگ کردن عضلات قلب، بهبود تپش و کاهش مرتبه استراحت قلب – به این موارد تغییر وضعیت گفته می شود.

بهبود چرخش خون و کاهش فشار خون

افزایش تعداد گلبول های قرمز در خون، تسریع انتقال اکسیژن به بافت ها

ارتقاء سلامت ذهنی، که شامل کاهش استرس و نشانه های افسردگی می شود. از طرف دیگر، سطح هوشیاری افزایش پیدا می کند.

کاهش خطر ابتلا به دیابت؛ تحقیقات و مطالعات اخیر نشان داده است که ورزش هوازی در پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع 2 بسیار موثر است.

معایب وزش های هوازی

احتمال ایجاد مصدومیت به دلیل ورزش مداوم، با شدت بالا و طولانی زیاد است. البته در صورت پایین بودن آمادگی جسمی فرد این خطر بیشتر مورد توجه است. ورزش هوازی راه مناسبی برای ساخت و حجم سازی عضلات نیست.

ظرفیت هوازی چیست؟

ظرفیت هوازی به ظرفیت عملکرد سیستم تنفسی بدن گفته می شود. این ویژگی به بیشترین میزان اکسیژن مصرف شده حین یک تمرین پر شدت در یک زمان مشخص اشاره دارد. عملکرد سیستم تنفسی و توانایی قلب و عروق در رساندن و خارج کردن اکسیژن در گردش خون، مبانی تعریف ظرفیت هوازی هستند. یک متخصص ورزشی یا دکتر عمومی برای اندازه گیری ظرفیت هوازی ماکسیمم یک شخص، تست VO2 max را انجام می دهد. در این آزمایش، فرد بر روی تردمیل قرار گرفته و در یک بازه زمانی مشخض، راه رفتن در سرعت پایین را آغاز می کند و تا جایی که توان دارد در سرعت های بالاتر می دود. در این تست سرعت تردمیل به مرور افزایش پیدا می کند. بدن این فرد توسط سیم های مخصوص به دستگاه اندازه گیری میزان اکسیژن مصرفی، تعداد ضربان قلب و … متصل شده است. هر چه توان و استقامت این شخص در انجام آزامیش VO2 max بیشتر باشد، اکسیژن بیشتری در عضلات او مصرف شده است، و در نتیجه بهتر و بیشتر می تواند به انجام تمرینات فیتنس، تناسب اندام و هوازی بپردازد. ساده تر بگوییم؛ هر چه ظرفیت هوازی بیشتر باشد، سطح توانایی فرد در انجام فعالیت های فیزیکی بالاتر است.

نقش ورزش های هوازی در سلامت قلب و ریه

ورزش‌های هوازی به خصوص شنا باعث می‌شوند که بدن به صورت بهینه اکسیژن مصرف کند. این نوع ورزش‌ها میزان ضربان قلب در حالت استراحت را کاهش می‌دهند. کم بودن میزان ضربان قلب در حالت استراحت نشان دهنده سلامت قلب و عروق است. مطالعات انجام شده در سال ۲۰۰۸ میزان فشار خون و کلسترول افراد مختلف که در رشته‌های ورزشی متفاوتی همچون دویدن و شنا فعالیت داشته مقایسه کرده است. محققان دریافتند افرادی که شنا می‌کنند و می‌دوند شرایط قلبی بهتری نسبت به افرادی که پیاده‌روی می‌کنند دارند و افرادی که پیاده‌روی می‌کنند شرایط قلبی‌شان بهتر از افرادی است که زندگی ساکن دارند.

انواع ورزش های هوازی

شناخته شده ترین فعالت هوازی دویدن است، اما بیشتر فعالیت های ورزشی در دسته بندی فعالیت های هوازی قرار می گیرند. اصولا سه دسته بندی برای ورزش های هوازی طراحی شده است:

1. ورزش هایی که با شدت ثابت انجام می شوند و به مهارت خاصی نیاز ندارند. بیشتر افراد با داشتن آمادگی جسمانی لازم می توانند به انجام این تمرینات هوازی بپردازند:

دوچرخه سواری
دوچرخه ثابت (نشسته، اسپینینگ، ایستاده)
دوی نرم (جاگینگ)
دویدن
راه‌پیمایی
قایقرانی
پله نوردی
ماشین پله
سوار کاری

2. ورزش هایی که با شدت ثابت یا متغیر انجام می شوند و به مهارت فردی یا گروهی نیازمند اند:

حرکات ایروبیک
اسکی
پیاده‌روی
اسکیت
طناب زدن
شنا کردن
فعالیتهای آبی (مثلاً واترپلو)
راه‌پیمایی در بین تپه ماهور (هاکینگ)
کیک بوکسینگ

3. فعالیت هایی که تا حد زیادی متغیر اند و به مهارت بالایی نیاز دارند:

بسکتبال

فوتبال

هندبال

والیبال

رقصهای فولکلوریک

ورزشهای راکتی

تمرین ایزوتونیک در سیستم دایره ای

تمرین ایزوتونیک در سیستم فوق دایره ای

نقش ورزش های هوازی در سلامت دستگاه گوارش

مطالعاتی که در ماه نوامبر منتشر شد نشان داد که ورزش هوازی باعث ایجاد تغییرات در دستگاه گوارش می‌شود. افرادی که ۳ تا ۵ بار در هفته ورزش می‌کنند تمرکز نوع خاصی از اسیدهای چرب را در دستگاه گوارش بیشتر خواهند داشت. این اسیدهای چرب عملکرد دستگاه گوارش را بهبود می‌بخشد.

نقطه ی آغاز ورزش های هوازی

این ورزش‌ با تنفس شروع می‌شود. یک فرد بزرگسال سالم بطور متوسط در هر دقیقه حدود ۷ تا ۸ لیتر هوا را در عمل دم و بازدم در سیستم تنفسی خود جابه‌جا می‌کند. زمانی که ریه‌هایتان را از اکسیژن پر می‌کنید (هوا حاوی تقریبا ۲۰درصد اکسیژن است)، اکسیژن از شاخه‌های کوچکی از لوله‌ها (نایژک) عبور می‌کند تا به کیسه‌‌ی هوایی برسد. کیسه‌‌ی هوایی محل اصلی مبادله‌ی گازهای هوای تنفسی با گازهای خون است. مسیر رسیدن اکسیژن به قلب، یکراست از کیسه‌ی هوایی است.

نقش ورزش های هوازی در کلسترول خون

انجام ورزش هوازی میزان LDL را کاهش می‌هد که کلسترول بد خوانده می‌شود. کلسترول احتمال بیماری‌های قلبی – عروقی را افزایش می‌دهند. ورزش همچنین باعث افزایش HDL (کلسترول خوب) در بدن می‌شود.

علائم و راه کاهش کلسترول خون بالا و درمان آن چیست

نقش قلب در ورزش های هوازی

قلب چهار دریچه (دو دهلیز و دو بطن) برای دریافت خون و پمپاژ کردن آن و همچنین تعدادی شریان اکلیلی (یا سرخرگ تاجی) بسیار فعال دارد. قلب برای انجام تمام این مأموریت‌ها به ذخیره‌ی تازه‌ای از اکسیژن نیاز دارد و همان‌طور که پیش از این گفتیم، ریه‌ها این نیاز قلب را برآورده می‌کنند. زمانی که نیاز قلب برآورده شود، خون، اکسیژن و مواد مغذی دیگر را از طریق بطن بزرگ سمت چپ به بیرون پمپاژ می‌کند و آنها را از طریق سیستم گردش خون به تمام اندام‌ها، عضلات و بافت‌هایی می‌رساند که به این مواد نیاز دارند.ضربان قلب انسان در حال استراحت تقریبا بین ۶۰ تا ۸۰ بار در دقیقه، ۱۰۰،۰۰۰ بار در روز، بیش از ۳۰ میلیون بار در سال و حدود ۲/۵ میلیارد بار در یک طول عمر ۷۰ ساله‌ است. در هر ضربان قلب انسان، حجمی از خون (حجم ضربه‌ای) به همراه اکسیژن و بسیاری مواد مغذی دیگر در تمام بدن توزیع می‌شود. قلب یک فرد بالغ بزرگسال در هر دقیقه حدود ۵ لیتر خون پمپاژ می‌کند.

عضلات و مصرف اکسیژن در ورزش های هوازی

تمام اکسیژن پمپاژ شده توسط خون اهمیت دارد. حتما با اصطلاح «مصرف اکسیژن» آشنا هستید. در علم به آن VO2 یا حجم اکسیژن مصرفی می‌گویند. VO2 مقدار اکسیژنی است که ماهیچه‌ها از خون، استخراج یا مصرف می‌کنند و با واحدهای میلی‌لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه محاسبه می‌شود (میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن). عضلات مانند موتورهایی هستند که برای کار کردن به سوخت احتیاج دارند (درست مانند ماشین که برای حرکت به بنزین احتیاج دارد)، با این تفاوت که این سوخت، چربی و کربوهیدرات است. اکسیژن بازیکن مهمی است، زیرا هنگام حضور در عضلات برای سوزاندن چربی و کربوهیدرات‌ها به کار می‌رود تا سوخت موتورهای ما را تأمین کند. هر قدر ماهیچه‌ها در مصرف اکسیژن مؤثرتر عمل کنند، ما می‌توانیم سوخت بیشتری بسوزانیم، به اندام متناسب‌تری برسیم و مهم‌تر از آن، زمان بیشتری ورزش کنیم.

نقش ورزش های هوازی برای سلامت پوست

مطالعات انجام شده نشان داده است که افراد بالای ۴۰ سال که ورزش هوازی انجام می‌دهند پوست سالم‌تری دارند. هنوز مشخص نیست که ورزش چگونه بر سلامت پوست تاثیر می‌گذارد.

نقش ورزش های هوازی در تناسب اندام

یک بزرگسال کم‌تحرک حین آزمایش راه رفتن روی تردمیل حدود ۳۵ میلی‌لیتر/ کیلوگرم/ دقیقه اکسیژن مصرف می‌کند (در این آزمایش از فرد می‌خواهند تا با حداکثر توان خود روی تردمیل راه برود). به عبارت دیگر، فرد به ازای هر کیلوگرم از وزن بدنش در هر دقیقه ۳۵ میلی‌لیتر اکسیژن مصرف می‌کند. این میزان اکسیژن برای کل روز یک فرد معمولی کافی است، اما برای ورزشکاران حرفه‌‌ای این میزان می‌تواند به ۹۰ میلی‌گرم/ کیلوگرم/ دقیقه برسد. اما ورزشکاران چگونه این کار را انجام می‌دهند؟ شاید ژن‌های خوب نقش داشته باشند، اما تمرینات سخت این ورزشکاران هم مؤثر است. بدن این ورزشکاران با تمرینات سخت سازگار می‌شود. خبر خوب این است که بدن ما هم می‌تواند با تمرینات سخت سازگار شود. در ادامه، بیشتر با روش این کار آشنا می‌شوید.

سازگاری بدن با ورزش های هوازی

با واکنش درونی بدن‌تان هنگام انجام منظم ورزش هوازی آشنا شوید: ۱. قلب شما قوی‌تر می‌شود و با هر ضربان، خون بیشتری پمپاژ می‌کند (حجم ضربه‌ای بیشتر). همان‌طور که پیش از این گفتیم، حجم ضربه‌ای در ورزشکاران حرفه‌ای می‌تواند دو برابر بیشتر از افراد معمولی باشد، اما موضوع فقط این نیست. قلب‌ افراد ورزشکار قطر و حجم بیشتری دارد. عجیب نیست، زیرا قلب نیز یک ماهیچه است و با ورزش بزرگ‌تر می‌شود. فعالیت قلب حین انجام ورزش هوازی باعث می‌شود، قلب و شش‌ها قوی شوند و خون را به نحو مؤثرتری پمپاژ کنند، در نتیجه، اکسیژن بیشتری به ماهیچه‌ها و اندام‌ها می‌رسانند. ۲. حجم ضربه‌ایِ بیشتر در قلب‌های قو‌ی‌تر به این معنا نیست که قلب برای برآوردن نیازهای بدن هنگام ورزش سریع‌تر پمپاژ می‌کند. منظور ما از «کارایی» قلب قوی، حجم ضربه‌ای بیشتر و ضربان‌های کمتر است. به پمپی فکر کنید که آب یک سرداب لبریز از آب را خالی می‌کند. کارایی و دوام بهتر پمپ زمانی است که بتواند حجم بیشتری از آب را در هر دوره از سرداب خالی کند، نه اینکه با سرعت بیشتر و تحت فشار (عامل فرسایش و پایین آمدن دوام) این کار را انجام دهد. به این ترتیب، دلیل سریع پمپاژ نکردن قلب ورزشکاران حین ورزش حجم ضربه‌ای بالا است. حجم ضربه‌ای بالا میزان ضربان قلب ورزشکارن را در حالت استراحت نیز کم می‌کند، یعنی ۲۸ یا ۳۲ تپش در دقیقه (مثلا در قهرمانان دوچرخه‌سواری)، در حالی که این میزان برای افراد عادی بین ۶۰ تا ۸۰ تپش در دقیقه است. ۳. عضلات پایین دست قلب هستند که با مصرف اکسیژن حین ورزش‌های منظم هوازی کارآمدتر می‌شوند (یادتان باشد «مصرف» اکسیژن به این معناست که عضلات، اکسیژن را از خون دریافت می‌کنند). دلیل این اتفاق، افزایش فعالیت و تعداد آنزیم‌هایی است که اکسیژن را از جریان خون گرفته و وارد عضلات می‌کنند. تصور کنید ۱۰۰ مولکول اکسیژن از داخل یک عضله می‌گذرند. اگر عضله بتواند تمام این ۱۰۰ مولکول را مصرف کند (مثلا در مقایسه با ۵۰ مولکول)، تناسب اندام شما دو برابر می‌شود. به بیان دیگر، اگر حداکثر VO2 (حداکثر اکسیژن مصرفی) شما ۶۰ میلی‌گرم/ کیلوگرم/ دقیقه باشد و حداکثر VO2 فرد دیگری ۳۰ میلی‌گرم/ کیلوگرم/ دقیقه باشد، میزان سلامت شما دو برابر بیشتر از آن فرد است. عملکرد شما در این سناریو دوام بیشتری خواهد داشت، زیرا عضلات شما به واسطه‌ی بالاتر بودن مصرف اکسیژن، سوخت خود را دیرتر از دست می‌دهند. ۴. تعداد و فعالیت میتوکندری‌های درون عضله افزایش می‌یابد. میتوکندری‌ها، نیروگاه‌های سلول‌های ما هستند. تمام کارهای سنگین بر عهده‌ی آنها است تا ما به حرکت ادامه دهیم‌. آنها با استفاده از اکسیژن، چربی و کربوهیدرات‌ها را می‌سوزانند و سوخت حرکت ما را تأمین می‌کنند. خبر خوب این است که تعداد و فعالیت میتوکندری‌ها در واکنش به ورزش های هوازی منظم، تنها ظرف چند روز تا چند هفته، تا ۵۰ درصد در بزرگسالان افزایش می‌یابد.

نقش ورزش های هوازی برای روحیه

ورزش هوازی تاثیر زیادی بر آرامش بدن و کاهش افسردگی دارد. ورزش هورمون استرس مانند آدرنالین و کورتیزول را کاهش می‌دهد. فعالیت‌هایی مانند دویدن و شنا باعث افزایش جریان خون و افزایش سطح انرژی بدن می‌شوند.

فرق چربی ها و کربو هیدراتها در ورزش های هوازی

چربی و کربوهیدرات، سوخت‌هایی هستند که عضلات ما آنها را می‌سوزانند. فرق بین این دو سوخت در مقاوم‌تر بودن چربی است، به عبارت دیگر، چربی به ازای هر گرم، حاوی ۹ کالری است، در حالی که کربوهیدرات به ازای هر گرم، فقط ۴ کالری دارد؛ بنابراین از یک گرم چربی، انرژی بیشتری می‌گیریم تا یک گرم کربوهیدرات. شما مایل به سوزاندن چربی‌ هستید، چون سوخت کارآمدی است، همچنین با سوزاندن آن، از شرّ چربی‌های اضافه خلاص می‌شوید. نکته اینجاست که برای سوزاندن چربی به اکسیژن بیشتری نیاز داریم، چون چربی غلیظ‌تر از کربوهیدرات است. خبر خوب این است که بدن با استفاده از اکسیژن و سوزاندن چربی هنگام انجام منظم ورزش‌ هوازی بهتر می‌شود، به این صورت که قلب خون بیشتری پمپاژ می‌کند، عضلات اکسیژن بیشتری مصرف می‌کنند و میتوکندری افزایش می‌یابد.

ورزش های هوازی و پیشگیری از سرطان

سرطان روده‌ی بزرگ: تحقیقات نشان می دهد ریسک ابتلا به سرطان روده‌ی بزرگ در افراد فعال نسبت به افراد غیرفعال حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد کمتر است. به نظر می‌رسد انجام روزانه‌ی ورزش هوازی به مدت ۳۰ تا ۶۰ دقیقه برای کاهش خطر ابتلا به این سرطان لازم است و هر چه میزان فعالیت بیشتر باشد، خطر ابتلا به آن کمتر می‌شود. سرطان سینه: شواهد منطقی روشنی وجود دارند مبنی بر اینکه زنان فعال در مقایسه با زنان کم‌تحرک، بسیار کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه قرار می‌گیرند. انجام روزانه‌ی ورزش های هوازی به مدت ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه برای کاهش خطر ابتلا به این سرطان لازم و بالا رفتن میزان ورزش با پایین آمدن ریسک همراه است. سرطان ریه: در خصوص رابطه‌ی فعالیت‌های فیزیکی و پیشگیری از سرطان ریه، مطالعات نسبتا کمی انجام شده است. داده‌های موجود حاکی از آن است که احتمال ابتلا به این سرطان در افراد فعال پایین‌تر است. با وجود این، توضیح کامل خطرات سیگار کشیدن و اثرات دود آن بر غیرسیگاری‌ها، همینطور قرار گرفتن در معرض مواد رادیواکتیو دشوار است.

نقش ورزش های هوازی در افزایش حجم هیپوکامپوس مغز

مطالعات مختلف نشان داده است که ورزش کردن باعث افزایش حجم قسمت هیپوکامپوس مغز می‌شود. این قسمت به حافظه مرتبط است. برای مشاهده تاثیر ورزش بر هیپوکامپوس مغز باید حداقل ۲ بار در هفته ورزش هوازی انجام شود. بهتر است این ورزش‌ها با ورزش‌های قدرتی همراه شوند.

درمان سرطان با ورزش های هوازی

چند خبر خوب برای افرادی که تحت درمان سرطان هستند! در مطالعه‌ای دریافتند انجام ورزش هوازی رابطه‌ی مستقیمی با کاهش «خستگی» در زنان تحت درمان دارد (توصیه: ۳۰ تا ۳۵ دقیقه، پنج روز در هفته، به مدت ۶ هفته، ۸۰ درصد حداکثر ضربان قلب). در مطالعه‌‌‌ی دیگری، انجام ورزش هوازی با کاهش افسردگی و اضطراب در زنان مبتلا به سرطان رابطه داشت (توصیه: ۳۰ تا ۴۰ دقیقه، چهار روز در هفته، به مدت ۱۰ هفته، ۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب). در مبحث سرطان، ورزش‌ هوازی دوای درد نیست، اما شواهد حاکی از آن است که این ورزش‌ها قطعا می‌توانند به درمان سرطان کمک ‌کنند.

درمان پوکی استخوان با ورزش های هوازی

کاهش تراکم استخوان مشخصه‌ی این بیماری است که می‌تواند منجر به خطر بالای شکستگی شود. خبر خوب این است که ورزش می‌تواند تراکم استخوان را بالا ببرد یا حداقل، سرعت رشد بیماری را در مردان و زنان پایین بیاورد. شاید این راه‌حل برای همه جواب ندهد، گذشته از این، میزان و نوع دقیق ورزش‌های لازم برای بهره بردن از مزایا ناشناخته است، اما شواهد نشان می‌دهد ورزش به درمان بیماری پوکی استخوان کمک می‌کند. در مورد کودکان هم خبر خوب این است، گویا تراکم استخوان کودکانی با فعالیت بیشتر بالاتر از کودکان کم‌تحرک است و این امر می‌تواند به پیشگیری از شکستگی استخوان کودکان در آینده کمک کند.

درمان و علائم پوکی استخوان در جوانی چیست و درمان آن

درمان افسردگی با ورزش های هوازی

اثرات ورزش بر روحیه‌ و خلق‌وخو برای بسیاری از ما که به‌طور منظم ورزش می‌کنیم، بدیهی است. برخی از مطالعات به‌طور ویژه به بررسی اثرات ورزش بر افسردگی پرداخته‌اند. یکی از تازه‌ترین این مطالعات نشان داد، ورزش میزان افسردگی را تا ۴۷ درصد کاهش می‌دهد (توصیه: ۳۰ دقیقه راه رفتن روی تردمیل یا دوچرخه‌سواری، ۳ تا ۵ روز در هفته، به مدت ۱۲ هفته). در صورت وجود افسردگی شدید، ورزش جایگزین درمان نیست، اما در افسردگی‌های خفیف، شواهد متقاعدکننده‌ای مبنی بر مفید بودن ورزش وجود دارند.

علت و درمان افسردگی شدید بعد از زایمان و در بارداری

درمان دیابت با ورزش های هوازی

در زمینه‌ی نقش تغییر سبک زندگی (رژیم غذایی و ورزش) در پیشگیری از دیابت، مطالعات بسیاری انجام شده است. در یکی از این مطالعات، بیش از ۳۰۰۰ نفر شرکت کردند. این افراد با خطر بالای ابتلا به دیابت‌، با تغییر سبک زندگی‌، وزن کم کرده و طی سه سال، هر هفته ۱۵۰ دقیقه پیاده‌روی کردند (هر روز ۳۰ دقیقه). ریسک ابتلا به دیابت در این افراد، ۵۸ درصد کاهش یافت. با در نظر گرفتن اینکه سالانه یک میلیون نفر به دیابت مبتلا می‌شوند، این میزان کاهش، چشمگیر است. ورزش هوازی مقاومت به انسولین را هم بهبود می‌بخشد. مقاومت به انسولین حالتی است که بدن به درستی از انسولین استفاده نمی‌کند. این حالت می‌تواند هم در افراد مبتلا به دیابت و هم دیگران رخ دهد. انسولین هورمونی است که به سلول‌های بدن برای تبدیل گلوکز (شکر) به انرژی کمک می‌کند. بسیاری از مطالعات، اثرات مثبت ورزش بر مقاومت به انسولین را تأیید کرده‌اند. در یکی از این مطالعات، ۲۸ زن چاق یائسه با دیابت نوع ۲، در مدت زمان ۱۶ هفته (هفته‌ای سه بار) به مدت ۴۵ تا ۶۰ دقیقه ورزش هوازی انجام دادند و حساسیت‌شان به انسولین ۲۰ درصد بهبود یافت.

علت و علائم و درمان انواع دیابت نوع یک و دو و بارداری و بی مزه چیست

درمان بیماری های قلبی عروقی با ورزش های هوازی

فهرست مطالعات انجام شده روی تأثیر ورزش هوازی در پیشگیری و کاهش وقوع بیماری‌های قلبی عروقی آنقدر زیاد است که کل این مقاله و احتمالا پنج مقاله‌ی دیگر را باید به بررسی آنها اختصاص داد. در یکی از مهم‌ترین این مقالات با حضور بیش از ۱۳۰۰۰ زن و مرد شرکت‌کننده ثابت شد، احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی‌-عروقی در افرادی با حداقل سلامت جسمانی بسیار بیشتر است و در برخی موارد، مقدار این ریسک در مقایسه با افراد سالم، دو برابر است. ورزش های هوازی به روش‌های مختلفی به پیشگیری از بیمارهای‌ قلبی کمک می‌کنند. دو مورد از مهم‌ترین مزایای این ورزش‌ها، کاهش فشار خون و مطیع‌تر کردن رگ‌های خونی است (مطیع‌تر کردن یعنی سفت‌شدگی کمتر رگ‌های خونی و پایین آمدن احتمال تجمع چربی و بسته شدن رگ‌ها). این یافته‌ها تا کنون بارها و بارها اثبات شده‌اند.

چاقی و کاهش وزن با ورزش های هوازی

بسیاری از دانشمندان بر این باورند، ورزش هوازی بهترین عامل کنترل وزن است. شما می‌توانید بدون ورزش و صرفا با کاهش جذب کالری، کاری کنید که سوزاندن چربی‌تان بیشتر از مصرف چربی‌تان شود، اما برای نگهداشتن وزن، باید به طور منظم ورزش کنید. این میزان به روشنی مشخص نشده است، اما بین ۳۰ تا ۴۰ دقیقه ورزش شدید (چندین بار در هفته) و ۴۵ تا ۷۵ دقیقه ورزش ملایم (پنج روز در هفته یا بیشتر) به نظر مفید است. تأثیر این برنامه در افراد مختلف، متفاوت است و زمانی که به وزن دلخواه‌تان رسیدید، باید مقادیر زمانی مختلف را امتحان کنید تا مناسب‌ترین آن را برای خودتان پیدا کنید. یک کالج پزشکی ورزشی امریکایی توصیه می‌کند افرادی که اضافه وزن دارند، میزان ورزش‌ خود را هر هفته، بطور فزاینده، حداقل تا ۱۵۰ دقیقه با فعالیت‌های ورزشی معمولی‌ افزایش دهند، اما برای کاهش وزن در درازمدت، نهایتا باید میزان ورزش خود را هر هفته به ۲۰۰ تا ۳۰۰ دقیقه فعالیت ورزشی معمولی ارتقا دهند. این دستورالعمل‌ کلی است، بنابراین باید آنها را امتحان کنید تا به مناسب‌ترین برنامه برای تغییر وزن خودتان دست یابید.

رژیم لاغری سریع شکم و صورت در یک هفته با موز

تأثیر ورزش هوازی روی عملکرد شناختی

دانشمندان اخیرا به تأثیر ورزش هوازی روی عملکرد شناختی علاقمند شده‌اند. در آزمایشات انجام شده روی موش‌ها دریافتند حرکت روزانه‌ی موش‌ها روی چرخ‌های متحرک، رشد سلول‌های جدید مغزی آنها را ظرف ۱۲ روز تحریک می‌کند. سلول‌های مغزی انسان‌ها را نمی‌توان مستقما بررسی کرد، اما می‌دانیم میزان زوال عقل و آلزایمر در افراد مسنی که سه بار در هفته یا بیشتر ورزش می‌کنند، کمتر است. در برخی از موارد، کاهش احتمال ابتلا به این بیماری‌ها به کمک ورزش به ۶۲ درصد می‌رسد. شواهد روزافزون حاکی از آن است که افراد فعال در آزمون‌های عملکرد شناختی از قبیل آزمون حافظه و روابط فضایی بهتر از افراد کم‌تحرک عمل می‌کنند.

میزان ورزش های هوازی مورد نیاز برای بدن

در ایالات متحده، دو دستورالعمل برای فعالیت‌های ورزشی وجود دارد. نخست، «گزارش رئیس کل بهداری ایالات متحده درباره‌ی سلامتی و فعالیت فیزیکی» که توصیه‌نامه‌ی سبک زندگی است. دوم، توصیه‌نامه‌ی کالج پزشکی ورزشی امریکایی (ACSM). گزارش رئیس کل بهداری ایالات متحده، توصیه‌نامه‌ای است که می‌توانید آن را متناسب با فعالیت‌های روزمره‌ی خودتان تغییر بدهید. در این گزارش توصیه شده است، تمامی بزرگسالان در اغلب روزهای هفته (اگر نگوییم تمام روزهای هفته)، باید ۳۰ دقیقه فعالیت، با شدت متوسط، انباشته کنند. واژگان کلیدی در این توصیه‌نامه عبارتند از «انباشته کردن» و «شدت متوسط». انباشته کردن به این معنا که شما می‌توانید روز خود را با ۱۰ تا ۱۵ دقیقه فعالیت آغاز کنید و سپس در طول روز، دو بار دیگر، این میزان فعالیت را تکرار کنید. برای مثال، ده دقیقه صبح، ده دقیقه ظهر و ده دقیقه شب. شدت متوسط یعنی احساس کنید هنگام فعالیت، «گرم شده و اندکی از نفس افتاده‌اید». توصیه‌ی دوم از سوی کالج پزشکی ورزشی امریکایی (ACSM) است. در این گزارش توصیه شده است، ۲۰ تا ۶۰ دقیقه فعالیت هوازی مستمر (دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی، آهسته دویدن، رقصیدن، شنا)، به مدت سه تا پنج بار در هفته با حداکثر ضربان قلب ۶۰ تا ۹۰ درصد و دو تا سه روز تمرین قدرتی انجام شود. این توصیه‌نامه رسمی‌تر است، اما در مورد این توصیه‌‌نامه هم می‌توانید مطابق میل خودتان، فعالیت‌ها را به سه بخش ۱۰ تا ۱۵ دقیقه‌ای تقسیم کنید و در طول روز انجام دهید. با عمل به هر یک از این برنامه‌های ورزشی شاهد بهبود تناسب اندام و سلامتی‌تان خواهید بود. انتخاب هر یک از این دو روش با خود شما است، چون رقابتی بین این دو روش وجود ندارد و آنها در واقع مکمل هم هستند. برای مثال، توصیه‌ی رئیس کل بهداری شاید برای افراد بی‌میل یا ناتوان عملی‌تر باشد تا توصیه‌‌ی رسمی‌تر ACSM. البته فعالیت‌های بدنی منظم به کمک ورزش های هوازی و فعال‌تر شدن طبق توصیه‌‌های گفته شده، هیچ ضرری ندارد؛ بنابراین ادغام این دو توصیه تصمیم خوبی است. از پله‌ها بیشتر استفاده کنید، چمن‌های حیاط را با دست بزنید و ماشین‌تان را دورتر پارک کنید تا بیشتر راه بروید.

ورزش های هوازی را چگونه شروع کنیم

بهتر است سادگی، عملی بودن، راحتی، واقع‌بینانه بودن و دقت را مدنظر قرار دهید و سعی نکنید در جبران سال‌ها کم‌تحرکی عجله کنید. هر نوع فعالیت و هر مقدار زمانی را که می‌توانید انتخاب کنید، اما مطمئن شوید احتمال عمل به آن بالا است. ممکن است حوصله و امکان استفاده از تجهیزات ورزشی را نداشته باشید، اما اگر بتوانید اطراف خانه پیاده‌روی کنید، پس راه رفتن می‌تواند بهترین گزینه برای شروع فعالیت‌های هوازی باشد، چون کار راحتی است (بالاخره راه رفتن کاری است که همه‌ی عمر آن را انجام می‌دهیم)! منظور از «دقیق بودن»، تنظیم برنامه‌‌ی ورزشی است. برنامه‌ریزی برای تغییر رفتار خوب است و شاید بهتر باشد برای هر هفته اهدافی تعیین کنید. پیشنهاد ما نوشتن یک برنامه‌ی هفتگی است که نشان ‌دهد می‌خواهید چه روزهایی از هفته، چه اوقاتی از روز، چه مدت، کجا و چه نوع فعالیتی را انجام بدهید. تا حد امکان در نوشتن این برنامه، دقیق و واقع‌بین باشید و فراموش نکنید هنگام شروع فعالیت‌های هوازی، مقدار فعالیت مهم نیست، مهم شروع کردن است. شروع هر کاری معمولا سخت‌ترین بخش است. یک برنامه می‌تواند این گونه باشد: شنبه: ۲۰ دقیقه پیاده‌روی سریع، ساعت ۷ صبح، چهار بار اطراف محل سکونت؛ یکشنبه: تکرار فعالیت روز شنبه؛ دوشنبه: ۲۰ دقیقه پیاده‌روی، ساعت ۶:۳۰ بعد از ظهر (درست قبل شام) اطراف محل سکونت؛ سه‌شنبه: استراحت؛ چهارشنبه: ۲۰ دقیقه پیاده‌روی، ساعت ۷ صبح، اطراف محل سکونت؛ پنج‌شنبه: ۴۵ دقیقه راه رفتن در پارک؛ جمعه: ۶۰ دقیقه دوچرخه‌سواری، وسط روز. برنامه‌ی دیگر می‌تواند «پنج دقیقه رفت، پنج دقیقه برگشت» باشد. درست همان‌طور که از نامش پیداست، پنج دقیقه از نقطه‌ی شروع پیاده‌روی می‌کنید و سپس، پنج دقیقه‌ی دوم به نقطه‌ی شروع باز می‌گردید. این تمرین ساده و تقریبا برای همه عملی است. این تمرین، با وجود آسانی، در رفتار فیزیکی شما تغییر ایجاد می‌کند. شما می‌توانید به مرور زمان، مدت انجام این تمرین را افزایش دهید، مثلا با پنج دقیقه شروع کنید و پس از مدتی، آن را به ۷/۵ دقیقه رفت و ۷/۵ برگشت برسانید تا جمعا ۱۵ دقیقه فعالیت کرده باشید. می‌توانید پس از انجام تمرین پانزده دقیقه‌ای، به توصیه‌‌نامه‌ی دوم عمل کرده و تمرین خود را به ۳۰ دقیقه برسانید. اگر بلندپرواز هستید، می‌توانید پس از بازگشت از تمرین، درازنشست و شنای روی زمین را به فعالیت خود اضافه کنید. برای شنای روی زمین، اگر نمی‌توانید مدل استاندارد آن را انجام دهید، می‌توانید به جای زمین از دیوار یا میز به‌عنوان تکیه‌گاه استفاده کنید، یا زانوان خود را روی زمین قرار دهید. هر چقدر بیشتر به زمین (یا هر تکیه‌گاه دیگری) نزدیک شوید، شدت تمرین سخت‌تر خواهد بود. با دو تا سه سِت ۱۲ تا ۱۵ تایی (درازنشست و شنا) در سه تا چهار روز هفته شروع کنید. پس از آسان شدن تمرین درازنشست، می‌توانید با آهسته‌تر انجام دادن یا خم کردن زانوها و بالا بردن پاها به هوا به شدت آن اضافه کنید. پس از آسان شدن تمرین شنا، وارد مرحله‌ای شوید که در آن، فاصله‌ی صورت‌تان با زمین کمتر می‌شود (مثلا از تمرین شنای دیواری شروع کنید، سپس شنای روی میز و در نهایت شنای زمینی). بهتر است روند پیشرفت تمرین‌های خود را یادداشت کنید یا حداقل در پایان یک هفته، برنامه‌‌ی آن هفته را تیک بزنید و برنامه‌ی هفته‌ی جدید را بنویسید و این کار را حداقل تا سه ماه ادامه دهید. در پایان سه ماه می‌توانید پیشرفت‌تان را ارزیابی و تغییرات لازم را اِعمال کنید. از کجا بدانید دیگر به نوشتن برنامه‌ی هفتگی برای فعالیت‌های هوازی نیاز ندارید؟ از خودتان بپرسید: «آیا می‌توانم در این شش ماه به‌طور منظم ورزش کنم؟» اگر جواب شما «مطمئن نیستم» یا «نه» است، پس باید به برنامه‌های هفتگی اکتفا کنید. اما اگر مطمئن هستید، این تغییر رفتار را حفظ و به‌طور منظم در شش ماه پیش رو ورزش می‌کنید؛ بنابراین نیازی به نوشتن برنامه‌ی هفتگی نیست، اما با دیدن نخستین نشانه‌های لغزش به برنامه‌ی قبل بازگردید.

بیشتر بخوانید : ورزش برای لاغری شکم

جوش زیر پوستی بینی

جوش زیر پوستی بینی

جوش زیر پوستی ،جوش زیر پوستی دردناک،جوش زیر پوستی چیست،جوش زیر پوستی در ناحیه تناسلی،جوش زیر پوستی پیشانی،جوش زیر پوستی لاله گوش،جوش زیر پوستی بزرگ،جوش زیر پوستی روی بینی،جوش زیر پوستی بیضه،جوش زیر پوستی دردناک روی بینی،جوش زیر پوستی دردناک در ناحیه تناسلی،جوش زیر پوستی دردناک بینی

به گزارش سایت جسارت جوش های زیر پوستی به دلیل اختلال عملکرد غدد چربی پوست ایجاد می شوند. معمولا غدد چربی با مقداری سبوم مسدود می شوند و این باعث تورم سطح می شود و بعد با خاراندن آن تبدیل به یک توده قرمز رنگ دردناک روی پوست می شود. پس هرگز این کار را انجام ندهید.در این مطلب از سایت جسارت می خواهیم در مورد جوش زیر پوستی صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان را جلب کند.

جوش زیر پوستی یا آکنه چیست

بیماری آکنه درحقیقت التهاب مزمن غدد سباسه پوست می باشد که ازسنین نوجوانی آغاز می شود شروع آن به شکل جوش زیر پوستی همرنگ پوست و گاهی جوش برجسته و سرسیاه یا سرسفید می باشد که این ها می تواند تبدیل به جوشهای التهابی برجسته قرمز یا چرکی شود وحتی کیستهای بزرگ چرکی هم ایجاد گردد. محل این نوع از جوش و ضایعات آکنه ای بیشتر در صورت و گاهی در تنه می باشد. شدت این نوع از جوش از انواع بسیار خفیف که نیازی به درمان ندارد تا انواع بسیار شدید متفاوت استجو. در موارد شدید بیماری می توان شدت بیماری را با درمان جوش زیر پوستی صورت به موقع کم نمود واز ایجاد جای جوش روی صورت نیز پیشگیری نمود. مهمترین نکته در بیماری آکنه به جا گذاشتن فرورفتگی ها و برجستگی هایی برروی پوست فرد مبتلا پس از بهبودی ضایعات می باشد حتی گاهی جای جوش باقی مانده به شکل ضایعات قرمز یا قهوه ای روی پوست باقی می ماند. به همین علت درمان جوش زیر پوستی صورت از این نوع، باید هر چه سریعتر انجام شود تا از ایجاد جای جوش و بد شکلی های صورت جلوگیری شود.

انواع جوش زیر پوستی

آکنه خفیف : این نوع شایعترین نوع از جوش زیر پوستی است و حدود ۸۰ درصد مبتلایان را تشکیل می دهد و خوشبختانه معمولا بدون هر گونه عارضه یا ایجای جای جوش با درمان های موضعی یا لیزر بهبود خواهد یافت. پاسخ درمان جوش زیر پوستی صورت در این گروه بسیار عالی است. آکنه متوسط : حدود ۱۰% افراد دچار نوع آکنه متوسط می شوند در این نوع از بیماری تعداد جوشهای متورم بیشتر از جوشهای سطحی است که تمایل به بزرگ شدن دارند و گاهی این جوشهای متورم و غیر چرکی به جوشهای متورم و چرکی تبدیل می شوند . اگر جوشها را فشار ندهیم یا آنها را از جا نکنیم پوست کاملاً سالم و طبیعی می ماند و با درمان های موضعی یا لیزر بدون ایجاد هرگونه جای جوش بهبود می یابد. درمان جوش زیر پوستی صورت در این گروه ضروری می باشد. آکنه شدید : درصد بسیار کمی از افراد دچار جوش زیر پوستی از نوع آکنه شدید می شوند و تعداد آنها از ۲ تا ۳ درصد تجاوز نمی کند و معمولا جوشها زیادتر و مقاومتر و به نواحی بیشتر بدن از قبیل وسط و حتی پائین پشت تا بالای بازوها گسترش می یابند. متاسفانه این نوع از ضایعات در صورت عدم درمان، ایجای جای جوش و بد شکلی های ناراحت کننده ای در صورت می گردند بنابراین باید هر چه سریعتر این ضایعات تحت درمان قرار گیرد. برای درمان جوش زیر پوستی صورت از این نوع، علاوه بر کرم های موضعی معمولا داروهای خوراکی نظیر رواکوتان و برخی آنتی بیوتیک ها نظیر داکسی سیکلین لازم است. در گروهی از موارد در صورت عدم مصرف رواکوتان می توان از لیزر نیز استفاده کرد.

دلایل ایجاد جوش زیر پوستی

_ یکی از دلایل لوازم آرایشی هستند. استفاده از کرم پودر، ضد آفتاب و مرطوب کننده های سنگین باعث ایجاد جوش های زیر پوستی می شود. _ از ور رفتن با جوش های سر سفید و سر سیاه پرهیز کنید چون باعث ایجاد جوش های زیر پوستی می شوند. _ در دوران قاعدگی تغییرات هورمونی در بدن باعث ایجاد جوش های زیر پوستی می شود. _ بهترین راه درمان این جوش ها ور نرفتن با آن هاست. زیرا با این کار التهاب را دو برابر می کنید و باعث می شوید جای جوش در طولانی مدت روی پوست باقی بماند. به محض این که متوجه جوش ها شدید از آنتی بیوتیک های موضعی استفاده کنید. آنتی بیوتیک ها خاصیت ضد التهاب و ضد میکروب دارند و باعث می شوند جوش های زیر پوستی هر چه زودتر درمان شوند. در ضمن محصولاتی استفاده کنید که حاوی اسید سالیسیلیک باشد زیرا قرمزی پوست را می گیرد و سطح PH پوست را تنظیم می کند. اکنون که دانستیم جوش های زیر پوستی چه هستند و چگونه ایجاد می شوند باید به فکر درمان ای خانگی برای آن ها باشیم.

عوامل موثر در جوش زیر پوستی

۱- سن : جوشهای آکنه بیشتر در سنین جوانی و بلوغ دیده می شود . ۲- ارث : عوامل ژنتیک می تواند در ایجاد جوشهای زیر پوستی صورت از نوع آکنه موثر باشند . ۳- عوامل هورمونی و غددی: هورمون تستوسترون (هورمون مردانه ) عاملی است که باعث تحریک ترشح غدد سباسه پوست شده و این چربی های اضافی منافذ پوست را می بندند و در نتیجه آکنهبه وجود می آید به همین دلیل پسران دچار جوشهای شدیدتر می شوند . عوامل هورمونی یکی از مهمترین علل زمینه ساز جوش صورت به خصوص در زنان و دختران می باشد ۴- عدم رعایت اصول بهداشت فردی معمولاً در ایجاد جوشها موثر است . ۵- آب و هوا : آب وهوا تا حدودی بر جوش زیر پوستی صورت از نوع آکنه اثر می گذارد و معمولاً در هوای سرد شخص بیشتر دچار ناراحتی جوشهامی گردد تا هوای گرم . جوشها در تابستان قدری بهبود می یابد ۶- شغل : بعضی مشاغل موجب تشدید جوش ها می شوند . مثلاً کوره پزها و نانواها ، هنگام کار کردن گرمشان می شود و عرق می کنند و مجرای پیاز مو بسته می شود و سبب تشدید آکنه می گردد. ۷- تغذیه : گر چه در ایجاد جوشها و آکنه عوامل دیگر تاثیر بیشتری دارند ولی عده ای از متخصصین برآنند که استفاده از موادی مانند آجیل ، شکلات و چاشنی ها باعث تحریک و فعالیت غدد چربی شده و می توانند در ایجاد بیمارینقش داشته باشند . ۸- نابسامانی های روانی : جوشهای صورت و بدندر افرادی که به طور مکرر دچار استرس و اضطراب می باشند بیشتر از کسانی که از یک روحیه آرام برخوردارند، دیده شده است .

درمان جوش زیر پوستی

البته برخی موارد جوشها و آکنه علت مشخص خارج از بدن دارند مثلا جوش زیر پوستی صورت و آکنه دارویی بعلت داروهای استروییدی یا آکنه بعلت فشار روی پوست، صابونها، گرما ورطوبت ، مواد آرایشی چرب که می توان با رفع آن علت دربهبودی بیماری موثر بود. در درمان جوش زیر پوستی صورت از نوع آکنه، اقدامات گوناگونی نظیر استفاده از کرم های موضعی، صابون، محلول های حاوی آنتی بیوتیک و همچنین فتوتراپی و لیزر کاربرد دارد. معمولا نتایج مناسب درمان جوش زیر پوستی صورت از این نوع نیازمند صبر و حوصله و پیگیری فراوان است.

درمان جوش زیر پوستی با کمپرس گرم

یک عدد حوله پنبه ای گرم را در آب گرم قرار دهید. سپس آب آن را بچلانید و تا گرم است روی جوش قرار دهید. بعد از چند دقیقه چرک جوش بیرون می آید. این کار را چند مرتبه تکرار کنید تا چرک جوش کاملا بیرون بزند. این کار را تا ۳ مرتبه در روز و با فاصله ۲ ساعته می توانید انجام دهید. هنگام استفاده از کمپرس گرم می توانید از چای کیسه ای سبز هم استفاده کنید. زیرا تانن موجود در چای سبز التهاب را کاهش می دهد. هنگام استفاده از کمپرس گرم می توانید از روغن های مفیدی که خاصیت درمانی دارند هم استفاده کنید. مثل روغن بابونه یا روغن گل همیشه بهار.

کاهش جوش های زیر پوستی

جوش های زیرپوستی بیشتر روی پوست هایی با جنس چرب ایجاد می شوند. پس اولین کاری که برای کم کردن آنها می توانید انجام دهید، کم کردن یا از بین بردن چربی پوست است. برای این کار می توان از صابون های مخصوص اسیدی یا در مواردی تونرهای شستشو دهنده پوست استفاده کرد. گاهی خوردن مواد خوراکی خاصی باعث ایجاد جوش های زیرپوستی می شود. مثلا غذاهای خیلی چرب یا با روغن زیاد، برخی مغزها مانند گردو و فندق و بالاخره شکلات ها و شیرینی ها. شاید باعث تعجبتان شود اما بودن در محیط پر از استرس و نگرانی باعث می شود جوش ها در یک مکان خاص تجمع کنند. خیلی از ما تجربه شب امتحان، استرس آن و جوش های فردایش را داشته ایم. بهترین راه حل این است که استرستان را کنترل کنید. اگر هم جوش زدید، آنها را دستکاری نکنید.. مصرف ویتامین ها، روش خوبی برای کاهش جوش هاست. سعی کنید از منابع غذایی ویتامین B و C و مکمل آنها استفاده کنید. داروهایی که در آن ترکیب های بنزول پروکساید یا سالسیلات اسید وجود دارد، تا حد زیادی باعث از بین رفتن باکتری ها می شوند که عامل ایجاد جوش های زیرپوستی هستند اما مصرف این داروها حتما باید زیرنظر پزشک انجام شود. اگر جوش های زیرپوستی دارید، بهتر است تمام محصولات آرایشی– بهداشتی ای که استفاده می کنید، oil free یا فاقد چربی باشد.کمپرس آب گرم برای مدت ۱۰ دقیقه روی پیشانی و شقیقه ها و بعد گذاشتن یخ، پیشنهاد دیگری است که ظاهرا به جوش های زیرپوستی شوک وارد می کند. بعد از آن استفاده از پمادهای هیدروکورتیزون- در صورت نداشتن حساسیت– توصیه می شود.

درمان جوش زیر پوستی با کمپرس یخ

چند عدد یخ را داخل حوله خشک قرار دهید و روی صورت بمالید تا التهاب پوست از بین ببرد. این کار را می توانید حداقل ۳ مرتبه در روز انجام دهید.

درمان جوش زیر پوستی با روغن درخت چای

یک دهم روغن درخت چای را با نه دهم آب مخلوط کنید.و با استفاده از یک پنبه، روی جوش ها بمالید. به مدت 10 دقیقه ،صبر کنید و بعد با آب گرم ولرم شستشو دهید و سپس یک مرطوب کننده ملایم را بمالید. این کار را سه بار در روز تکرار کنید. برای پوست های حساس،میتوانید به جای آب،از آلوئه ورا استفاده کنید.

درمان جوش زیر پوستی با آب لیمو

لیمو ترش یک داروی قابض طبیعی است که به راحتی منافذ را منقبض می کند و اسید سیتریک موجود در آن جوش ها را خشک می کند. آب لیمو را بگیرید. پارچه تمیزی را آغشته به آبلیمو کنید و روی جوش ها بمالید. بعد از ۱۰ الی ۱۵ دقیقه با حوله سرد مرطوب صورت را پاک کنید. این کار را می توانید ۳ مرتبه در روز انجام دهید.

درمان جوش زیر پوستی با شیر

با استفاده از یک پنبه،شیر را به جوش های زیر پوستی خود بمالید،و بعد از ده دقیقه با آب ولرم شستشو دهید. این کار را سه بار در روز تکرار کنید. تا زمانی که جوش ها بیرون بیایند. همچنین میتوانید یک تکه نان را در شیر داغ خیس کنید و سپس درون یک پارچه قرار دهید و آن را برای چند دقیقه روی جوش بگذارید.این کار را دو بار در روز تکرار کنید.

درمان جوش زیر پوستی با سیب و عسل

سیب و عسل بهترین ترکیب برای درمان جوش های زیر پوستی است. عسل یک مرطوب کننده، آنتی باکتریال و ضدعفونی کننده طبیعی است که باکتری های بیماری زای روی پوست را از بین می برد. علاوه بر این ها عسل پوست را نرم و تغذیه نیز می کند. از طرف دیگر سیب به دلیل دارا بودن مالیک اسید پوست را سفت و محکم می کند. پوست را با عسل بمالید و بعد از ۱۰ دقیقه با آب بشوئید. یا یک عدد پوره سیب را با یک قاشق غذاخوری عسل ترکیب کنید به پوست بمالید و بعد از ۱۰ دقیقه با آب گرم بشوئید. این کار را می توانید ۲ مرتبه در روز انجام دهید.

فواید و خواص عسل و دارچین برای پوست و شقاق و مو

مضرات و خواص سیب در لاغری و بدنسازی و در دوران بارداری

درمان جوش زیر پوستی با نمک سولفات

یک قاشق چای خوری نمک سولفات را با نصف فنجان آب داغ مخلوط کنید،تا زمانی که نمک کامل در آب حل شود. سپس اجازه دهید تا مایع کمی خنک شود.و بعد با استفاده از یک پنبه روی جوش ها بمالید. اجازه دهید تا خشک شود.و بعد از خشک شدن با آب گرم بشویید. این کار را 2 یا 3 بار در روز تکرار کنید،تا زمانی که جوش ها از زیر پوست بیرون بیایند.

درمان جوش زیر پوستی با سرکه سیب

سرکه سیب به عنوان ضدعفونی کننده طبیعی پوست را تغذیه و سفت می کند. سرکه سیب سرشار از اسید سیب است بنابراین آن را با آب کمی رقیق کنید. (یک سوم سرکه سیب و دو سوم آب) سپس پنبه را آغشته به محلول کنید و به پوست بمالید. این کار را یک مرتبه در روز می توانید انجام دهید.

طرز تهیه و خواص سرکه سیب برای مو لاغری پوست شوره سر

درمان جوش زیر پوستی با سیاه دانه

توصیه متخصصین طب سنتی در این باره این است که مقداری روغن کنجد و پودر سیاه دانه را به صورت یک ماک تهیه کرده و روی پوست خود بمالید و اجازه دهید به مدت 10-15 دقیقه روی پوست بماند و بعد از آن صورت خود را با آب ولرم بشویید. اگر این عمل را به مدت 10-15 روز به صورت مداوم و منظم ادامه دهید تاثیر مثبتی خواهید دید.

مضرات و خواص سیاه دانه برای لاغری و ریزش مو و در بارداری

درمان جوش زیر پوستی با الکل

یکی از سریع ترین و ایمن ترین راه ها برای درمان جوش الکل است زیرا الکل ضد باکتری، ضد میکروب و ضد التهاب است. پنبه را آغشته به الکل کنید و به پوست بمالید. بعد از ۱۰ دقیقه با آب سرد بشوئید، خشک کنید و مرطوب کننده بزنید.

درمان جوش زیر پوستی با خمیر دندان

خمیر دندان می تواند التهاب و درد جوش ها را از بین ببرد. البته بهتر است از خمیردندان نعنایی استفاده کنید زیرا نعناع ضد التهاب است و التهاب و درد را از بین می برد. روش استفاده به این شکل است که مقداری خمیردندان روی جوش بمالید و بگذارید تا صبح بماند. سپس با آب سرد بشوئید.

درمان جوش زیر پوستی با آلوئه ورا

آلوئه ورا ضد باکتری و سرشار از آنتی اکسیدان است. آلوئه ورا می تواند سلول های زیر پوست ملتهب را بازسازی کند. ژل آلوئه ورا را به پوست بمالید و صبح روز بعد با آب بشوئید.

درمان جوش زیر پوستی با دارچین

دارچین حاوی ماده ای ضد میکروب به نام سینامالدهید است که پوست را تسکین می دهد. یک قاشق چای خوری عسل را با مقدار کمی دارچین ترکیب کنید و روی جوش بزنید. بعد از این که مواد روی پوست خشک شد آن را با آب سرد بشوئید. این کار را می توانید ۳ مرتبه در روز تکرار کنید.اگر جوش های شما با این روش ها درمان نمی شود حتما به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید : جوش سر سیاه ♥ جوش چرکی

حالت تهوع شدید در بارداری نشانه چیست

حالت تهوع شدید در بارداری نشانه چیست

تهوع ,تهوع سارتر,تهوع و استفراغ,تهوع بارداری,تهوع شبانه در بارداری,تهوع صبحگاهی,تهوع در کودکان,تهوع و سردرد,تهوع حاملگی,تهوع و استفراغ بارداری

توضیحاتی در مورد تهوع

وقتی تهوع به‌وجود می‌آید راهی برای فرار از آن وجود ندارد. این احساس یکی از علائم همیشگی بیماری حرکت (Motion sickness) و آنفولانزا و همینطور یکی از عوارض جانبی و متداول شیمی درمانی است. همیشه یک علت مشخص و قابل تشخیص برای حالت تهوع وجود دارد- چیزی مثل تهوع بارداری یا زیاده روی در نوشیدن نوشیدنی‌های الکلی. با این وجود، برخی اوقات علت اصلی تهوع چندان آشکار نیست و به بررسی‌های کاملی نیاز دارد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد تهوع صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

تهوع چیست

تَهَوُّع احساس بالا آوردن غذا و به هم خوردن دل. نوعی احساس است همراه با حرکت معکوس اندامهای گوارشی که معده برای بیرون‌راندن چیزی که در داخل آن است، انجام می‌دهد. در این حالت انسان وادار به استفراغ می‌شود

دلایل تهوع

این حالت در بسیاری از بیماری‌ها و ناراحتی‌های بدن دیده می‌شود مانند مشکلات گوارشی، مسمومیت، عفونتها به خصوص عفونت‌های روده‌ای، عارضه جانبی بسیاری از داروها، مشکلات گوش میانی و سرگیجه، بیماری‌های کبد، اختلالات مغز و دستگاه عصبی مرکزی.

درمان تهوع

برای درمان این حالت اگر علت اصلی قابل درمان نباشد از آنتی‌هیستامینها، بوتیروفنونها ، آنتاگونیست‌های گیرنده سروتونین مانند اندانسترون یا متوکلوپرامید استفاده می کنیم. در حاملگی از ویتامین ب۶ نیز استفاده می‌شود.

استفراغ چیست

استفراغ یا بالا آوردن یا هَراش * خروج با فشار محتویات درون معده جانداران از راه دهان و گاه از راه بینی به بیرون است. این محتویات می‌تواند غذای خورده شده یا دیگر مواد درون دستگاه گوارش مانند زردآب (صفرا) باشد. هراش یا استفراغ ممکن است به دلیل نوع ماده بلعیده شده (مثلاً غذای فاسد) یا واکنش مغز به علت وجود تومور، حاملگی، استرس‌های عصبی و غیره باشد. به حالتی که پیش از استفراغ (هراش) در بیمار ایجاد می‌شود تهوع (بالا آوردن) می‌گویند. اگر هراش (استفراغ) ادامه داشته باشد، برای جلوگیری از پیامدهایی همچون دهیدراسیون (ازدست دادن آب بدن) باید درمان گردد. استفراغ با قی کردن (برگشت غذا) که غذای هضم شده از راه مری به دهان برمی‌گردد اما بدون فشار است و منجر به جهیدن به بیرون نمی‌شود تفاوت دارد. استفراغ یک واکنش محافظتی در پاسخ به علل متعددی هستند این علل شامل طیف وسیعی ازاختلالات، مانند شرایط کاملاً خوش‌خیم تا شرایط اورژانسی است. تهوع و استفراغ هر کدام می‌تواننند به‌طور مستقل رخ دهند اما معمولاً با یکدیگر مرتبطند. معمولاً تهوع منجر به ایجاد استفراغ می‌شود. تهوع با رنگ‌پریدگی، تعریق، و احساس گرگرفتگی همراه است. استفراغ تخلیهٔ همراه با فشار محتویات معده از دهان است. آروغ زدن انقباضات مکرر عضلات دیافراگم و دیوارهٔ شکم است که اغلب منجر به استفراغ می‌شود یا با استفراغ همراه است

تهوع و اضطراب

استفراغ می‌تواند یکی از علائم رایج اضطراب و نگرانی باشد. اتفاقی که در چنین شرایطی می‌افتد به این شکل است: وقتی شما در گیر و دار یک وحشت زدگی یا حمله پانیک (Panic attack) هستید، بدن شما به حالت ” جنگ یا گریز” تغییر حالت می‌دهد. آدرنالین وارد جریان خون شما می‌شود و شما را برای روبه‌رو شدن با دشمن شناخته شده خود یا پا به فرار گذاشتن آماده می‌کند. در همین حال، فعالیت‌های بدنی مثل گوارش بطور مجازی متوقف می‌شوند و به دنبال آن سموم خاصی در بدن انباشته می‌شوند. در نهایت، علائم و نشانه‌های شیمیایی به مغز می‌رسند و موجب به‌وجود آمدن احساس حالت تهوع در شما می‌شوند.

تهوع و مشکلات معده

استفراغ و دردهای شکمی علائم نشان دهنده یکی از مشکلات معده هستند. الیزابت هالت- دستیار استاد مشاور پزشکی در مدرسه پزشکی دانشگاه دوک- می‌گوید: ” این علائم می‌توانند پرچم قرمزی برای یکی از مشکلات جدی مرتبط با دیابت نوع ۱ باشند “. کتواسیدوز دیابتی زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های گرسنه ی انرژی( که قند مورد نیاز خود را به دلیل تولید نشدن انسولین کافی در بدن دریافت نمی‌کنند) آغاز به سوزاندن چربی برای تامین سوخت مورد نیاز خود می‌کنند و باین ترتیب سطوح بالایی از ماده‌ای شیمیایی به نام ” کتون‌ها ” در ادرار و خون تولید می‌شود. در نتیجه فرد احساس ناخوشایندی را تجربه می‌کند و وقتی دچار کتواسیدوز می‌شود، حالت تهوع را تجربه می‌کند. این شرایط بویژه در افرادی که از بیماری دیابت خود آگاهی ندارند یا علائم هشدار دهنده آن مثل تشنگی بیش از اندازه و تکرر ادار را نمی‌شناسند می‌تواند منجر به کما یا مرگ شود.

تهوع و اختلال هورمونی

این اختلال هورمونی نشان دهنده این است که غده‌های آدرنال یا فوق کلیوی شما- که درست در بالای کلیه‌ها قرار گرفته اند- قادر به تولید مقادیر کافی از برخی هورمورن‌های مشخص نیستند. یکی از علت‌های نارسایی غدد فوق کلیوی عبارت است از بیماری آدیسون. این بیماری نوعی بیماری خودایمنی است که به غدد فوق کلیوی آسیب رسانده و تولید کورتیزول( هورمونی حیاتی برای رشد)، سوخت و ساز و دیگر عملکردها را محدود می‌کند. چطور می‌توانید تشخیص بدهید که غدد فوق کلیوی شما به درستی کار نمی‌کنند؟ دکتر هالت می‌گوید: علائم نشان دهنده این مشکل جسمی عبارت است از تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش وزن و درصورت تداوم می‌تواند منجر به افت زیاد فشار خون و قرار گرفتن شما در حالت شوک شود. افراد مبتلا به نارسایی غدد فوق کلیوی که این نشانه‌ها را در خود مشاهده می‌کنند باید سریعا تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرند. این شرایط بدون درمان می‌تواند منجر به مرگ شود.

تهوع و حمله قلبی

حتی اگر در قفسه سینه خود احساس درد نمی‌کنید اما به حالت تهوعی یا احساسی ناخوشایند در شکم خود دقت کنید. این علائم می‌تواند به معنای آن باشد که شما در معرض حمله قلبی قرار دارید. آمن بنیامینوویتز- متخصص بیماری‌های قلبی عروقی در مرکز قلب منهتن واقع در نیویورک- میگوید: این علائم قلبی که شیوع کمتری هم دارد در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود. او بیمارانی داشته است که با علائمی مانند رفلاکس اسیدی مراجعه کرده‌اند و درواقع از حملات قلبی رنج می‌برده‌اند. بنابراین کنترل‌ها و معاینات پزشکی بسیار حائز اهمیت است. او می‌گوید: برخی اوقات علائم نشان دهنده حمله قلبی دردهایی مثل درد شکمی یا درد در قسمت میانی شکم فوقانی است. حمله قلبی دردی شدید و دردناک ندارد بلکه چیزی شبیه به احساس ناراحتی یا سنگینی یا حتی سوءهاضمه می‌تواند علائم چنین شرایطی باشد.

درمان سریع تهوع

راه‌هایی برای درمان فوری استفراغ از این قرارند: دستشویی اگر حالت تهوعی دارید قبل از مصرف هر دارویی به دست‌شویی بروید. گاهی اوقات دلیل حالت تهوعی و درد دل در افراد مختلف نیاز به اجابت مزاج است. آب و مایعات اغلب اوقات حالت تهوعی با استفراغ همراه است. استفراغ باعث از دست رفتن آب بدن می‌شود. وقتی بدن دچار کم‌آبی شود، حالت تهوعی شدیدتر می‌شود. نوشیدن نعناع، بابونه و یا چای زنجبیل با عسل اثر مثبتی در کم شدن حالت تهوعی دارند.بدن برای حفظ انرژی نیاز به مواد مقوی دارد، خوردن غذایی شیرین و مطلوب به حفظ انرژی کمک می‌کند. البته غذا باید هضم آسانی داشته باشد. غذاهای تند، چرب یا بسیار شیرین، مناسب نیستند. در حالت تهوعی از خوردن لبنیات هم پرهیز کنید چرا که لبنیات باکتری‌هایی طبیعی دارند که ممکن است با معده سازگار نباشند. غذاهایی که بوی تند و شدیدی دارند یا زیاد چرب هستند، حالت تهوعی را بدتر می‌کند. غذاهایی مانند سیب زمینی له شده، پلوی سفید مخصوصا کته یا رشته فرنگی به آرام کردن معده و درمان حالت تهوعی کمک می‌کنند. خوردن پلوی کته با برنجی که خوب شسته شده و نیم ساعت خیس خورده است، مفید است.خوردن شربت نوشابه؛ مایع غلیظی که طعم کولا می‌دهد. زمانی که نوشیدنی کولا در دسترس نیست و فرد بیمار تمایلی به خوردن غذا نیز ندارد، خود نوشابه می‌تواند مفید باشد. نوشابه قند بالایی دارد اما هر بار پیش از نوشیدن باید آن را تکان داد که گازش خارج شود. جوش شیرین جوش شیرین را باید در یک لیوان آب ولرم حل کرد و نوشید. این نوشیدنی کمک زیادی به درمان حالت تهوعی می‌کند. 

درمان خانگی تهوع

نوشیدن سرکه سیب به درمان این حالت کمک می کند. دو قاشق سرکه سیب را باید با یک لیوان آب ولرم مخلوط کرد و نوشید. پروتئین وعده‌های غذایی که بیشتر حاوی غذاهای پر پروتئین هستند نسبت به مواد غذایی حاوی کربوهیدرات طبق تحقیقات برای کاهش این حالت بهتر هستند. اگر دچار این حالت هستید بهتر است به جای استفاده از غذاهای کربوهیدراتی مثل سیب زمینی سرخ شده، مرغ کبابی ساده را جایگزین کنید. چای نعنا نوشیدن چای نعناع. چای نعناع در تسکین فوری این حالت بسیار مؤثر است. یک قاشق کامل برگ خشک نعناع را در آب جوش ریخته شود و بعد از نیم ساعت می‌توان آن را صاف کرد ولی خوردن برگ‌های نعناع همراه با چای نیز کمک امدادی به درمان این حالت است. دارچین براساس یک تحقیق انجام یافته در سال ۲۰۱۵ نشان می‌دهد که دارچین می‌تواند به کاهش این حالت ایجاد شده بوسیله درد قاعدگی کمک کند. دارچین معمولا در کلوچه‌ها و نانهای معطر به عنوان یک طعم دهنده استفاده می‌شود زنجبیل خوردن زنجبیل برای کاهش این حالت خوب است. برای کنترل این حالت بین یک تا چهار گرم زنجبیل در روز می‌تواند خورده شود ولی در دوران بارداری مصرف زنجبیل هیچ‌گاه نباید از یک گرم در روز بیشتر شود. زنجبیل را می‌تواند با چای یا دمنوش نیز مصرف کرد.استنشاق بوی لیمو ترش تازه و یا سایز مرکبات در تسکین این حالت مفید است. خوردن لیمو ترش خصوصاً به شکل یخ‌زده نیز خوب است. کمپرس سرد قرار دادن کمپرس سرد پشت گردن در حالت درازکش، باعث بهتر شدن این حالت می‌گردد. استراحت بدن برای مبارزه با باکتری یا ویروس موجود در معده به انرژی نیاز دارد بنابراین استراحت لازم است. فردی که دچار این حالت است بهتر است دراز بکشد و از انجام ورزش و حرکت زیاد خودداری کند. خواب مفید است. فرد بیمار ممکن است بعد از بیدار شدن از خواب احساس بهتری داشته باشد یا همچنان این حالت ادامه داشته باشد اما حداقل در این بین رنج نکشیده است.

تهوع و استفراغ

جلوی استفراغ را نگیرید، استفراغ راه بیرون آمدن باکتری یا ویروس از معده است و پاکسازی است. اگرچه استفراغ ممکن است ناراحت کننده باشد ولی به بهبود بیماری کمک می‌کند. برای حفظ آرامش هنگام خواب، میتوان یک سطل را در دسترس فرد بیمار قرار داد. اگر این حالت خیلی شدید و ناراحت کننده باشد، می‌توان از داروهای ضد تهوع استفاده کرد.

تهوع در صبح

اگر فردی صبح از خواب بیدار شد و این حالت را داشت، می‌تواند مقداری نوشابه را کم کم بنوشد یا چوب شور خشک، غلات خشک، نان تست خشک را کم کم بخورد. خوردن این خوراکی‌ها در طول روز، این حالت را کنترل کرده و به درمان کمک می‌کنند.

خوراکی هایی برای تهوع

بیسکوییت همان‌طور که در بالا گفته شد، در هنگام این حالت باید خوراکی‌های سبک و ساده خورده شود. بیسکوئیت از جمله این خوراکی‌هاست اما نباید در خوردن آن زیاده‌روی کرد. غذا های ساده با فیبر بالا خوردن این مواد غذایی می‌تواند مواد شیمیایی که محرک این حالت هستند را از بدن خارج کند. خوردن سبزیجات و میوه‌های خام مانند سیب و هویج می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. آجیل خوردن مواد کم حجم و سرشار از پروتئین مانند گردو و بادام زمینی انرژی از دست رفته را به بدن فرد بیمار باز می‌گرداند و حالت تهوع را کمرنگ‌تر می‌کند. موز موز علاوه بر فیبر بالا حاوی پتاسیم است که علائم این حالت را بهبود می‌بخشد.

تهوع و رایحه درمانی

برخی اعتقاد دارند که رایحه درمانی می‌تواند به کاهش این حالت کمک کند و چندین نوع رایحه مختلف از جمله لیمو، اسطوخودوس، بابونه، میخک و پرتقال توصیه شده است. بعضی تحقیقات هم دریافتند که بخصوص اثر رایحه درمانی نعناع می‌تواند تهوع را رفع کند. یک تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۲ نشان داد که ایزوپروپیل الکل بر اساس رایحه درمانی در کاهش تهوع موثر بود اما هیچ مدرکی برای روغن نعناع موجود نبود. نویسندگان تحقیق نتیجه گرفتند که رایحه درمانی مفید است اما نسبت به داروی ضد تهوع اثر کمتری دارد.

نکاتی در مورد رفع تهوع

هنگام داشتن این حالت از باید خوردن غذاهای فناوری شده همانند چیبس، همبرگر، شیرینی، دونات، کنسرو، نان سفید، غذاهای سرخ شده یا غذاهای چرب و شور خودداری کرد. اگر تهوع همراه با استفراغ باشد باید بدن بوسیله خوردن وعده‌های کوچک آب بصورت منظم آبرسانی شود. خوردن غذاهای شور یا نوشیدن یک نوشیدنی قندی بدون گاز می‌تواند به جایگزینی قندها و نمکهای از دست رفته با استفراغ ضروری است. سوپ ساده سبزیجات، داغ خورده شود. عرق کردن هنگام خوردن سوپ داغ، نشانه خوبی برای بهبودی است. استفاده از مواد مخدر، الکل و کافئین باعث تحریک بیشتر معده شده و حالت تهوع را بدتر می کند. فردی که دچار احساس تهوع شده است باید از قرار گرفتن در محیط‌های گرم، دم کرده پرهیز کند. بودن در هوای خنک و تازه احتمال شدیدتر شدن حالت تهوع را کاهش می‌دهد. وعده‌های غذایی باید حجم کم داشته باشند. 6 تا هشت وعده کوچک در روز و یک میان وعده پیش از خواب، مفید است. بعضی از فعالیتهای روزمره و وضعیتهایی مثل خم شدن به جلو و یا منقبض کردن شکم نیز می‌تواند باعث افزایش تهوع شود. با خودداری از خم شدن به جلو می‌توان از فشار وارده روی شکم و معده که ممکن است علائم را بیشتر کند، خودداری کنید. تحقیقات نشان می‌دهد که نفس‌های عمیق و آهسته و به طور مرتب می‌تواند به کاهش احساس تهوع کمک کند. این ممکن است مدیتیشن ذهنی را به کار گیرد که بر تکنیکهای تنفسی کنترل شده متمرکز است. این روش به خصوص برای تهوع ناشی از دردهای قاعدگی بسیار موثر است. با اجرای این تکنیک هم گرفتگی عضلانی و هم تهوع به طور همزمان کاهش می‌یابد. دهانشویه قبل از غذا و بعد از آن باعث از بین بردن طعم و مزه بد در دهان می‌شود و در درمان و بهبود حالت تهوع بی اثر نیست. بین هر وعده غذایی و خواب باید حداقل یک ساعت فاصله باشد. استفاده از غذاهای ساده می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند. هر غذایی با مواد طعم دهنده زیاد ممکن است باعث ناخوشی بیشتر معده شود. برای مثال رژیم غذایی BRAT اغلب اوقات برای رفع علائم مسمومیت‌های غذایی یا عفونت استفاده می‌شود. همچنین این رژیم همیشه برای بیمارانی که دچار اسهال هستند توصیه می‌شود این رژیم غذایی شامل موز، برنج، سیب و نان تست شده می‌شود. اگر تهوع و یا استفراغ مداوم باشد و یا با علائم شدیدی مانند درد شکم، تب، زردی پوست (یرقان)، یا خونریزی همراه باشد حتما باید به پزشک مراجعه کنید

بیشتر بخوانید : استفراغ ♥ دل درد ♥ معده درد ♥ درد قولنج ♥ کلیه درد

سرفه خشک نوزاد

سرفه خشک نوزاد

سرفه خشک ,سرفه خشک در شب,سرفه خشک و بدون خلط,سرفه خشک در کودکان,سرفه خشک بعد از سرماخوردگی,سرفه خشک کودکان در شب,سرفه خشک در بارداری,سرفه خشک شبانه

توضیحاتی در مورد سرفه خشک

سرفه خشک و پی در پی می تواند احساس خستگی در فرد ایجاد کرده و گاهی اوقات نیز با دندان درد همراه بوده و راه های هوایی شما بیشتر تحریک می شود. سرفه هنگامی رخ می دهد که سلول ها در امتداد عبور هوا تحریک شده و موجب بروز این مشکل می شود. نتیجه آن است که هوا در ریه ها تحت فشار زیاد بوده و مجبور است با فشار خارج شود. در هوای سرد، اغلب مردم از یک سرفه مزمن رنج می برند که می تواند سرفه خشک یا سرفه سینه باشد. سرفه خشک هم به عنوان سرفه ماندگار، سرفه تحریک کننده یا سرفه ای که شب هنگام رخ می دهد ، شناخته شده است. سرفه کولیت هم به عنوان یک سرفه خفیف یا سرفه مولد توصیف شده است.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد سرفه خشک صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

سرفه خشک و مداوم

سرفه مداوم عذاب آور است و می‌تواند کاملا باعث آشفتگی شود. اساسا دو نوع سرفه وجود دارد. نوع اول سرفه خلط دار است که سعی می‌کنید خلط یا عفونت درون سینه‌تان را با سرفه بیرون بریزید که در واقع نوع خوب آن است و می‌توان با خوردن شربت خلط آور به این فرآیند کمک کرد. در طرف دیگر، سرفه خشک وجود دارد که باید هر چه سریع‌تر آن را فرو بنشانید چون می‌تواند کاملا مزمن و ماندگار باشد.

علت سرفه خشک

سرفه خشک اغلب به خاطر آلرژی، سرماخوردگی، یا حتی بودن در محیط غبار آلود به وجود می‌آید.

نشانه های سرفه خشک

نشانه های سرفه خشک چیست؟ احساس تنگی در راه های هوایی عدم وجود مخاط همراه با سرفه عدم خس خس قفسه سینه و یا تراکم سرفه های مضر و خشک ممکن است درهنگام شب بیشتر شود. گاهی اوقات سرفه خشک می تواند به مدت چند روز یا ۱-۲ هفته دارای علائمی مانند سرفه سرماخوردگی باشد. علائم سرفه خفیف با علائم سرفه سینه متفاوت است، به عنوان مثال قفسه سینه پر شده، مشکلات ناشی از سرفه کردن و مخاط وجود دارد. برای درمان موثر سرفه خشک، تشخیص و تفاوت بین سرفه های مختلف مهم است. به این ترتیب شما می توانید درمان مناسبی برای سرفه خود داشته باشید.

علل سرفه خشک و حاد

سرفه های حاد و خشک را می توان به دو دلیل عفونت (ناشی از عفونت) و علل غیر عفونی تقسیم کرد. علل عفونی سرفه حاد و خشک شامل عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی (سرماخوردگی)، عفونت های سینوسی، برونشیت حاد و پنومونی هستند. علل سرفه غیر عفونی شامل برانگیختگی بیماری های مزمن مانند برونشیت مزمن، آمفیزم، آسم و آلرژی های محیطی است. علل سرفه خشک بستگی به عواملی مانند عوامل محیطی، شرایط درون ریه ها، شرایط عبورهوا از ریه ها به خارج ، شرایط درون حفره قفسه سینه، ریه و علل گوارش دارد. همچنین مواد شیمیایی و مصرف سیگار هم رایج ترین علت سرفه مزمن است. از دیگر عوامل تحریک کننده سرفه عبارتند از گرد و غبار، گرده، حیوانات خانگی، مواد معدنی، مواد شیمیایی صنعتی و آلودگی، دود و رطوبت پایین. همچنین مشکلات مربوط به ریه ها،از موارد شایع و غیر معمول سرفه مزمن است. شایع ترین علت سرفه مزمن ناشی از سرطان ریه ، سارکوئیدوز، بیماریهای بافت ریه و نارسایی احتقانی قلب یا ایجاد مایع مضر در ریه ها است. عفونت مزمن سینوسی، سرفه های مزمن پس از زایمان، بیماری های گوش خارجی، عفونت های گلو و استفاده از داروهای مهارکننده ACE برای فشار خون بالا، در سرفه مزمن دخیل هستند. علاوه بر فرآیندهای بیماری در ریه و هوا، علائم و نشانه های بیماری در سایر نقاط داخل حفره قفسه سینه نیز ممکن است منجر به سرفه شود. شرایط درون قفسه سینه که باعث سرفه مزمن می شوند شامل سرطان، رشد غیرمعمول گره لنفاوی و افزایش غیر طبیعی آئورت است.تنها علت سرفه مزمن که اغلب نادیده گرفته میشود شامل ریفلاکس معده است یعنی زمانی که اسید از معده به مری می آید. این وضعیت غیرطبیعی می تواند باعث تحریک مری و حنجره شده و منجر به تولید رفلکس سرفه می شود.

درمان سرفه خشک و حاد

در صورتی که بیمار مبتلا به سرفه حاد و خشک بوده و به پزشک مراجعه نکرده باشد، ممکن است تلاش کند تا از داروهای سرماخوردگی برای کاهش سرفه استفاده کند. اگر بیمار، مشکوک به سرماخوردگی یا آنفولانزا باشد، ممکن است سرفه، تا زمان رفع خودبخودی عفونت، برطرف شود. سرفه حاد و خشکی که از طریق آلرژی ایجاد می شود اغلب با داروهای آلرژیک رفع می شود زیرا سرفه به علت تحریک کننده های محیطی ایجاد شده و با از بین رفتن عامل تحریک کننده ، رفع می شود. برای درمان سرفه مزمن با علت شناخته شده، بهتر است که با پزشک یا متخصص مشورت شود. درمان سرفه به شدت و علت اصلی آن بستگی دارد. به طورکلی، در درمان و کاهش سرفه، علاوه بر درمان ،علت اصلی هم بررسی می شود. در برخی موارد سرفه شدید را می توان با داروهای ضد سرفه درمان کرد. سرفه شدید و یا سرفه هایی که هنگام خواب تشدید می شوند، ممکن است نیاز به درمان هایی داشته باشند که حاوی داروهای مخدر هستند. در صورت تجویز این داروها ،بهتر است از مصرف الکل و رانندگی پرهیز کنید. در صورتی که بیمار مشکوک به عفونت باکتریایی باشد، پزشک اغلب آنتی بیوتیک تجویز می کند. افرادی که مشکوک به عفونت ویروسی هستند، از آنتی بیوتیک سودی نخواهند برد ونیاز به درمان قوی تر و موثر تری دارند. افراد سالمند، افراد مبتلا به عفونت های باکتریایی و ویروسی قوی و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند ، تا مشکل اصلی توسط پزشک بررسی شود.

سرفه خشک و عسل

عسل درمانی موثر برای گلو درد است. بر طبق مطالعات انجام شده ، این دارو همچنین می تواند به طور موثری باعث کاهش سرفه شود. عسل درمان بسیاری از بیماری ها بوده و شما می توانید روزانه عسل مصرف کرده و ایمنی بدن را تضمین کنید. پروبیوتیک ها، میکروارگانیسم هایی هستند که دارای خواص موثری در سلامتی هستند. آنها به طور مستقیم سرفه را تسکین نمی دهند، اما در تنظیم دستگاه گوارش کمک رسان هستند. این گیاهان گوارشی باکتری هایی هستند که در روده شما وجود دارند. بروملین، در درمان سرفه خشک موثر است شاید نام آن را نشنیده باشید؛ اما باید گفت که بر طبق شواهد موجود در بروملین ، آنزیمی وجود دارد که تنها در ساقه و میوه آن یافت شده و می تواند مشکل سرفه خشک را در گلو کاهش دهد. به منظور کسب نتیجه بهتر، از ترکیب آناناس و برملائین استفاده کنید. یک تکه برملائین را با ۳٫۵ اونس آب آناناس سه بار در روز بنوشید. برگ های نعناع، دارای خاصیت شفابخشی در درمان سرفه هستند. مواد مرطوب کننده موجود در نعناع ، گلو را آرام کرده و به عنوان یک ضد انعقاد عمل می کند و همچنین به شکستن موکوس کمک می کند.

راه‌حل سریع برای درمان سرفه خشک

اگر به دنبال راه‌حل سریعی برای درمان سرفه خشک هستید، چرا از کمی لیمو استفاده نکنید؟ کمی نمک و فلفل سیاه را روی یک برش از لیمو بپاشید و بعد آن را خیلی سریع بمکید. هرچند این درمان برای کسانی که قلب ضعیفی دارند مناسب نیست اما از اینکه چقدر سریع سرفه خشک شما را درمان می‌کند تعجب زده خواهید شد.

ریشه‌ی شیرین بیان برای سرفه خشک

ریشه‌ی شیرین بیان خلط آور و تسکین دهنده است، که همزمان مجاری تنفسی‌تان را آرام می‌کند و مخاط شما را نرم و رقیق می‌کند و از حجم آن می‌کاهد. آب را بجوشانید و ریشه‌ی شیرین بیان (۲ قاشق غذاخوری) را داخل لیوان بریزید. لیوان را از آب جوش پر کنید(۲۳۰ گرم) و بگذارید ریشه‌ی شیرین بیان به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه خیس بخورد. دو بار در روز یک فنجان کامل از این نوشیدنی بخورید.

درمان سرفه خشک با غرغره‌ی آب نمک

خیلی‌ها وقتی گلو درد دارند از غرغره‌ی آب نمک استفاده می‌کنند ولی همین علاج می‌تواند برای درمان سرفه خشک هم به کار بسته شود. وقتی که نمک بیشتری روی مخاط گلو باشد، آب شروع به جاری شدن می‌کند تا اینکه همه چیز را متعادل کند. وقتی که آب پایین می‌رود، ورم گلو و دستگاه تنفسی‌تان نیز فروکش خواهد کرد که در نتیجه موجب تسکین خواهد شد.

درمان سرفه خشک با شربت نعناع زنجبیل

این درمان سرفه قطعا نتایجی را به بار خواهد آورد که به دنبالش هستید بدون آن که برای افزودن زنجبیل به سیستم‌تان با مشکل مواجه شوید. زنجبیل به عنوان یک خلط آور شناخته می‌شود که می‌تواند به بیرون راندن خلط از ریه‌های‌تان کمک کند. و فراتر از آن، زنجبیل می‌تواند به تسکین خارشی که اغلب از انتهای گلو شروع می‌شود کمک کند تا اینکه شما نگران دچار شدن به سرفه‌های خشک و پی در پی نباشید. برای تهیه‌ی این شربت، لازم است که ۱ قاشق غذاخوری نعناع خشک شده، سه قاشق غذاخوری زنجبیل خرد شده، یک فنجان عسل، و چهار فنجان آب را با هم مخلوط کنید. باید زنجبیل و نعناع را به آبی که قبلا آماده کرده‌اید و قبل از آن که جوش بیاید اضافه کنید. بعد بگذارید آن مخلوط به جوش بیاید سپس وقتی کم شد آن را صاف کنید. عسل را اضافه کنید و هم بزنید. بسته به میزان نیازتان باید یک قاشق غذاخوری از این شربت را هر سه ساعت یک بار در روز مصرف کنید.

سرفه خشک و بخار

باورتان نمی‌شود وقتی صحبت از چیزی برای درمان سرفه، سرماخوردگی یا گرفتگی می‌شود آدم‌ها چقدر اهمیت بخار را دست کم می‌گیرند. بخار نه تنها کاملا خلط و مخاط را، تقریبا بلافاصله، شل و نرم می‌کند بلکه می‌توان روغن‌های معطر فراوانی نیز به آن اضافه کرد که مزایای درمانی شگفت‌انگیزی به همراه خواهد داشت. برای ساخت چنین مخلوط بخصوصی من روغن درخت چای(۳قطره) و روغن اوکالیپتوس(۱ تا ۲ قطره) را با هم ترکیب کرده‌ام، که می‌تواند به تسکین دادن و باز کردن مجاری تنفسی‌تان کمک کند و همچنین با باکتری‌‌ها یا ویروس‌ها مبارزه کند. آب را بجوشانید و آن را در یک کاسه‌ی عایق حرارت با اندازه‌ی متوسط بریزید و بگذارید ۳۰ تا ۶۰ ثانیه سرد شود، بعد روغن‌های معطر را به آن اضافه کنید. یک حوله روی سرتان بیندازید و روی کاسه خم شوید و نفس‌های عمیق بکشید. این عمل را ۲ تا ۳ بار در روز و هر بار به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه انجام دهید.

سرفه خشک و آویشن

قرن‌ها از آویشن استفاده می‌شده است. حتی در خلال شیوع یکی از ویرانگرترین بیماری‌های همه‌گیر که در تاریخ بشر رخ داد نیز از آن استفاده شد. مرگ سیاه، طاعونی بود که از ۱۳۴۶-۱۳۵۳ میلادی در اروپا شایع شد. مردم برای مبارزه با این بیماری و دور نگه داشتن آن از خود دسته‌دسته گیاه آویشن می‌سوزاندند. آویشن عضلات نای و نایژه را آرام و مجاری تنفسی را باز می‌کند. نتیجه‌ی آن سرفه‌ی کمتر و راحتی بیشتر است. به آرامی آویشن را درون یک هاون بکوبید و بعد آن را داخل یک لیوان بریزید. ۲۳۰ گرم آب جوش روی آن بریزید و بگذارید به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه خیس بخورد. برای داشتن طعم بهتر کمی لیمو یا عسل به آن اضافه کنید و آن را به طور کامل سر بکشید. در صورت نیاز این کار را ۲-۳ بار در روز تکرار کنید. نوشیدن چای آویشن قبل از خواب بسیار دلپذیر و لذت بخش است.

درمان سرفه خشک با چای سبز و عسل

چای سبز گلو را آرام می‌کند در حالی که عسل باکتری‌هایی را که باعث سرفه‌ی خشک می‌شوند، از بین می‌برد. چای را با استفاده از یک چای سبز کیسه‌ای خریداری شده از فروشگاه آماده کنید و کمی عسل برای طعم دادن به آن اضافه کنید، یا می‌توانید دستورالعمل زیر را دنبال کنید. روش آماده کردن چای سبز و عسل برای درمان سرفه خشک – یک لیوان آب را بجوشانید و ۱ قاشق غذاخوری برگ چای سبز را به آن اضافه کنید. – شعله را پایین بکشید و اجازه بدهید ترکیب ۵ دقیقه‌ی دیگر هم روی حرارت پایین به آرامی بجوشد. – شعله را خاموش کنید و اجازه بدهید ۱۰ دقیقه دم بکشد. – ترکیب را صاف کنید، مقداری عسل خام و ارگانیک را برای افزودن طعم و مزه به چای اضافه کنید و به طور منظم آن را بنوشید.

سرفه خشک و زردچوبه

زردچوبه یک ضدعفونی‌کننده‌ی طبیعی است، بنابراین میکروب‌هایی را که باعث سرفه‌ی خشک می‌شوند، از بین می‌برد. روش ۱ – ۱ قاشق غذا خوری پودر زردچوبه را با ۱ قاشق چایخوری عسل مخلوط کنید تا یک خمیر آماده شود. – خمیر حاصل را ۴ بار در روز مصرف کنید. – این دارو را به طور منظم مصرف کنید تا از سرفه خشک رهایی بیابید. روش۲ – ۴ لیوان آب را بجوشانید و ۱ قاشق غذاخوری پودر زردچوبه به آن اضافه کنید. – خوب هم بزنید و اجازه بدهید به مدت چند دقیقه دم بکشد. – مقداری آب لیمو و عسل اضافه کنید و خوب هم بزنید. – این چای را به طور منظم بنوشید تا از شر سرفه خشک خلاص شوید.

بیشتر بخوانید : سیاه سرفه ♥ سرفه های آلرژیک ♥ سرفه خلط دار ♥ سرفه های شبانه ♥ سرفه‌ مزمن

تب در کودکان 3 ساله

تب در کودکان 3 ساله

تب در کودکان ,تب در کودکان زیر دو سال,تب در کودکان 4 ساله,تب در کودکان 2 ساله,تب در کودکان زیر یکسال,تب در کودکان نشانه چیست,تب در کودکان 3 ساله

توضیحاتی در مورد تب در کودکان

بیشتر مادران با این صحنه مواجه شده‌اند: نیمه‌های شب فرزندتان با درد و ناله پیش شما آمده و شما هم با لمس پیشانی او متوجه تب و داغی سرش شده‌اید. این لحظات معمولا برای مادران کم‌تجربه سخت است چون نمی‌دانند چه باید بکنند.بسیاری از والدین تب را موردی خطرناک می‌دانند اما متخصصان معتقدند در خیلی از موارد تب مشکل حادی نیست. تب نشان دهنده شروع یک بیماری و از مهم ترین علائم بیماری های ویروسی و عفونی مانند سرما خوردگی می باشد. تب کردن در کودکان امری عادی است که اگر جلوی آن گرفته نشود خطرات مرگباری خواهد داشت. اما چگونه بفهمیم کودکمان تب دارد؟ بهترین راه برای فهمیدن تب داشتن کودک دست زند یا بوسیدن پیشانی او است. بیشتر متخصصین اطفال بر این باورند که درجه حرارت طبیعی کودک سالم بین 36 تا 38 درجه سانتیگراد است. اگر درجه حرارت مقعدی کودک بالای 38 درجه سانتیگراد باشد تب دارد. در صورتیکه کودک زیر 3 ماه باشد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کرد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد تب در کودکان صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

تب چیست

برای درک درست اینکه تب چیست ابتدا باید سراغ هیپوتالاموس که غده‌ای در مغز است برویم. این غده که در وسط پایه مغز واقع شده مثل یک ترموستات عمل می‌کند. این ارگان با درک صحیح میزان دمای مناسب برای بدن پیامی را به سیستم‌های عصبی ارسال و آنها را برای رسیدن به دمای مطلوب آماده می‌کند. دمای طبیعی بدن 37درجه سانتی‌گراد است البته در برخی افراد اندکی درجه حرارت بدن بالاتر یا پایین‌تر است. همچنین دمای بدن در طول شبانه‌روز متغیر است؛ در صبح اندکی پایین‌تر و در عصر اندکی بالاتر می‌رود. وقتی ویروسی وارد بدن و خون کودک شود موجب تغییراتی در خون و گلبول‌های سفید و درجه حرارت بالا برای دفاع می‌شود. هیپوتالاموس با درک این موضوع به سیستم عصبی دستور می‌دهد درجه حرارت بدن بالا برود و دمای بدن ممکن است از 38 تا 40 درجه برسد.

تب در کودکان و مراجعه به پزشک

شما بهتر از همه می توانید تشخیص دهید که کودکتان بدحال است یا نه. بنابراین در صورتیکه احساس نگرانی می کنید، صرف نظر از اینکه درجه حرارت بدن کودک چقدر است، به پزشک مراجعه کنید. بعلاوه، درجه حرارت مقعدی تنها شاخص نگران کننده بودن تب کودک نیست. سن و رفتار کودک نیز مهم است. تب در کودکان زیر 3 ماه جدی تر است و تب بالایی که مانع بازی کردن و غذا خوردن کودک نمی شود ممکن است چندان جدی نباشد. بخاطر داشته باشید که زمانی که کودک در حال فعالیت است بدنش گرمتر از زمانی است که تازه از خواب بیدار شده. نکته دیگری که باید بیاد داشت این است که سیکل طبیعی ترموستات داخلی بدن انسان بگونه ای است که درجه حرارت بدن انسان در ساعات غروب و سر شب بالا می رود. با توجه به آنچه گفته شد، در موراد زیر باید به پزشک مراجعه کرد: درجه حرارت مقعدی بالای 38 درجه سانتیگراد در کودک کمتر از سه ماه درجه حرارت مقعدی بالای 38.3 درجه سانتیگراد در کودک سه ماهه و بالاتر وجود علائم زیر همراه با تب نیز می تواند نشانه جدی بودن مشکل باشد: کاهش اشتها، بی حالی، رنگ پریدگی یا بر افروختگی واضح، یا وجود تغییرات دیگر در رفتار یا ظاهر کودک وجود دانه های کوچک قرمز-ارغوانی روی بدن که با فشار دادن سفید نمی شوند یا وجود لکه های ارغوانی بزرگ؛ هر دو این علائم می توانند نشانه عفونت باکتریال جدی باشند. کودک نمی تواند غذا را ببلعد و آب دهانش مرتب می ریزد؛ این ممکن است علامتی از اپی گلوتیت (التهاب اپی گلوت – اپیگلوت قسمتی از حنجره است که موقع بلع غذا مانع ورود غذا به مری و مجاری تنفسی می شود) باشد. اپی گلوتیت سبب تورم قسمت عقبی گلو شده و می تواند جان کودک را به خطر اندازد. حتی بعد از تمیز کردن بینی، کودک نمی تواند خوب نفس بکشد که ممکن است نشانه ای از ذات الریه یا آسم باشد. کودک به نظر هذیان آلود و گیج می رسد و بسیار تحریک پذیر و کج خلق است؛ این علائم ممکن است علائم یک عفونت ویروسی یا باکتریال جدی باشند. در صورتیکه بابت ظاهر یا رفتار کودک خود دچار نگرانی هستید، صرف نظر از اینکه درجه حرارتش بالا باشد یا نه، حتماً به پزشک مراجعه کنید. همچنین به خاطر داشته باشید که تب تنها یکی از علائم بیماری است. توجه داشته باشید که علائمی نظیر سرفه و گوش درد (در صورتیکه به آن مشکوکید) یا استفراغ و اسهال را حتماً به پزشک اطلاع دهید زیرا به وی در تشخیص کمک می کند.

تب در کودکان کمتر از 4 سال

گاهی اوقات در کودکان کمتر از 4 سال به علت عفونت‌های گوش و در کودکان بالای 4 سال به علت سینوبرونشیت علائم بالینی تب و سرفه طول می‌کشد. بیشتر محققان و پزشکان معتقدند تب برای کودکان مشکل جدی تلقی نمی‌شود و تا زمانی که کودک تب دارد و بی‌قرار است احتیاج به داروی مسکن تب‌بر ندارد. ثابت شده تب یک عامل دفاعی بدن بوده و دوره بیماری را کوتاه‌تر می‌کند و پایین‌ آوردن تب دوره بهبود بیماری را در کودکان به شدت کند می‌کند. بدن برای افزایش درجه حرارت خون مجبور است 01درصد به سوخت و ساز خون بیفزاید و افزایش متابولیسم بدن باعث دفع بسیاری از سموم نهفته در بافت‌ها می‌شود. در این صورت توصیه می‌شود در مورد تب بیماری‌های عفونی و تب واکسیناسیون استامینوفن تجویز نشود که دفاع بدن در مقابل میکروب‌ها نیز کمتر ‌شود.

تب در کودکان و استامینوفن

برای استفاده از دارو با پزشک مشورت کنید.استامینوفن به عنوان مسکن و تب‌بر مصرف زیادی دارد و در موارد لزوم باید مصرف شود چون 05درصد مسمومیت‌های دارویی با استامینوفن اتفاق می‌افتد. استامینوفن عمدتا به وسیله کبد متابولیزه می‌شود. علائم مسمومیت خفیف بالینی مانند تهوع، رنگ‌پریدگی و خستگی بروز می‌کند که به وسیله دفع استامینوفن غیرسمی از راه ادرار علائم بهبود می‌یابد. استامینوفن برای رفع تب کودکان زیر یک‌سال بر حسب وزن 51-01 قطره 6-4 ساعت و در کودکان بزرگ‌تر از 2 سال 5 میلی‌لیتر معادل یک قاشق مرباخوری 6-4 ساعت یک‌بار برای زمانی که کودک تب بالاتر از 5/83 دارد در دوران تب و سرماخوردگی تجویز می‌شود. شربت ایبوپروفن داروی مناسب مسکن و تب‌بر برای کودکانی است که تب‌ و درد عفونت گوش دارند و بر حسب وزن هر 8-6 ساعت یک قاشق مرباخوری در موارد تب بالا یا همراه استامینوفن در موارد ضروری تجویز می‌شود. اگر تب 03 تا 54 دقیقه بعد از مصرف دارو ادامه یافت برای اطمینان از کافی بودن دارو، دوز دارو و پیمانه‌ای را که با آن دارو را به کودک داده‌اید، کنترل کنید. در صورتی‌که میزان داروی داده شده کافی باشد ممکن است بدن کودک به دارو جواب نداده باشد. اگر استامینوفن ظرف یک ساعت تب را پایین نیاورد،

درجه تب در کودکان

استفاده از درجه‌های اندازه‌گیری تب وسیله مناسبی برای اندازه‌گیری دمای بدن است. برای بچه‌ها به هیچ‌وجه دماسنج را در دهان یا مقعد قرار ندهید چراکه خطرناک است و ممکن است شکسته شود. درجه را زیربغل کودک قرار دهید و هر دمایی را که مشاهده کردید، یک درجه به آن اضافه کنید، یعنی اگر درجه تب کودک شما را 38 نشان داده، در حقیقت او 39 درجه تب دارد. پاشویه یکی از روش‌های سنتی برای کاهش تب است که هنوز هم به خانواده‌ها توصیه می‌شود. والدین می‌توانند دستمالی را با آب شیر خیس کنند و روی سر و بدن بچه قرار دهند. حمام کردن روش مناسبی برای کاهش تب نیست چراکه بچه بیمار است و توان بالایی ندارد و حفظ و کنترل او در این حالت کار سختی است و ممکن است زمین بخورد.

فایده تب در کودکان

محققان به این نتیجه رسیده‌اند بدن انسان از تب به عنوان یک سپر دفاعی استفاده می‌کند و افزایش درجه حرارت برخی میکروب‌ها و ویروس‌ها را از بین می‌برد و تب یکی از نشانه‌های خوب بالینی برای آگاهی والدین و پزشک از وجود بیماری‌های عفونی است و بدون وجود تب پیش‌بینی عفونت در بدن بسیار سخت و پیچیده خواهد بود. گاهی اوقات به دنبال تب، لرز ایجاد می‌شود و با وجود تب و پوشاندن کودک با پتو، او احساس سرما و لرز می‌کند.

درمان خانگی تب در کودکان

اگر کودک بر اثر تب بی حال نشده است لزومی به استفاده از دارو نیست. برای پایین آوردن تب می توانید مقدار زیادی شیر سینه یا شیر خشک به کودک بدهید تا هم درجه حرارتش پایین آید و هم از کم شدن آب بدن جلوگیری شود. همچنین زیاد به کودک لباس نپوشانید. بالا بودن درجه حرارت بدن کودک ممکن است ناشی از لباس بیش از حد، هوای گرم، و یا فعالیت زیاد باشد. در این مواقع بهتر است لباس کودک را کم کرده و تشویقش کنید که کمی استراحت کند و یا فعالیت کمتری در یک فضای خنک داشته باشد. اگر تب کودک را اذیت می کند می توانید با آب ولرم پاشویه کنید و یا در وان پر از آب ولرم قرار دهید. پاشویه به شستن پاها و یا انداختن پارچه خیس روی پاها محدود نمی شود. برای پاشویه می توانید یک اسفنج را به آب ولرم آغشته کنید و از بالا روی بدن کودک بکشید. هرگز با استفاده از الکل نوزاد را پاشویه نکنید زیرا الکل از طریق پوست جذب شده و وارد خون می شود. ورود الکل به خون می تواند سبب بروز مشکلات تنفسی یا تشنج شود و یا کودک بر اثر افت قند خون خواب آلوده یا تحریک پذیر گردد.

علل تب در کودکان

ابتلا به تب در کودکان بسیار شایع است. حتی مواردی مانند دویدن، هیجان زیاد یا لباس‌های خیلی گرم می‌تواند موجب افزایش دمای بدن کودکان شود. اگر چه این حالات بیماری نیستند و تنها به دلیل کاهش تعریق بدن کودک رخ می‌دهند. تب معمولاً به دلیل وجود عفونت در بدن ایجاد می‌شود. پس تب یک بیماری نیست بلکه بخشی از پاسخ سیستم ایمنی بدن به عوامل بیماری‌زاست. برخی از دلایل اصلی تب در کودکان عبارتند از: عفونت ویروسی یا باکتریایی مانند سرماخوردگی، عفونت گوش میانی، التهاب معده و روده یا بیماری‌های معمول در دوران کودکی مثل اوریون، سرخک، سرخجه، تب زرد، آبله مرغان و بیماری ششم (روزئولا) واکسن زدن دندان درآوردن کمبود آب و دهیدراته شدن بدن که می‌تواند در اثر اسهال و استفراغ شدید ایجاد شود. واکنش‌های آلرژیک نسبت به مواد غذایی یا داروها که به ندرت باعث بروز تب می‌شوند.

تب در کودکان بعد واکسن

احتمال بروز عوارض جانبی بعد از مصرف همه داروها از جمله واکسن وجود دارد. واکسیناسیون به معنی تزریق ارگانیسم‌های مرده یا ضعیف شده به بدن کودک است. بدن کودک پس از تزریق واکسن شروع به تولید پادتن‌های جدید می‌کند تا بتواند در برابر این ارگانیسم‌های خاص از خود محافظت کند. واکنش‌های بدن به واکسیناسیون مانند تب، ضعف و کهیر به این معناست که بدن در حال مبارزه با این ارگانیسم‌هاست. بنابراین تب کردن کودکان بعد از واکسیناسیون امری کاملاً طبیعی است. این عوارض معمولاً خفیف هستند و به خودی خود از بین می‌روند. تنها برای درمان درد و تب بالای ۳۹ درجه سانتیگراد به مصرف دارو نیاز است.

تب در کودکان و پاشویه

یک متخصص اطفال با اشاره به این‌که تب در کودکان به ویژه در زیر پنج سال امکان تشنج را فراهم می‌کند، تاکید کرد: تا رساندن کودکان به پزشک و بررسی علت بالا رفتن دمای بدن، لازم است از یک روش مناسب به جز پاشویه، تب کودکان را متوقف کرد. دکتر امیر حسابی در گفتگو با سلامت آنلاین افزود: پاشویه کردن کودک به دلیل کاهش دمای محیطی منجر به لرز در کودک می‌شود، بنابراین بهتر است والدین از روش‌های مناسب‌تری برای کاهش تب کودک استفاده کنند. وی گفت: کم کردن حجم لباس و دادن مایعات فراوان به کودکان بهترین روش در پایین آوردن تب کودکان است، اما در مورد کودکانی که تب آنها بالای ۳۹ درجه باشد و کمتر از پنج سال نیز سن داشته باشند، برای جلوگیری از عارضه تشنج در آن‌ها باید از استامینوفن کودکان استفاده شود. این متخصص اطفال توضیح داد: اگرچه مصرف داروها باید با تجویز پزشک صورت گیرد، اما در چنین مواردی ‌که کودک در معرض خطر باشد، تا رساندن پزشک می‌توان از استامینوفن‌هایی که بدون نسخه پزشک هم می‌توان آن را از داروخانه تهیه کرد، استفاده شود. حسابی افزود: در این مواقع می‌توان با خوراندن شربت یا قطره استامینوفن به کودک، درجه حرارات بالای کودک را کاهش داد، اما در صورتی که کودک حاضر به همکاری نباشد، می‌توان از شیاف برای پایین آوردن تب موقتا استفاده کرد. وی اظهار کرد: دوز مصرفی شربت یا قطره با توجه به وزن کودک تعیین می‌شود، به طور مثال در کودکانی که ۱۰ کیلوگرم وزن دارند و در سنین یک و نیم تا دو سالگی هستند باید نصف وزن کودک، یعنی به میزان پنج سی سی شربت داده شود، اما میزان مصرف قطره باید دو برابر وزن کودک، به تعداد ۲۰ قطره باشد. این متخصص اطفال تاکید کرد: دادن داروهایی مانند استامینوفن کدئین، دیکلوفناک، بروفن به کودکان جایز نیست و تنها در مواقع ضروری از استامینوفن و داروهای دیگری که برای اطفال در نظر گرفته می‌شود، تا رساندن کودک به مراکز درمانی می‌توان استفاده کرد و والدین در نظر داشته باشند که مقدار داروی مصرف شده را به اطلاع پزشک معالج نیز برسانند. حسابی تصریح کرد: مصرف استامینوفن کدئین به دلیل مخدر موجود در آن، امکان اختلال در سطح هوشیاری کودک را فراهم می‌کند و به دلیل عوارض مصرف آن این دارو صرفا برای بزرگسالان بالای ۱۸ سال در نظر گرفته شده است، علاوه بر آن مصرف این دارو در شیرخواران زیر سه ماه به هیچ عنوان مجاز نیست.

درمان تب در کودکان

اگر دماسنج، درجه بالایی از تب کودک را نشان داد، فورا او را نزد پزشک متخصص اطفال ببرید. اما اگر تب او کمی بالاتر از دمای طبیعی بدن (37 درجه سانتیگراد) بود، می توانید با راهکارهای زیر تب کودک را پایین بیاورید: 1- دمای اتاق کودک خود را خنک نگه دارید. اگر هوا گرم است، لباس های نخی نازک به تن کودک کنید و هر گونه لباس اضافی را از تن او خارج کنید. 2- اگر هوای گرم است، از وسیله خنک کننده مثل کولر، برای اتاق کودک استفاده کنید، اما مواظب باشید کودک در مسیر جریان مستقیم هوای خنک قرار نگیرد. 3- کودک خود را مرتبا با آب ولرم پاشویه کنید. دقت کنید که از آب سرد برای این منظور استفاده نکنید، زیرا باعث لرز کودک، علاوه بر تب او می شود. دمای آب باید نزدیک به دمای بدن کودک باشد. 4- تب باعث از دست رفتن آب بدن از طریق پوست می شود، بنابراین مایعات و آب کافی به کودک بدهید تا از کم آبی بدن او جلوگیری کنید. سعی کنید از نوشیدنی هایی مانند آب میوه تازه و غذاهای سبکی مانند انواع سوپ های ساده استفاده کنید. هرگز از الکل برای پایین آوردن تب کودک استفاده نکنید 5- شرایطی را فراهم کنید تا کودک بیشتر استراحت کند. استراحت و خواب کافی سبب کاهش تب می شود، زیرا به بدن فرصت مبارزه با عفونت و ترمیم بافت های آسیب دیده را می دهد. 6- دست های کودک را مرتبا با آب و صابون بشویید، مخصوصا وقتی که می خواهید به او غذا بدهید. 7- هنگام حمام کردن کودک، از یک لیف نرم برای شستن پوست او استفاده کنید. 8- هنگام استراحت کودک، یک ملحفه نازک روی او بیندازید تا به دلیل لرزی که همراه با تب ایجاد می شود، نلرزد. 9- یک پارچه تمیز و مرطوب را بر روی پیشانی کودک قرار دهید و هر 30 ثانیه یک بار آن را عوض کنید. این کار سبب پایین آمدن تب کودک می شود. نکته ای که در این خصوص وجود دارد این است که دستمال باید مرتبا عوض شود و دمای آب باید ولرم باشد.10- هنگامی که فردی بیمار می شود و تب می کند، اشتهایش به غذا خوردن کم می شود. این یک فرایند طبیعی است، زیرا بیشتر انرژی بدن صرف مبارزه با میکروب هایی می شود که سبب عفونت و بیماری شده اند. بنابراین به بیماران تب دار توصیه می شود که غذای سبک و ساده استفاده کنند و از مصرف غذاهای چرب و سرخ کرده بپرهیزند، زیرا هضم این نوع غذاها انرژی زیادی از بدن می گیرد. 11- کودک خود را از بچه های دیگر دور نگه دارید، زیرا ممکن است بیماری او مسری باشد و کودکان دیگر را نیز بیمار کند. 12- در صورت مشاهده تب بالا در کودک و طولانی شدن مدت زمان تب، فورا به پزشک متخصص اطفال مراجعه نمایید. 13- معمولا لب افراد مبتلا به تب خشک می شود و ترک می خورد. لذا لب های کودک تب دار خود را چرب نگه دارید. برای این کار می توانید از وازلین و یا کرم مخصوص کودکان استفاده کنید.

تب در کودکان و الکل

هرگز از الکل برای پایین آوردن تب کودک استفاده نکنید. الکل حاوی گازهای سمی است. همچنین از طریق پوست جذب می شود و خیلی سریع تب کودک را پایین می آورد که این خطرناک است.

تب در کودکان و مشورت با پزشک

توصیه های غیر علمی دیگران را در مورد کودک خود به کار نگیرید و حتما با پزشک متخصص اطفال در این باره مشورت کنید.

تب در کودکان و انتخاب لباس مناسب

– از لباس های گشاد و نخی برای کودکان مبتلا به تب استفاده کنید و از هر گونه لباس تنگ و و با بست های فلزی و پر دکمه، اجتناب کنید. – لباسی را انتخاب کنید که هوای کافی به پوست کودک برساند، زیرا معمولا تب، سبب عرق کردن کودک می شود. لباس های نخی، هوای کافی را به پوست کودک می رسانند و او را خنک نگه می دارند. – لباسی را انتخاب کنید که بتوانید سریعا آن را از تن کودک درآورید و یا به او بپوشانید، زیرا ممکن است در اثر بالا رفتن دمای بدن کودک، مجبور به تعویض لباس کودک شوید. – سعی کنید از لباس های نو برای کودک مبتلا به تب استفاده نکنید، زیرا تب در کودکان معمولا با استفراغ و اسهال همراه است. بنابراین ممکن است لباس های نوی کودک کثیف شوند.

هشدار در مورد تب در کودکان

اگر کودک مبتلا به تب، دچار تنگی نفس، سفتی گردن، گیجی، رخوت، هذیان، تشنج و سرفه همراه با خلط رنگی شد، سریعا او را به پزشک برسانید.

بیشتر بخوانید : سرفه کودکان ♥ بی اشتهایی کودکان ♥ یبوست در کودکان ♥ سرماخوردگی کودکان ♥ اختلال رشد کودکان

سوزش سر معده نشانه چیست

سوزش سر معده نشانه چیست

سوزش سر معده ,سوزش سر معده درمان,سوزش سر معده در بارداری,سوزش سر معده نشانه چیست,سوزش سر معده در دوران بارداری,سوزش سر معده تا گلو,سوزش سر معده و حالت تهوع

توضیحاتی در مورد سوزش سر معده

سوزش معده شما می تواند از علائم یکی از این بیماری های خطرناک باشد، به همین دلیل شناخت دلایل اولیه و موارد خطرناک آن برای هر انسانی ضروری است. هر یک از ما طی زندگی خود ممکن است بارها با حالتی تحت عنوان سوزش معده مواجه شده باشیم. هر خانم بارداری، هر فردی که به تازگی غذای تند میل کرده، بزرگسالان، کودکان و …، به نوعی حالت سوزش معده را تجربه کرده است. اگرچه معمولا این حالت چندان مورد توجه قرار نمی گیرد و خود به خود بهبود می یابد، با این حال مواردی وجود دارند که باید به آن ها اهمیت کافی دهید. علائم سوزش معده می تواند مشابه نشانه هایی که در حمله قلبی و یا آنژین (حالتی از درد و فشار در ناحیه قفسه سینه که به دلیل کاهش خون رسانی به قلب رخ می دهد) دیده می شود، باشد. اما قواعدی وجود دارند که به افتراق یک سوزش معده ساده از حمله قلبی کمک می کنند. برای مثال اگر دچار سوزش معده شده باشید و دراز بکشید، این حالت تشدید می شود، عموما نیز طعم ترشی در دهان احساس می شود. با این حال همیشه استثنا نیز وجود دارد و اگر شک دارید بهتر است به پزشک مراجعه کنید. بروز علائمی همچون احساس تنگی قفسه سینه، تعریق، رنگ پریدگی، ضعف شدید و حتی اغما، حالات اورژانسی محسوب می شوند و فرد باید سریعا به مراکز درمانی منتقل شود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد سوزش سر معده صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

سوزش سر معده و سنگ کیسه صفرا

سنگ کیسه صفرا قطعاتی از مایعات هضم شده سخت است که در کیسه صفرا شکل می گیرد. این کیسه نیز عضوی کوچک واقع در سمت راست شکم است. سنگی که در این ارگان تشکیل می شود می تواند منجر به مسدود شدن مجرای صفراوی و ایجاد کرامپ و اسپاسم در قسمت میانی و یا بالای سمت راست شکم شما شود. معمولا درد و گرفتگی پس از مصرف وعده غذایی، درست مانند حالتی که در سوزش معده تجربه می شود، رخ می دهد. اما چنانچه پس از میل هر وعده غذایی، دچار درد و اسپاسم دائمی در نواحی ذکر شده می شوید و این حالت نیز با مصرف آنتی اسید ها بهبود نمی یابد، باید حتما به پزشک مراجعه کنید.

سوزش سر معده و بیماری گرد

بیماران مبتلا به بیماری گرد اغلب دچار حالت سوزش معده هستند، اما این وضعیت علامتی از شرایطی وخیم تر خواهد بود. گرد یک بیماری مزمن دستگاه گوارش است که در اثر بازگشت اسید معده و یا محتویات آن به مری رخ می دهد، این رفلاکس، سبب تحریک دیواره مری شده و در نهایت منجر به گرد می شود. اگر حالت سوزش معده و یا رفلاکس اسید را حداقل دوبار در هفته تجربه می کنید، زمان آن رسیده که به پزشک متخصص گوارش مراجعه کرده و علائم را جدی بگیرید. چنانچه مبتلا به گرد شده باشید و نسبت به درمان آن اقدام نکنید، به تدریج به پیشرفت بیماری دیگری تحت عنوان مری بارت کمک خواهید کرد. در مری بارت، بافت قسمت انتهایی مری از اپیتلیوم سنگفرشی به سلول های پوششی روده تغییر وضعیت می دهد، این حالت سبب افزایش ریسک ابتلا به سرطان مری می شود.

سوزش سر معده و فتق هیاتال

دیافراگم به طور طبیعی فضایی کوچک برای عبور مری به سوی معده دارد. در حالت فتق هیاتال، قسمتی از معده به قفسه سینه وارد می شود و با بازگشت اسید و غذا به داخل مری، می تواند سبب ایجاد حالت سوزش معده شود. اگر دچار علائم حاد و یا مقاوم سوزش معده هستید، غالبا درمان دارویی کافی نخواهد بود و جراحی برای اصلاح وضعیت معده ضرورت می یابد.

سرطان معده و یا مری

به ندرت احساس سوزش سردل می تواند علامتی از سرطان معده و یا مری باشد. چنانچه بیش از سه هفته است که این حالت را همراه با دشواری در بلع تجربه می کنید، باید به فکر پزشک باشید! از دیگر نشانه های سوزش معده مرتبط با سرطان های اشاره شده، احساس چسبندگی غذا داخل گلو حین بلع، کاهش وزن نامعمول، احساس پری بی دلیل، تهوع و استفراغ و درد در قسمت فوقانی معده است.

سوزش سر معده و گیاه اسپیره

یکی از بهترین داروهای خانگی برای درمان سوزش معده گیاه اسپیره (عروس چمنزار اروپایی) است. برای استفاده از گیاه دارویی اسپیره جهت تسکین سوزش معده، می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید: – گل بابونه، گیاه اسپیره و برگ گیاه هماور (گوش خر) را به میزان برابر از هر کدام و به صورت خشک شده آماده کنید. – این گیاهان خشک را با هم مخلوط کنید و بعد ترکیب حاصل را در یک شیشه‌ی تمیز ذخیره کنید. – یک قاشق غذاخوری از این ترکیب را به آب جوش (یک فنجان) اضافه کنید. – اجازه بدهید که به مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد. – توصیه می‌شود که روزانه ۳ تا ۶ فنجان از این دمنوش را بنوشید.

مهمترین عوامل سوزش معده

مهمترین عوامل سوزش معده عبارتند از: پرخوری خوردن غذاهای پر ادویه بخصوص غذاهای تند مصرف آب میوه‌های اسیدی (گریپ فروت، پرتقال، آناناس) مصرف غذاهای چرب و پرکالری خوردن بیش از اندازه شیرینی‌ها و شکلات مصرف زیاد نوشیدنی‌های کافئین‌دار مانند چای و قهوه مصرف الکل سیگار کشیدن مصرف برخی داروها نظیر آسپیرین، ایبوبروفن و ناپروکسین فشارهای عصبی

سوزش معده چیست

سوزش معده یک درد همراه با سوزش در ناحیه سینه درست پشت قفسه سینه است. این درد اغلب در زمان دراز کشیدن یا خم شدن بیشتر است. سوزش معده ممکن است دقیقا یک حس سوزش ناراحت کننده نباشد بلکه شاید فقط باعث درد سینه و شبیه به حمله قلبی به نظر برسد. البته این نشانه‌ها چنانچه ناشی از بی احتیاطی‌های تغذیه ای نباشند نیاز به بررسی توسط پزشک متخصص دارند، چون ممکن اولین علایم برای وجود زخم در این ناحیه و یا مراحل اولیه ایجاد سرطان معده باشند.

کنترل سوزش معده با درمان خانگی

برای کنترل سوزش معده و درمان آن میتوانید توصیه‌های زیر را بکار ببرید: موز یکی از ساده ترین راههای درمان خانگی سوزش معده مصرف موز است. خوردن یک موز رسیده و پوره شده همراه با یک فنجان شیر در هنگام صبح اثر آرامبخش بر سوزش معده و زخمهای آن دارد. زنجبیل یک قاشق چایخوری زنجبیل تازه را با یک قاشق غذا خوری آب برگ گشنیز تازه مخلوط کرده و 2 تا 3 بار در روز مصرف کنید. زیره مقداری زیره را بو داده و آسیاب کنید. به آن مقداری آب زنجبیل تازه افزوده و در یک لیوان شیر بریزید. این نوشیدنی یکی از بهترین روشهای درمان خانگی سوزش معده و بسیار آرامبخش برای سوزش معده است. تخم گشنیز + زیره یک قاشق تخم گشنیز و یک قاشق زیره را با یکدیگر مخلوط کنید. سپس مواد مورد نظر را آسیاب نموده به آن نیم لیتر آب بیافزایید. اجازه دهید یک شب بماند. سپس ترکیب فوق را صاف کرده و به مدت 4 تا 5 روز روزانه دو مرتبه 2 تا 3 قاشق غذاخوری از آن بخورید. برای خوش طعم کردن آن میتوانید مقداری شکر یا شیره نیشکر را به آن اضافه نمایید. زنیان استفاده از زنیان بو داده نیز یکی دیگر از روشهای درمان خانگی سوزش معده با استفاده گیاهان دارویی است. به این منظور دانه‌های زینیان را بو داده و به آن مقدار کمی نمک اضافه کنید. یک چهارم قاشق چایخوری از این مخلوط را داخل مقداری آب گرم ریخته و 2 تا 3 بار در روز مصرف کنید. این ترکیب، اسیدی بودن معده را کاهش داده و باعث تغییر طعم دهان نیز میشود و سوزش معده را تسکین میدهد و برای درمان رفلاکس معده نیز موثر است.. شیرین بیان یک دوم قاشق چایخوری از ریشه شیرین بیان را در آب بجوشانید و یک فنجان از آن را بین 15 تا 20 دقیقه قبل از غذا میل نماید. این روش درمانی را دو یا سه بار در روز و به مدت یک هفته ادامه دهید. همچنین به منظور درمان خانگی سوزش معده در مواردی که مشکلتان زیاد شدید نیست، مکیدن 5/1 سانتیمتر از ریشه این گیاه نیز اسیدی بودن معده را آرام کرده و سوزش معده شما را برطرف میکند. ریشه‌ شیرین بیان به صورت چای و قرص نیز در بازار موجود است. البته این گیاه باید با مشورت پزشک استفاده شود زیرا حاوی ماده‌ای به نام گلیسیریزین است که ممکن است عوارض ناخواسته به همراه داشته باشد.برای رهایی از این مشکل توصیه میشود، بهترین روش درمان را برای خود برگزینید و از تجربه همه درمانها با یکدیگر خودداری کنید. خوردن غذاهایی مثل شکلات، غذاهای چرب، سرخ کردنی، قهوه، نوشیدنی های کافئین‌دار، الکل دار و گازدار را کاهش دهید و سعی کنید وعده های غذای شما مختصر باشد. مهمترین نکته در مورد درمان خانگی سوزش معده توجه به این مسئله است، که چنانچه حملات پی در پی سوزش و رفلاکس معده ادامه داشت، باید این مشکل را جدی تر بررسی کنید. سوزش معده توام با درد در ناحیه گردن و شانه چپ و تنگی نفس میتواند در واقع آنژین یا حمله قلبی باشد.

سوزش سر معده یا زخم معده

اگر دائما و بدون هیچ دلیل خاصی دچار سوزش معده می‌‌شوید و هفته‌ایی 2یا3 بار و بیشتر از چهار هفته دچار این مشکل می‌‌شوید باید به پزشک مراجعه کنید. هر چند در بیشتر مواقع سوزش معده ناشی از برگشت اسید به مری است، اما گاهی می‌‌تواند نشانه ی زخم معده باشد. این نوع زخم‌‌های گوارشی زخم‌‌هایی هستند که درون معده ایجاد می‌‌شوند. شایع‌ترین علامت زخم دستگاه گوارش سوزش در نواحی بین بالای ناف تا زیر قفسه سینه و در شدت‌‌های متفاوت می‌‌باشد. در بعضی موارد درد و سوزش زخم‌‌های گوارشی می‌‌تواند باعث بیدار کردن شما در شب شود. در بعضی از موارد زخم‌‌های کوچک گوارشی نشانه‌ای ندارند. سایر علائم شامل: درد شدید بخصوص هنگام خالی بودن معده، سوزش معده. . . زخم معده اغلب همراه با زخم دوازده است و در مردان سیگاری میانسال یا مسن و پر استرس بیشتر دیده می‌‌شود. زخم‌‌های معده با سرعت کمتری از زخم دوازده التیام می‌‌یابند، بیشتر احتمال بدخیمی دارند و اغلب همراه با التهاب معده (گاستریت) هستند. اکثرزخم‌‌ها کوچک (با قطر کمتر از 2 سانتیمتر)بوده و پراکندگی زخم‌‌های پپتیک معده معمولا در ابتدای معده، بیشتر است.

سوزش سر معده و مصرف زنجبیل

مصرف زنجبیل راهی مناسب برای بهبود سلامت دستگاه گوارش و کمک به درمان انواع مشکلات معده (از رفلاکس یا ترش کردن گرفته تا زخم‌ معده) است. زنجبیل به افزایش جذب مواد مغذی و هضم بهتر غذا، و نیز به ترشح مخاط در معده کمک می‌کند و تأثیر اسید را بر معده کاهش می‌دهد. در حقیقت زنجبیل اسید معده را خنثی می‌کند. ۱ قاشق چای‌خوری از ریشه‌ی زنجبیل تازه‌ خردشده را در یک فنجان آب جوش بریزید، روی آن درپوشی بگذارید و اجازه دهید ۱۰ دقیقه در این وضعیت باقی بماند. سپس کمی عسل به این نوشیدنی‌ اضافه کنید و آن را به‌آرامی بنوشید. روزی ۲ تا ۳ بار و به‌ مدت ۱ هفته این نوشیدنی را میل کنید. یک راه دیگر این است که نصف قاشق غذاخوری آب زنجبیل را با کمی عسل ترکیب کنید و آن را قبل از وعده‌های غذایی میل کنید. ۲ بار در روز و به‌ مدت یک هفته این درمان را ادامه دهید. می‌توانید برای مبارزه با اسید معده تکه‌‌ای کوچک از ریشه‌ی زنجبیل تازه را نیز بجوید. توجه: ممکن است زنجبیل با داروهای ضدانعقاد و فشار خون بالا تداخل دارویی داشته باشد. بنابراین اگر از این داروها استفاده می‌کنید، پیش از مصرف زنجبیل با پزشک‌تان مشورت کنید.

سوزش سر معده و جویدن آدامس

جویدن آدامس بدون‌شکر راهکاری ساده برای مبارزه با سوزش معده است. جویدن آدامس، ترشح بزاق دهان را افزایش می‌دهد. بزاق خاصیت قلیایی دارد. وقتی آب دهان را قورت می‌دهید، خاصیت قلیایی آن اسید معده را خننثی می‌کند و فورا سوزش معده را تسکین می‌دهد. براساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۱ در مجله‌ی بیماری‌های گوش، حلق و بینی به چاپ رسید، جویدن آدامس تاثیرات مثبتی بر pH دهان و مری دارد و می‌تواند درمانی طبیعی برای جلوگیری از رفلاکس و ترش‌ کردن باشد. براساس مطالعه‌ی دیگری که در سال ۲۰۰۵ در مجله‌ی تحقیقات دندانپزشکی به چاپ رسید، مصرف آدامس بدون شکر نیم ساعت پس از صرف غذا می‌تواند رفلاکس اسید گوارشی پس از صرف غذا را کاهش دهد. پس از وعده‌های غذایی یک آدامس بدون‌ شکر را ۳۰ دقیقه بجوید تا با کاهش اسید، از سوزش معده و سینه جلوگیری کنید. از مصرف آدامس‌های محتوی شکر یا طعم‌دهنده‌ی نعناع خودداری کنید.

عوامل تشدید کننده سوزش معده

عوامل تشدید سوزش معده را شناسایی و از آنها دوری کنید. برای کمک به دستگاه گوارش، رژیم غذایی مغذی و سرشار از فیبر را دنبال کنید. همچنین به‌ جای دو وعده‌‌ غذایی سنگین، پنج یا شش وعده‌ غذایی سبک‌تر در روز داشته باشید تا هضم غذا راحت‌تر شود. برای کمک به هضم غذا، بهتر است غذا را به‌خوبی بجوید. مصرف غذاهای کم‌ادویه و ملایم به خنثی‌ کردن اسیدهای گوارشی کمک می‌کند. از مصرف غذاهایی که اسید معده را افزایش می‌دهند، خودداری کنید. غلات و کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده، غذاهای سرخ‌شده و فرآوری‌شده، نوشیدنی‌های شیرین، گوشت قرمز، روغن‌های جامد، غذاهای پرادویه و شکلات غذاهایی هستند که می‌توانند اسید معده را افزایش دهند. از مصرف میوه‌ها و سبزیجات سرشار از اسید سیتریک مانند پرتقال، گوجه‌فرنگی و گریپ‌فروت خودداری کنید. مدتی مصرف سیر و پیاز را متوقف کنید زیرا می‌توانند نشانه‌های ناشی از رفلاکس اسیدی و تپش قلب را در برخی افراد افزایش دهند. از مصرف نوشیدنی‌های الکلی خودداری کنید زیرا احتمال بازگشت اسید به مری (ریفلاکس گاستروازوفاژیال) را افزایش می‌دهند. روی معده‌ نخوابید یا پس از صرف غذا صاف به پشت‌ نخوابید زیرا با این کار موجب سوءهاضمه و تپش قلب می‌شوید. بهتر است به سمت چپ‌ بخوابید. تا ۳۰ دقیقه پس از مصرف غذا از انجام هرگونه تمرین ورزشی خودداری کنید. آب pH خنثی دارد و می‌تواند به خنثی‌ کردن اسید معده کمک کند پس تا می‌توانید آب بنوشید. نوشیدن شیر سرد یا آب‌دوغ می‌تواند از تشکیل و جذب اسید اضافی جلوگیری کند و علائم ناشی از اسید معده‌ی اضافی را کاهش دهد. مصرف سیگار را متوقف کنید زیرا ترشح بزاق را کاهش می‌دهد و بزاق در خنثی‌ کردن اسید نقش مهمی دارد.

سوزش معده و نارون قرمز

نارون قرمز (دردار) با خاصیت ضدالتهابی‌ خود لایه‌ای روی دیواره‌ی مری و معده ایجاد می‌کند و مانند مانعی در برابر اسید عمل می‌کند. نارون قرمز، روده را نیز به تولید مخاط تحریک می‌کند. این امر می‌تواند به محافظت در برابر زخم‌ها و اسید اضافه کمک کند. ۱ قاشق غذاخوری پودر نارون قرمز را در یک فنجان آب داغ بریزید و به مدت ۵ دقیقه اجازه دهید در آن خیس بخورد. سپس این چای را بنوشید. این کار را ۲ تا ۳ بار در روز تکرار کنید. نارون قرمز به شکل کپسول‌های ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرمی نیز موجود است که می‌توانید آن را ۳ تا ۴ بار در روز مصرف کنید. البته بهتر است اول با پزشک‌تان در این مورد مشورت کنید. توجه: بدون مشورت با پزشک به کودکان نارون قرمز ندهید.

سوزش معده و موز

موز سرشار از فیبر است و سرعت گوارش را افزایش می‌دهد. بنابراین با کاهش اسید معده از سوزش معده جلوگیری می‌کند. در حقیقت موز نوعی ضداسید طبیعی است که مانند محافظی در مقابل رفلاکس اسیدی عمل می‌کند. پتاسیم موجود در موز نیز تولید اسید معده را کنترل می‌کند. برای رهایی سریع از مشکل اسید معده یک موز رسیده بخورید. می‌توانید همراه با شیر سرد یا ماست نوعی اسموتی موز درست کنید و بخورید. علاوه بر موز، سیب، پاپایا و هندوانه نیز می‌توانند موجب بهبود رفلاکس اسیدی شوند.

بیشتر بخوانید : سوزش معده ♥ سوزش کف پا ♥ سوزش چشم ♥ فلج معده ♥ میکروب معده

عفونت مثانه در نوزاد دختر

عفونت مثانه در نوزاد دختر

عفونت مثانه ,عفونت مثانه در زنان,عفونت مثانه در مردان,عفونت مثانه در بارداری,عفونت مثانه به انگلیسی,عفونت مثانه علائم,عفونت مثانه در کودکان,عفونت مثانه چیست

توضیحاتی در مورد عفونت مثانه

عفونت دستگاه ادراری (UTI یا Urinary tract infection) نوعی عفونت باکتریایی است که بر بخشی از دستگاه ادراری تأثیر می‌گذارد. هنگامی که عفونت دستگاه ادراری تحتانی را مبتلا می‌کند سیستیت ساده (عفونت مثانه) نامیده می‌شود و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر می‌گذارد به آن پیلونفریت (عفونت کلیه) گفته می‌شود.علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی عبارتند از دفع ادرار همراه با درد یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)، در حالی که علائم مربوط به پیلونفریت عبارتند از تب و درد پهلو به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی. این علائم در افراد مسن یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم یا نامشخص باشند. عامل اصلی هر دو نوع عفونت مذکور اشرشیا کلی است، با این حال ندرتاً باکتری‌های دیگر، ویروسها یا قارچ نیز ممکن است موجب آن شوند. عفونت‌های دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ می‌دهد، چرا که نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک عفونت مبتلا می‌شوند. بروز مجدد بیماری امری شایع است. عوامل خطرساز عبارتند از: آناتومی بدن زنان، مقاربت جنسی و سابقه خانوادگی. پیلونفریت در صورت بروز معمولاً پس از عفونت مثانه ظاهر می‌شود، اما ممکن است ناشی از عفونت منتقله از راه خون نیز باشد. تشخیص این بیماری در زنان سالم و جوان تنها بر اساس علائم امکان‌پذیر است. در افرادی که علائم آن‌ها مبهم است، ممکن است تشخیص بیماری مشکل باشد زیرا ممکن است باکتری‌ها وجود داشته باشد، اما عفونتی مشاهده نشود. در موارد پیچیده یا در صورتی که درمان با شکست مواجه شود، ممکن است کشت ادرار مفید باشد. در افراد مبتلا به عفونت‌های مکرر، می‌توان از دوز پایین آنتی بیوتیکها به‌عنوان اقدام پیشگیرانه استفاده کرد. در موارد غیرپیچیده، عفونت‌های دستگاه ادراری را می‌توان به‌راحتی با مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره کوتاه درمان کرد، اگرچه مقاومت در برابر بسیاری از آنتی بیوتیک‌های مورد استفاده برای درمان این بیماری در حال افزایش است. در موارد پیچیده، ممکن است لازم باشد دوره‌های درمان طولانی‌تر شوند یا نیاز به تزریق آنتی بیوتیک وریدی باشد، و در صورتی که علائم در طی دو یا سه روز بهبود پیدا نکرد، لازم است آزمایش‌های تشخیصی بیشتری انجام گردد. در زنان، عفونت‌های دستگاه ادراری شایع‌ترین شکل عفونت‌های باکتریایی است و هر سال ۱۰٪ به میزان عفونت‌های دستگاه ادراری افزوده می‌شود. در این مطلب از سایت جسارت در مورد عفونت مثانه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

عفونت مثانه در کودکان

در کودکان خردسال، ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری (UTI) تب باشد. به دلیل فقدان علائم واضح‌تر، وقتی دختران کوچکتر از دو سال یا پسران ختنه نشده کوچکتر از یک سال دچار تب می‌شوند، بسیاری از انجمن‌های پزشکی توصیه می‌کنند که کشت ادرار صورت بگیرد. . ممکن است نوزادان خوب غذا نخورند، استفراغ کنند، بیشتر بخوابند، یا نشانه‌های یرقان را از خود نشان دهند.در کودکان بزرگتر، ممکن است دوباره بی‌اختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) رخ دهد

عفونت مثانه در سالمندان

علائم دستگاه ادراری غالباً در سالمندان مشاهده نمی‌شود. نشانه‌های مذکور ممکن است مبهم و همراه با بی‌اختیاری باشد، و تنها علائم موجود تغییر در وضعیت ذهنی یا خستگی باشد. گرچه در برخی موارد نخستین نشانه‌ای که ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی با آن مواجه می‌شود عفونت خونی یا عفونت در خون است. این واقعیت که بسیاری از افراد مسن پیشاپیش دچار بی‌اختیاری یا زوال عقل شده‌اند ممکن است کار تشخیص را پیچیده‌تر کند

تشخیص عفونت مثانه

در موارد روشن، می‌توان تنها بر اساس علائم نسبت به تشخیص و درمان اقدام کرد و نیازی به تأیید بیشتر از طریق آزمون‌های آزمایشگاهی نیست.در موارد پیچیده یا مشکوک، ممکن است تأیید تشخیص از طریق آنالیز ادرار و جستجو به‌دنبال حضور نیتریت در ادرار، سلولهای سفید خون (لکوسیت‌ها)، یا لکوسیت استراز مفید باشد. یکی دیگر از آزمایش‌ها، یعنی آزمایش میکروسکوپی ادرار به دنبال حضور سلول‌های قرمز خون، سلول‌های سفید خون، یا باکتری می‌گردد. کشت ادرار در صورتی مثبت تلقی می‌شود که تعداد کلنی‌های باکتریایی بزرگتر یا مساوی به ۱۰۳ واحد تشکیل‌دهنده کلنی در هر میلی‌لیتر ارگانیسم متداول در دستگاه ادراری باشد. حساسیت آنتی بیوتیکی را نیز می‌توان با این کشت آزمایش کرد، و از این حیث در انتخاب درمان آنتی بیوتیکی مفید است.با این حال ممکن است درمان آنتی بیوتیکی در زنانی که نتیجه کشت آن‌ها منفی است باز هم به بهبود منجر شود. چرا که علائم می‌توانند مبهم باشند و تشخیص بیماری می‌تواند در افراد مسن بدون آزمایش‌های قابل اعتماد مربوط به عفونت‌های دستگاه ادراری، مشکل باشد

تشخیص عفونت مثانه در کودکان

برای تشخیص وجود عفونت دستگاه ادراری در کودکان، باید نتیجه کشت ادرار مثبت باشد. از آنجا که مسئله آلودگی بسته به روش جمع‌آوری مورد استفاده مشکل‌آفرین است، بنابراین آستانه ۱۰۵ CFU/mL جهت نمونه تهیه شده به روش «تمیز گرفته شده» از ادرار میانی، آستانه ۱۰۴ CFU/mL جهت نمونه‌های تهیه شده از سوند، و آستانه ۱۰۲ CFU/mL جهت نمونه‌گیری سوپراپوبیک (نمونه‌ای که به‌طور مستقیم با سوزن از مثانه کشیده می‌شود) مورد استفاده قرار می‌گیرد. سازمان بهداشت جهانی استفاده از «کیسه‌های ادرار» برای جمع‌آوری نمونه را با توجه به میزان بالای آلودگی در هنگام کشت توصیه نمی‌کند، و در کسانی که آموزش ادرار کردن در توالت را ندیده‌اند، سوندگذاری ترجیح دارد. برخی سازمان‌ها نظیر آکادمی اطفال آمریکا استفاده از اولتراسوند کلیوی و دفع سیستویورتروگرام (تماشای مجرای خروجی مثانه و کیسه مثانه فرد با استفاده از اشعه ایکس در حین ادرار کردن وی) را برای تمام کودکان کوچکتر از دو سال که عفونت دستگاه ادراری داشته‌اند توصیه می‌کنند.با این حال، به این دلیل که حتی در صورت تشخیص وجود بیماری درمان مؤثری وجود ندارد، سایر سازمان‌ها نظیر مؤسسه ملی تعالی بالینی تصویربرداری متداول را تنها برای کودکان دارای سن کمتر از شش ماه یا کسانی که نتایج آن‌ها غیرمعمول است، توصیه می‌نمایند

عفونت مثانه در ایالات متحده

در ایالات متحده، عفونت دستگاه ادراری علت حدود هفت میلیون مراجعه به مطب، یک میلیون مراجعه به بخش اورژانس، و صد هزار بار بستری شدن در بیمارستان در طی هر سال است. هزینه درمان این عفونت‌ها هم به لحاظ زمان از دست رفته در سر کار و هم هزینه‌های مراقبت‌های پزشکی چشمگیر است.در ایالات متحده هزینه‌های درمان مستقیم به میزان ۱٫۶ میلیارد دلار در سال تخمین زده می‌شود

عفونت مثانه در بارداری

عفونت‌های دستگاه ادراری به علت افزایش خطر ابتلا به عفونت کلیه در دوران بارداری بیشتر نگران‌کننده است. در دوران بارداری، سطح بالای پروژسترون خطر کاهش تون عضلات حالب و مثانه را افزایش داده و منجر به افزایش احتمال برگشت ادرار به حالب و به سمت کلیه‌ها می‌شود.گرچه در زنان باردار خطر ابتلا به باکتریوری بدون علامت افزایش نمی‌یابد، اما در صورتی که باکتریوری وجود داشته باشد خطر ابتلای آن‌ها به عفونت کلیه ۲۵–۴۰٪ است. بنابراین اگر آزمایش ادرار نشانه‌ای از وجود عفونت را نشان دهد – حتی اگر علائم دیگر وجود نداشته باشد – توصیه می‌شود درمان صورت بگیرد.به‌طور معمول از سفالکسین یا نیتروفورانتوئین استفاده می‌شود، زیرا به‌طور کلی این داروها برای دوران بارداری بی‌خطر تلقی می‌شوند. عفونت کلیه در دوران بارداری ممکن است ناشی از تولد زودرس یا پره اکلامپسی باشد (حالت فشار خون بالا و اختلال در عملکرد کلیه در طی بارداری می‌تواند منجر به تشنج شود).

عفونت مثانه چیست

سیستیت (به انگلیسی: Cystitis) یا در اصطلاح عام عفونت مثانه و در واقع التهاب در مثانه به علت جایگزینی و رشد عامل بیماری‌زا در آن و ایجاد عفونت است. شایع‌ترین عامل سیستیت باکتری گرم‌منفی است. علائم شایع بیماری سوزش ادرار، تکرر ادرار، احساس فوریت دفع ادرار و گاه احتباس ادراری است. تشخیص قطعی ازطریق بررسی ادرار و کشت آن است. درمان با آنتی‌بیوتیک‌های متناسب با عامل بیماری است. درصورت عدم درمان ممکن است عفونت به سایر نواحی گسترش یابد و مثلاً موجب پیلونفریت شود.

عفونت مثانه نوعی عفونت مجاری ادراری

عفونت مثانه (عفونت ادراری) نوعی عفونت مجاری ادراری است، و می‌تواند به کلیه‌ها و غدد پروستات نیز سرایت کند. این بیماری بیشتر زنان بین ۲۰ تا ۵۰ سال را مبتلا می‌کند. زنان باردار نیز ممکن است از این مشکل رنج ببرند. هر چند این بیماری در زنان بسیار شایع است، اما می‌تواند مردان را نیز به خاطر مقاربت با زنان آلوده یا به خاطر داشتن مقاربت مقعدی با آنها مبتلا کند. در موارد حاد، همیشه توصیه می‌شود که با یک پزشک مشورت کنید، اما عفونت مثانه را با بعضی از درمان‌های خانگی ساده هم می‌توان معالجه کرد.

علت عفونت مثانه

وقتی باکتری به مجاری ادراری حمله می‌کند، باعث عفونت مثانه یا عفونت ادراری می‌شود. زنان هم به خاطر کوتاه بودن مجرای ادرارشان دچار عفونت در مثانه می‌شوند. در مردان، این بیماری بیشتر به خاطر رابطه‌ی جنسی با یک زن آلوده بروز می‌کند. دیافراگم ضد بارداری و یا عوامل اسپرم کش نیز دلایل دیگری برای عفونت مثانه یا عفونت ادراری هستند. دیگر علل این بیماری عبارتند از: – دیابت – ام. اس. – آسیب نخاعی – مقاربت مقعدی (در مردان) – بهداشت نامناسب – دوش واژینال – کم شدن آب بدن – نگه داشتن ادرار – وراثت – بزرگ شدن پروستات یا سنگ کلیه

علائم عفونت مثانه

بعضی از علائم معمول و غیر معمول عفونت‌ مثانه عبارتند از: – ادرار کردن دردناک – ادرار کردن مکرر – نیاز ناگهانی به دفع ادرار – درد مثانه – دفع غیر ارادی ادرار – احساس سوزش در هنگام ادرار – ظاهر شدن خون در ادرار – برخاستن بوی تند از ادرار – تب – لرز – نفخ و ناراحتی – احساس خستگی – احساس فشار در قسمت تحتانی شکم

درمان خانگی عفونت مثانه

در اینجا بعضی از راه‌حل‌های موثر و طبیعی خانگی برای عفونت مثانه که ارزان، بی‌ضرر و آسان هستند به شما ارائه می‌شود. ۱. آب فراوان بنوشید: این بهترین درمان برای عفونت مثانه است. آب عامل پاک‌کننده عالی است و به دفع باکتری‌های مضر در قالب ادرار رقیق شده کمک می‌کند. بنابراین برای خلاص شدن سریع از عفونت مثانه به میزان زیادی آب بنوشید. ۲. جوش شیرین: جوش شیرین یکی از بهترین درمان‌های خانگی برای درد عفونت مثانه است. فقط لازم است یک قاشق مربا خوری جوش شیرین را در یک لیوان آب مخلوط کنید، و آن را بنوشید. این درمان را روزانه تکرار کنید تا علائم به طور کامل فروکش کنند. ۳. آب ذغال اخته: آب ذغال اخته یک درمان خانگی موثر برای جلوگیری از عفونت مثانه در زنان باردار است. ذغال اخته حاوی آنزیم‌هایی است، که واقعا در درمان عفونت مثانه مفید هستند. بنابراین، نوشیدن آب ذغال اخته به شما اجازه خواهد داد به سرعت از شر عفونت مثانه خلاص شوید. نکته- اگر شما یا یکی از افراد خانواده‌تان سابقه‌ی سنگ کلیه دارید، یا اگر برای رقیق شدن خون دارو مصرف می‌کنید از نوشیدن آب ذغال اخته پرهیز کنید. ۴. سرکه‌ی سیب: خودتان را در آب حاوی سرکه‌ی سیب شستشو دهید. این کار به میزان زیادی احساس سوزشی را که هنگان ادرار کردن به خاطر عفونت مثانه به وجود می‌آید کاهش می‌دهد. ۵. ماست: خوردن ماست نیز سودمند است چون شامل اسیدوفیلوس است، که به درمان عفونت مثانه کمک می‌کند. ۶. کیسه‌ی آب گرم: به منظور رهایی از درد ناشی از عفونت مثانه، از یک کیسه‌ی آب گرم بر روی ناحیه شکم استفاده کنید.

پیشگیری از عفونت مثانه

– مصرف آب یا سایر مایعات را افزایش دهید. – از نوشیدن نوشابه، الکل، چای و قهوه اجتناب کنید. – بهداشت را رعایت کنید. – همیشه پس از توالت کردن خودتان را از جلو به عقب تمیز کنید(در مورد خانم ها). – پس از داشتن رابطه جنسی ادرار کنید. – جلوی ادرارتان را نگه ندارید. – لباس زیر نخی بپوشید. – دوش بگیرید و از استفاده از وان حمام اجتناب کنید. – از دوش واژینال اجتناب کنید و از سایر محصولات زنانه استفاده کنید. – از استفاده از تامپون (پنبه‌ی قاعدگی) اجتناب کنید، به جای آن از دستمال‌های بهداشتی استفاده و مدام آن را عوض کنید.

عفونت مثانه و سرکه سیب

سرکه سیب دارای منبع غنی پتاسیم، آنزیم و دیگر مواد مفید است که ممکن است مانع توسعه یا تکثیر باکتری عفونت مثانه شود. افرادی که از عفونت مثانه رنج می‌برند ممکن است از سرکه سیب به عنوان آنتی بیوتیک جهت درمان عفونت مصانه استفاده نمایند. مواد لازم: سرکه سیب: دو قاشق غذاخوری آب: یک لیوان آب لیمو و عسل دستورالعمل: ابتدا سرکه سیب را به آب بیافزائید. در ادامه می‌توانید چند قطره آب لیمو به محلول حاصل اضافه کنید و با عسل آن را شیرین نمائید ترکیب حاصل را به خوبی مخلوط کنید و دو بار در روز به مدت چندین روز از آن بنوشید.

عفونت مثانه و  آناناس

 آناناس دارای آنزیمی به نام بروملین است که خواص ضد التهابی داشته که مصرف آن موجب کاهش علائم عفونت مثانه می‌شود. شما باید به طور منظم یک پیاله آناناس بخورید؛ همین امر مانع عفونت مثانه می‌شود. استفاده از آب آناناس نیز می‌تواند اثر مشابهی داشته باشد. شما باید از آناناس تازه استفاده نمائید در حالی که آناناس کنسرو شده حاوی مواد نگهدارنده است.

عفونت مثانه و آب جعفری

به غیر از این واقعیت که مصرف آب جعفری پس از شام بدن شما را راحت می‌نماید، می‌تواند عفونت مثانه را از بین برده و به فرآیند درمان با کار نمودن به عنوان یک مدر (مدر یا ادرار آور ماده خوراکی یا دارویی را گویند که موجب افزایش حجم ادرار انسان شود) کمک نماید. در حقیقت، مدر بودن جهت درمان بسیاری مشکلات به کار می رود و منجر به بالا رفتن مقدار سدیم می‌شود که کلیه ها از طریق ادرار دفع می‌نمایند. مواد لازم برای تهیه آب جعفری: دو قاشق غذاخوری جعفری خشک یا یک پیمانه جعفری تازه یک تا دو لیوان آب دستورالعمل: ابتدا آب را بجوشانید. سپس مقداری جعفری تازه به آن بیافزائید. باید حرارت را کم کنید تا ترکیب حاصل به طور پیوسته بجوشد و اجازه دهید برگ‌ها به مدت 6 تا 10 دقیقه آب را جذب نمایند. حال برگ‌ها را بیرون آورید. در نهایت می‌توانید دمنوش حاصل را فورا بنوشید. اگر در فصل تابستان قصد استفاده از این ترکیب را دارید می‌توانید برای طراوت جعفری آن را در یخچال بگذارید.

بیشتر بخوانید : سرطان مثانه ♥ سنگ مثانه ♥ التهاب مثانه ♥ عفونت های ادراری ♥ عفونت قارچی واژن

تشخیص درد آپاندیس در بزرگسالان

تشخیص درد آپاندیس در بزرگسالان

درد آپاندیس ,درد آپاندیس کجاست,درد آپاندیس چقدر طول میکشد,درد آپاندیس در بزرگسالان,درد آپاندیسیت,درد آپاندیس در بارداری,درد آپاندیسیت چگونه است

توضیحاتی در مورد درد آپاندیس

آپاندیس زائده‌ای کوچک و شبیه کرم است که به ابتدای روده بزرگ چسبیده است. این عضو حاوی مجموعه‌ای از سلول‌های دفاعی بدن است که البته نقش شناخته‌شده‌ای در دفاع عمومی بدن ندارد. آپاندیسیت در اثر التهاب و ورم (عفونت) آپاندیس ایجاد می‌شود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد درد آپاندیس صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

درد آپاندیس و جراحی

آنچه این عضو را مهم می‌کند این است که به دلایلی ممکن است دچار التهاب و ورم شده و باعث عفونت موضعی یا وسیع شکمی شود. شروع آپاندیسیت (التهاب و عفونت آپاندیس) علائم کمی دارد. درد در وسط شکم است و گاهی کم و زیاد می‌شود. در این مرحله بیمار بی‌اشتهاست، ولی می‌تواند کارهایش را انجام دهد. پس از چند ساعت درد شدیدترشده و به تدریج بیشترین شدت درد در قسمت پایینی و راست شکم احساس خواهد شد. در این مرحله تهوع ایجاد می‌شود، ولی استفراغ چندانی وجود ندارد. گرچه آپاندیسیت در همه سنین شایع است، ولی در نوجوانی بیشترین شیوع را دارد و از هر هزار نوجوان، دو نفر را در سال مبتلا می‌کند. علت این بیماری، بسته‌شدن لوله باریک داخل زائده آپاندیس است که می‌تواند به التهاب و تورم این زائده منتهی‌شده و موجب عفونت شود. برخی افراد تصور می‌کنند که آنتی بیوتیک ها می‌توانند التهاب آپاندیس را درمان کنند. اما در واقع آپاندیسیت فقط با جراحی درمان می‌شود و آنتی بیوتیک ها نیز در بهبودی فرد بیمار، پس از جراحی موثرند.

تشخیص درد آپاندیس

نکته مهم در مورد آپاندیسیت این است که باید از بیماری‌های مشابه افتراق داده شود. بر خلاف تصوراتی که به تازگی ایجاد شده، معاینه و سیر بیماری مهم‌ترین راه این‌ افتراق است و سونوگرافی گرچه کمک‌کننده است، ولی اگر بخواهیم جای معاینه و مصاحبه پزشک و بیمار را بگیرد بسیار گمراه‌کننده خواهد بود. با چند مثال این موضوع روشن‌تر خواهد شد: 1‌-بیماری که درد در قسمت پایینی و راست شکم دارد، ولی چند روز متوالی این درد را داشته است به احتمال زیاد مبتلا به آپاندیسیت نیست، زیرا آپاندیسیت در مدت کوتاهی ـ حداکثر 48 ساعت ـ به طول انجامیده و اگر جراحی نشود سیر بدی پیدا می‌کند. چنین دردهایی می‌تواند نتیجه عفونت‌های لگنی در خانم‌ها باشد یا در اثر بیماری‌های التهابی روده مثل کرون ایجاد شده باشد. 2- تب ملایمی در سیر بیماری ایجاد می‌شود، ولی تب شدید که بیشتر از 5/38 درجه باشد می‌تواند نشانه یک‌بیماری عفونی مثل آبسه‌های شکمی باشد. 3- پرسیدن زمان شروع آخرین عادت ماهیانه در زنان بسیار مهم است. حاملگی خارج رحمی گاهی علائمی دقیقا شبیه آپاندیسیت خواهد داشت و تاخیر عادت ماهیانه می‌تواند آن را مشخص کند. 4- در دختران جوان، اواسط دوره عادت ماهیانه یعنی حدود دو هفته بعد از تاریخ آخرین عادت، ممکن است در محل تخمدان راست یعنی دقیقا جای آپاندیس، دردی مشابه آپاندیسیت ایجاد شود. این درد ساعاتی بعد برطرف ‌شده، ولی ماه بعد تکرار می‌شود و این نکته مهمی در افتراق خواهد بود. 5- علاوه بر معاینه و شرح حال، آزمایش خون و ادرار هم به تشخیص کمک می‌کند. آزمایش ادرار باعث می‌شود بیماری‌ هایی مثل سنگ کلیه و عفونت‌های ادراری که می‌تواند علائم آپاندیسیت را تقلید کند، تشخیص داده شود. سنگ کلیه باعث می‌شود خون در ادرار ظاهر شود و عفونت ادراری هم باعث ظهور گلبول‌های سفید و باکتری فراوان در ادرار می‌شود.

علل درد آپاندیس

علل انسداد مجرای آپاندیس ممکن است این موارد باشند: * به وسیله مواد مدفوعی، انگل ها و یا رشد بیش از حد سلول های دهانه آپاندیس * بزرگ شدن بافت لنفاوی دیواره آپاندیس در اثر عفونت در دستگاه گوارش یا در نقاط دیگر بدن * بیماری های التهابی روده مانند کرون و کولیت اولسروز (کولیت زخمی) * وارد شدن آسیب و ضربه به شکم

درد آپاندیس و خطر عفونت آن

آپاندیس متورمی که پر از مایع و چرک است، ممکن است خونرسانی را متوقف کند. با توقف خونرسانی دیواره‌ی آپاندیس ضعیف می‌شود و برخی اوقات پاره می‌شود. با پاره شدن آپاندیس، چرک در شکم منتشر می‌شود و ممکن است حفره‌ی شکم را عفونی کند و یا آبسه‌ی شکمی ایجاد کند. در برخی بیماران مانند بچه‌ها، سیر ایجاد آن سریع است و از زمان ایجاد درد و سوراخ شدن آپاندیسیت چند ساعت بیشتر طول نمی‌کشد. تشخیص بیماری در افراد مسن و زنان باردار نیز مشکل تر است.

تشخیص بالینی درد آپاندیس

تشخیص آپاندیسیت بیشتر بالینی است و در صورتی که علایم واضح باشند ممکن است پزشک تصمیم به جراحی فوری بگیرد، زیرا در صورت تاخیر، خطر پارگی آپاندیس افزایش می‌یابد. در صورت نیاز پزشک برای تشخیص از آزمایش خون و شمارش گلبول های سفید، عکس رادیوگرافی، سونوگرافی و حتی لاپاروسکوپی استفاده می‌کند.

التهاب و درد آپاندیس

اگر التهابی در نزدیکی قسمت های پایینی شکم خود احساس می کنید ممکن است آپاندیسیت (ورم آپاندیس) باشد. این حالت معمولا در افرادی بین سنین ۳۰- ۱۰ سال و بچه های زیر ۱۰ سال و زنان بالای ۵۰ سال رخ می دهد. اگردچار درد آپاندیس شده‌اید، احتمالا نیاز به جراحی برای برداشتن آپاندیس (کیسه کوچکی در انتهای روده کوچکتان دارید). این وضعیت یک فوریت پزشکی است بنابراین مهم است که بدانیم چگونه علائم درد آپاندیس را تشخیص دهیم.

علائم درد آپاندیس

در صورتی که چندین نشانه از علائم زیر را داشتید فورا به یک مرکز اورژانس بروید. تب بالای ۳۸ درجه درد پشت کاهش اشتها حالت تهوع و استفراغ اسهال و یا یبوست ادرار دردناک درد در مقعد، پشت و یا شکم . رایج ترین نشانه دردهای کند و آرام نزدیک ناف است که به تدریج به طرف سمت راست و پایین شکم کشیده می شود. اگر با چک کردن خود متوجه نمونه هایی از آنها شدید زمان آن است که با پزشک صحبت کنید و یا به بیمارستان بروید. تاخیر در فرآیند رسیدگی و درمان احتمال پاره شدن آپاندیس را افزایش داده که برایتان خطرناک است. شما معمولا متوجه علائمی به مدت ۱۸ – ۱۲ ساعت می شوید، اما ممکن است حدود یک هفته نیز طول بکشد و با گذشت زمان شدید تر شوند. علائم درد آپاندیس شامل موارد زیر هستند: کاهش اشتها مشکلات معده مانند حالت تهوع، اسهال، یبوست به ویژه اگر همراه استفراغ های مکرر باشند. اگر دمای بدن تان بالای ۳۸ درجه سانتی گراد است و علائم دیگری دارید نیز فورا به بیمارستان بروید. احساس لرز و سرما درد پشت ناتوانی در دفع گاز معده ادرار دردناک استفراغ قبل از شروع درد های شکمی درد تیز و شدید و یا کند و آرام در مقعد، پشت، بالا و یا زیر شکم خود. تفاوت علائم درد آپاندیس با ورم معده و روده ویروسی این است که درد در آپاندیسیت عمومی بوده و تنها در معده و روده نمی باشد.

درد آپاندیس و درد شکمی

در بیشتر بزرگسالان، آپاندیس در طرف راست شکم و پایین آن بین ناف و استخوان باسن واقع شده است. توجه داشته باشید که این محل در مورد زنان باردار ممکن است متفاوت باشد. این درد تند و تیز از قسمت ناف ۲۴ – ۱۲ ساعت پس از بروز علائم، به سمت آپاندیس حرکت می کند. دردی فزاینده و تصاعدی که هر لحظه قوی تر شده و نیاز به مراجعه به اورژانس دارد.

درد آپاندیس و فشار به شکم

اگر حتی لمس کردن شکمتان برایتان دردناک است به ویژه قسمت پایین شکم، حتما به فوریت های پزشکی بروید. ممکن است زمانی که قسمت های پایین شکم را فشار می دهید احساس درد کنید. به دنبال دردهای ارتجاعی و برگشت پذیر باشید. اگر قسمت پایین سمت راست شکمتان را با دست فشار داده و سپس سریعا دستتان را بردارید و درد شدیدتری احساس کنید ممکن است آپاندیسیت بوده و نیاز به فوریت پزشکی دارید.

درد آپاندیس و نفخ

وقتی که شکمتان را فشار می دهید آیا انگشتانتان کمی در شکم فرو می رود؟ و یا احساس سفتی غیر معمول دارید؟ اگر مورد دوم است احتمالا نفخ تان به درد آپاندیس تبدیل شده و از نشانه های آن است. اگر دردهای شکمی دارید اما حالت تهوع و کاهش اشتها ندارید، ممکن است آپاندیسیت نباشد. دلایل زیادی برای دردهای شکمی وجود دارد که نیازی به فوریت های پزشکی ندارد. اگر تردید و شبهه دارید در صورتی که دردی بیش از سه روز طول کشید می توانید به پزشک مراجعه کنید.

درد آپاندیس در بارداری

در زنان باردار درد آپاندیس ممکن است در جای متفاوتی باشد چرا که در بارداری آپاندیس بالاتر می رود. در بچه های دو ساله و یا کوچکتر دردهای شکمی معمولا در قسمت های پایین تر و همراه با استفراغ و ورم شکم است. کودکان نوپا که به آپاندیسیت دچار می شوند گاهی اوقات سختی در بلع دارند و ممکن است حتی از خوردن خوراکی های مورد نظرشان اجتناب کنند.

درد آپاندیس در کودکان

در بچه های بزرگتر درد از ناحیه ناف شروع شده به سمت پا و پایین شکم می رود و در صورتی که کودک دراز بکشد دردش بهتر نمی شود اما اگر کودک حرکت کند ممکن است بدتر نیز بشود. در کودکان اگر آپاندیس بترکد ممکن است متوجه تب بالایی شوید.

آپاندیسیت چیست

اگر در ناحیه زیرین شکمی احساس تورم و التهاب می کنید، این احتمال وجود دارد که دچار آپاندیسیت شده باشید. آپاندیس زائده ی در روده بزرگ است که به التهاب و عفونت در این ناحیه آپاندیسیت گفته می شود. این بیماری معمولا در افراد بین سنین 10 تا 30 سال بیشتر شایع است. از آنجایی که آپاندیسیت یک وضعیت پزشکی اورژانس محسوب می شود، تشخیص سریع و به موقع علائم و اقدامات سریع پزشکی بسیار اهمیت دارد. گام های پیش رو به شما کمک می کند که درد آپاندیس را به خوبی نسبت به دیگر درد های ناحیه شکمی تشخیص دهید و با آگاهی بیشتر اقدامات لازم را هرچه سریعتر انجام دهید.

علائم خاص درد آپاندیس

علائم دیگری نیز هستند که چندان شایع نیستند اما اگر چندین نشانه مختلف مرتبط با آپاندیسیت بروز کرد، زمان آن فرا رسیده که هزچه سریعتر به دکتر یا بیمارستان مراجعه کنید. تاخیر در این موضوع احتمال پارگی آپاندیس را افزایش می دهد و می تواند به صورت جدی زندگی شما را به خطر بیندازد. علائم بیماری معمولا در 12 تا 18 ساعت بروز می کنند، اما این احتمال نیز وجود دارد که در طی یک هفته بر شدت این علائم افزوده شود. این علائم عبارتند از: کاهش اشتها مشکلات سیستم گوارشی مانند حالت تهوع، اسهال یا یبوست همراه با استفراغ های مکرر. تب: به طور کلی تب می تواند یکی از علائم بیماری آپاندیسیت باشد. اگر بیش از 40 درجه تب دارید فورا به بیمارستان مراجعه کنید. اگر تب 38 درجه با علائم دیگر همراه باشد نیز باید هرچه سریعتر خود را به بیمارستان برسانید. احساس سرما و لرز درد پشت ناتوانی در خروج گاز معده تنسموس: احساس نیاز و اضطرار برای خالی کردن محتوای روده در جهت بهبود وضعیت توجه داشته باشید که بسیاری از این علایم با بیماری رایج دیگری به نام گاستروانتریت (عفونت و التهاب ویروسی معده و روده کوچک) مشابهت دارد. با این تفاوت که درد ناحیه شکم در این بیماری بر خلاف آپاندیسیت کلی است و مشخص نیست. علاوه بر علائمی که در لیست بالا آورده شده است، ممکن است علائم دیگری نیز تجربه کنید که کمتر به آپاندیسیت مرتبط هستند. ادرار دردناک استفراغ پیش از آغاز درد ناحه شکمی. درد مبهم یا تیز در قسمت بالایی یا زیرین ناحیه شکمی، درد پشت یا درد در ناحیه مقعدی. 

درد آپاندیس در بزرگسالان

در بیشتر بزرگسالان محل آپاندیس در قسمت زیرین و سمت راست شکم واقع شده است. معمولا در ناحیه یک سوم مسیر بین ناف و استخوان برآمده لگن. توجه داشته باشید که این محل در زنان باردار ممکن است متفاوت باشد. به مسیر درد توجه کنید. این درد تیز و شدید ممکن است طی 12 تا 18 ساعت پس از بروس علائم، از ناف به سمت محل قرارگیری آپاندیس حرکت کند. اگر به صورت واضح چنین انتقال دردی را تجربه کردید سریعا خود را به بخش فوریت های پزشکی بیمارستان برسانید. علائم بیماری آپاندیسیت در بزرگسالان می تواند در طی 4 تا 48 ساعت تشدید شود.

درد آپاندیس و تست فشار

روی شکم خود فشار وارد کنید. اگر این فشار مخصوصا در ناحیه پایین سمت چپ شکم حتی نسبت به لمس کردن بسیار دردناک بود هرچه سریعتر خود را به بیمارستان برسانید. به اثر ارتجاعی فشار توجه کنید. با چند انگشت به قسمت زیرین و سمت راست شکم فشار وارد کنید و و سریعا رها کنید. اگر اثر ارتجاعی این فشار و رها سازی باعث ایجاد درد شدید در این ناحیه می شود این احتمال وجود دارد که دچار آپاندیسیت شده اید و در این صورت نیاز به مراقبت های سریع پزشکی است.

بیشتر بخوانید : آپاندیسیت ♥ تپش قلب ♥ ایست قلبی ♥ حمله قلبی ♥ نارسایی کلیه

راههای درمان آرتروز مچ پا

راههای درمان آرتروز مچ پا

آرتروز پا , آرتروز پا چیست , آرتروز پا و درمان آن , آرتروز پا ها ,آرتروز پایین کمر,آرتروز پای مرغ,آرتروز در سنین پایین,آرتروز مچ پا,آرتروز شست پا,علائم آرتروز پا

توضیحاتی در مورد آرتروز پا

با افزایش سن، احتمال ابتلا به آرتروز پا، یعنی ساییدگی مفاصل افزایش می یابد. آسیب مفصلی که با آرتروز در ارتباط است، باعث بروز تورم، درد و بدشکلی می شود. در این مقاله اطلاعاتی در مورد اینکه آرتروز چگونه بر پا و مچ پا تاثیر می گذارد و بیمار چگونه می تواند این بیماری ناتوان کننده را مدیریت کند، به شما خواهیم داد.انجمن پزشکی متخصصان پا آمریکا در این باره تاکید می کند که افراد در صورت داشتن علائم زیر حتما به پزشک مراجعه کنند؛ • داشتن تورم که بر یک یا چند مفصل تاثیر گذاشته است. • داشتن حساسیت مداوم به درد یا درد در مفصل. • حس گرمای زیاد در یک مفصل و قرمز بودن آن. • عدم توانایی حرکت یک مفصل. • ایجاد زائده، بثورات جلدی یا سایر تغییرات در پوست.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آرتروز پا صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

آرتروز زانو

با وجودی که سن عامل اصلی برای ابتلا به آرتروز زانو است، اما ممکن است بعضی اوقات جوانان نیز دچار ابتلا به این بیماری شوند . در بعضی از افراد، این مشکل می‌تواند جنبه ارثی داشته باشد. اما برای سایر افراد، ارتروز زانو می‌تواند در نتیجه وارد شدن آسیب یا عفونت و یا حتی اضافه وزن ایجاد شود.آرتروز زانو (به انگلیسی: Knee Osteoarthritis) از عوامل شایع ایجاد درد در افراد بالاتر از چهل سال است. آرتروزمفصل زانو، شایعترین بیماری تخریبی ازمیان مفاصل بدن می‌باشد. میزان ابتلا در خانم‌ها نسبت به آقایان بیشتر است. آرتروز یک بیماری تخریبی در مفصل است که ازآن به بیماری مفصلی پیشرونده یاد می‌شود. از این بیماری به نام‌های استئوآرتریت و استئوآرتروز نیز یاد می‌کنند. تخریب پیشرونده مفصل در جامعه ما به نام آرتروز معروف است. با توجه به اینکه بیماری با افزایش سن پیشرفت می‌کند به آرتریت پیری نیز معروف است. علاوه برسن، علل ژنتیکی، نوع شغل و حرفه، چاقی، عوامل هورمونی و نژاد نیز می‌تواند در بروزاین بیماری دخیل باشند. 

آرتریت یا التهاب مفاصل

آرتریت یا التهاب مفاصل یک اصطلاح عمومی برای بیش از 100 بیماری است. کلمه آرتریت به معنای التهاب مفاصل است. آرتریت باعث ایجاد التهاب و تورم داخل و اطراف مفاصل و بافت نرم اطراف آن می شود. التهاب می تواند باعث بروز درد و خشکی مفاصل شود. در بسیاری از انواع آرتریت، زوال پیش رونده مفاصل اتفاق می افتد و بافت نرم غضروف که حرکت مفاصل روی هم را آسان می کند، به تدریج از بین می رود. در نتیجه، استخوان ها بر روی هم ساییده می شوند. همچنین بافت های نرم مفاصل ممکن است شروع به ضعیف شدن و کوچک تر شدن کنند. آرتریت می تواند برای فرد دردناک بوده و در نهایت باعث محدودیت در حرکت، از دست دادن عملکرد مفاصل و تغییر شکل مفاصل متاثر ازآرتریت شود.

آرتروز چیست

آرتروز پا شایع ترین نوع آرتریت یا التهاب مفاصل است. این بیماری به بیماری زوال مفصل یا آرتریت مرتبط با سن نیز معروف بوده و با افزایش سن احتمال ابتلا به آن بیشتر می شود. التهاب و آسیب مفاصل باعث از بین رفتن بافت غضروف و در نتیجه درد، تورم و تغییر شکا می شود. تغییراتی که در بیماری آرتروز ایجاد می شود معمولا به آرامی و در طول سالیان دراز اتفاق می افتد، اگرچه استثنائاتی نیز وجود دارد.

آرتروز مفاصل پا

هر کدام از پاهای انسان 28 استخوان و بیش از 30 مفصل دارد. شایع ترین مفاصل پا که توسط آرتروز پا تحت تاثیر قرار می گیرند، عبارتند از: -مفصلی که استخوان مچ و ساق پا با سه مفصل پا می سازند که شامل استخوان پاشنه، استخوان درونی وسط پا و استخوان بیرونی وسط پا -مفصل شصت پا و استخوان پا

علائم آرتروز زانو

علایم آرتروز زانو اغلب به آرامی شروع شده و با گذشت زمان تشدید می‌شود. نشانه‌ها و علائم آرتروز زانو درد شامل موارد زیر هستند: درد: مفصل شما ممکن است در طول حرکت یا پس از آن درد داشته باشد. حساسیت به لمس کردن: مفصل شما ممکن است در هنگام وارد شدن فشار اندک به آن دچار درد و ناراحتی شود. سفت و خشک شدن: سفت شدن مفاصل و صدای تق تق زانو به ویژه زمانی که شما صبح از خواب بیدار می‌شوید یا برای یک مدت طولانی بی حرکت هستید. از دست دادن قابلیت انعطاف پذیری: در این حالت ممکن است شما توانایی حرکت دادن کامل مفاصل خود را نداشته باشید. احساس سایش: شما ممکن است صدای زانو یا احساس سایش در مفصل داشته باشید. تشکیل استخوان اضافی (اسپرز یا خار استخوانی): این استخوان اضافی که شبیه یک توده سخت است می‌تواند در اطراف مفصل آسیب دیده تشکیل شود.

علل آرتروز زانو

رایج‌ترین علت آرتروز زانو بالا رفتن سن است. تقریباً همه افراد با گذشت زمان به طور تدریجی تا حدودی به ساییدگی زانو مبتلا می‌شوند. به هر حال، عوامل متعدد می‌توانند ریسک ابتلا به علائم آرتروز زانو در سنین پایین را افزایش دهند. مهم‌ترین این عوامل به شرح زیر هستند: وزن: افزایش وزن باعث افزایش فشار وارد شده به همه مفاصل و به طور خاص مفاصل زانو می‌شود. در این حالت هر کیلو وزن اضافه شده می‌تواند ۳ تا ۴ کیلو وزن اضافی به زانوها وارد کند. وراثت: این عامل می‌تواند یک فرد را بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو در مقایسه با سایرین قرار دهد. این موضوع می‌تواند به خاطر مشکلات ارثی ایجاد شود. جنسیت: زنان در سنین ۵۵ سال و بالاتر از آن با احتمال بیشتری نسبت به مردان به آرتروز زانو مبتلا می‌شوند. آسیب‌های تکراری ناشی از وارد شدن فشار به مفاصل: این آسیب‌ها معمولاً در نتیجه نوع شغلی که فرد به آن اشتغال دارد ایجاد می‌شود. افرادی که به مشاغل خاص که نیازمند فشار به مفاصل همچون زانو زدن، چمباتمه زدن، یا بلند کردن اجسام سنگین (۲۷ کیلو و بیشتر) هستند، به احتمال بیشتری به آرتروز زانو مبتلا می‌شوند. در این حالت دلیل ایجاد مشکل، وارد شدن فشار ثابت به مفاصل به خاطر فعالیت شغلی فرد است. فعالیت‌های ورزشی: انجام فعالیت‌های ورزشی همچون فوتبال، تنیس، یا دوی ماراتون می‌تواند فرد را در معرض ریسک بالاتر ابتلا به آرتروز زانو قرار دهد. این موضوع به معنی این است که فرد باید مراقبت بیشتری برای اجتناب از وارد شدن آسیب به مفاصل خود داشته باشد. به هر حال، مهم است که توجه کنیم فعالیت‌های بدنی منظم و آرام می‌تواند باعث تقویت مفاصل شده و ریسک ابتلا به آرتروز را کاهش دهد. در حقیقت، ضعیف شدن عضلات اطراف زانو می‌تواند باعث ابتلای فرد به آرتروز زانو شود. سایر بیماری‌ها: افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید که دومین نوع شایع آرتریت است به احتمال بیشتر به آرتروز زانو مبتلا می‌شوند. علاوه بر این افراد دچار مشکلات متابولیک همچون افزایش غیر طبیعی آهن خون و یا افزایش غیر عادی هورمون رشد نیز به احتمال بیشتری ممکن است به آرتروز مبتلا شوند.

تشخیص آرتروز زانو

برای تشخیص آرتروز زانو از روش‌های زیر می‌توان استفاده کرد: عکس برداری رادیولوژی: وضعیت غضروف‌ها با استفاده از تصویر برداری رادیولوژی مشخص نمی‌شود، اما امکان تشخیص از بین رفتن غضروف‌ها با مشخص شدن تنگ شدن فضای بین استخوان‌ها در مفاصل فرد وجود دارد. علاوه بر این عکس برداری رادیولوژی می‌تواند ایجاد استخوان اضافه (خار استخوانی) در اطراف یک مفصل را نشان دهد. به این ترتیب بعضی افراد می‌توانند از عکس برداری رادیولوژی برای تشخیص ابتلا به آرتروز قبل از ظاهر شدن علائم مربوط به این بیماری استفاده کنند. عکس برداری‌ام آر آی: در ام آر آی از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای ایجاد عکس‌های دقیق از استخوان و بافت‌های نرم آن مثل غضروف‌ها استفاده می‌شود. ام آر آی معمولاً برای تشخیص آرتروز لازم نیست، اما می‌تواند اطلاعات بیشتری را در صورت پیچیده بودن شرایط در اختیار پزشک معالج قرار دهد. آزمایش خون: آزمایش خون می‌تواند سایر عوامل مربوط به درد مفاصل همچون ابتلای فرد به آرتریت روماتوئید را مشخص کند. آزمایش مایع مفصلی: پزشک معالج می‌تواند از یک سوزن برای خارج کردن مایع مفصلی بیمار استفاده کند. آزمایش و بررسی این مایع می‌تواند در تشخیص نقرص یا عفونت (این بیماری ها علائمی از جمله درد و التهاب در زانو را در پی دارند)، نقش مفید و تعیین کننده داشته باشد.

آرتروز پا و تزریق ژل

در این روش، یک مایع ژله مانند که اسید هیالورونیک نامیده می شود به مفصل زانو تزریق می گردد. اسید هیالورونیک یک ماده طبیعی است که در مایع سینوویال دور مفاصل یافت می شود. این ماده به عنوان یک روان کننده عمل می کند و باعث می شود که استخوان ها روی یکدیگر به آرامی حرکت کنند و به عنوان یک ضربه گیر برای بارهای وارد شونده بر مفصل عمل می کند. در افراد مبتلا به آرتروز زانو غلظت اسید هیالورونیک کمتر از حد نرمال است. نظریه این است که اضافه کردن اسید هیالورونیک به مفصل مبتلا به آرتریت باعث تسهیل حرکت و کاهش درد می شود.

زانوهای مبتلا به آرتروز

در زانوهای مبتلا به آرتروز، مایع مفصل که مایع سینوویال نامیده می شود تجزیه می شود سینویسک وان به مایع مفصل زانو برای تسکین درد و بهبود قابلیت های ضربه گیری طبیعی مفصل کمک می کند A غضروف فرسایش پیدا می کند B اسپرز استخوان بوجود می آید C مایع مفصل آسیب می بیند D سینویسک وان جایگزین مایع مفصل می شود این روش ساده است.اسید هیالورونیک مستقیما به حفره دور مفصل زانو تزریق می شود. در طول این روش، در صورتی که التهاب در زانوی شما بوجود بیاید، پزشک قبل از تزریق اسید هیالورنیک مایع های اضافی را خارج می سازد. یک دوره درمان زانو درد معمولی شامل یک تزریق در هر هفته به مدت سه تا پنج هفته است. تا ۴۸ ساعت پس از تزریق، باید از فعالیت های تحمل کننده وزن شدید بر روی پای خود مثل ایستادن به مدت طولانی، آهسته دویدن یا وزنه برداری خودداری کنید. تزریق ژل تسکین درد قابل توجهی را نشان می دهد که تا شش ماه طول می کشد. این روش درمانی با روش های درمان آرتریت دیگر ترکیب می شوند تا بیشترین بهره وری را داشته باشد. اغلب برای مشاهده اثرات تزریقات هیالورونیک به زانو چند روزی باید صبر کنید، بنابراین اگر از همان ابتدا هیچ نتیجه ای را احساس نکردید، نگران نباشید. پس از ۶ ماه تزریقات تکرار می شوند. تزریقات روان کننده مفصل بیشتر برای افرادی که از آرتریت خفیف تا متوسط رنج می برند، کارایی دارد. آزمایشات بالیتی نشان می دهد که با تزریق سینویسک افراد مبتلا به آرتروز زانو نیازی به عمل جراحی ندارند.

آرتروز و سنجد

اطباء از آرد و هسته‌ میوه سنجد با هم آسیاب شود مصرف خوراکی آن بیماری آرتروز را درمان می‌کند. مصرف سنجد براى درمان و جلوگیرى از عوارضى مثل زخم روده، سرفه‌هاى حاد گرم، سردرد و اثر رطوبت نافع است. این میوه در طب سنتی به عنوان تانن قابض است و در معالجه بیماریهای دندان، لثه در درمان زخم معده موثر است. به گزارش باشگاه خبرنگاران، نام علمی سنجد (Elaeagnusan gastifolial) است و رویشگاه این درخت بدلیل سازگاری آن با محیط‌های مختلف در اغلب نقاط کره زمین از جمله آمریکای شمالی، اروپای شرقی و غربی، آسیای مرکزی و شمالی و … است. در قسمت درون سنجد 17 نوع آمینواسید و مقداری پروتئین وجود دارد که هر یک از این آمینواسیدها خواص دارویی بسیار مفیدی دارند بطوری که می‌توان گفت میوه سنجد یک میوه دارویی است. سنجد دارای 3 قسمت برون بر (پوست قهوه‌ای رنگ)، میان‌بر (آردی شکل) و درون بر (هسته چوبی و سفت آن) است که قسمت میان‌بر و درون بر آن دارای ارزش غذایی فراوان است. در قسمت میان‌بر 2 نوع قند گلوکز و فروکتوز، 7 نوع چربی اشباع شده و اشباع نشده وجود دارد. به گفته محققان این میوه در طب سنتی به عنوان تانن قابض است و در معالجه بیماریهای دندان، لثه و اسهال و در درمان زخم معده موثر است. اطباء از آرد و هسته‌ میوه سنجد با هم آسیاب شود مصرف خوراکی آن بیماری آرتروز را درمان می‌کند. مصرف سنجد براى درمان و جلوگیرى از عوارضى مثل زخم روده، سرفه‌هاى حاد گرم، سردرد و اثر رطوبت نافع است. یکی از دانشمندان گفته است میوه سنجد گوشت بر استخوان مى رویاند و انسان را فربه مى کند. پوست را تقویت کرده و کلیه ها را گرم نگه داشته و مانع از تکرر ادرار مى شود. در هند از روغن هسته آن لعوق یا شربت غلیظی درست می کنند که در التهاب غشاهای مخاطی همراه با ترشح همانند انواع زکام و نیز در موارد عفونتهای برونشها مصرف می نمایند. پژوهش های محققان ایرانی نشان داد که عصاره سنجد به درمان آرتروز و التهاب مفاصل کمک می کند. آرتروز نوعی بیماری التهابی مفصل است و در 70 درصد افراد بالای 60 سال مشاهده می شود. در این مطالعه 120 بیمار مبتلا به آرتروز زانو با درد متوسط تا شدید به مدت 7 هفته مورد بررسی قرار گرفتند و اثر عصاره سنجد و استامینوفن در تسکین درد این بیماران مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای کاهش و بهبود درد ناشی از آرتروز، عصاره گیاه سنجد موثرتر از داروی مسکن استامینوفن عمل می کند.

مهمترین مشخصه آرتروز

مهمترین مشخصه آرتروز پا، تخریب تدریجی غضروف مفصلی است. قسمت دو انتهای هر استخوان، از غضروف که بافتی است انعطاف‌پذیر ساخته شده‌است. با شروع بیماری آرتروز زانو، غضروف انتهای تحتانی استخوان فمور (ران) و غضروف قسمت فوقانی استخوان درشت‌نی به تدریج دچار تغییرات تخریبی (دژنراتیو) می‌گردد. به همین ترتیب درگیری و آسیب غضروف کشکک به آرتروز پا این ناحیه منجر می‌شود؛ بنابراین آرتروز مفصل زانو در دو ناحیه تیبیوفمورال (مفصلی که بین استخوان ران و ساق ایجاد می‌شود) و مفصل کشککی-رانی می‌تواند ایجاد شود. علت اصلی تخریب غضروف در بیماری آرتروز، عدم وجود عروق خونی جهت تغذیه این ناحیه می‌باشد و ازطرفی غضروف مفصلی فاقد عصب است و به هنگام آسیب دردی حس نمی‌شود که همین مسئله زمینه تخریب بیشتر را فراهم می‌کند. البته تغذیه غضروف ازطریق غشاء سینوویوم و حرکات مفصل انجام می‌شود.

درمان آرتروز زانو

درمان آرتروز زانو با توجه به مشکل بیمار می‌تواند درارتباط با موارد زیر باشد: ۱-درمان دارویی طبق نظر پزشک متخصص مربوطه ۲-کاهش وزن درصورت وجود چاقی ۳-کنترل فعالیت‌های روزمره (پرهیزازچهار زانو نشستن، پرهیزاز دو زانو نشستن، کاهش شیب پله‌های منزل، بالا و پایین رفتن از پله‌ها به صورت یک پله-یک پله که مستلزم صبر و حوصله می‌باشد، پرهیزاز وضعیت‌های ثابت که زانو در یک حالت به مدت طولانی قرار می‌گیرد و در نهایت عدم انجام حرکات جهشی-چرخشی و تند) ۴-تقویت عضلات اطراف مفصل زانو. با تقویت عضلات میزان فشار روی مفاصل کاهش می‌یابد که نوع تمرین و شدت آن ازطریق فیزیوتراپیست تنظیم می‌شود ۵-تحرک مفصل به صورت کنترل شده. با توجه به اینکه غضروف فاقد عروق خونی است، حرکات طبیعی نقش بسزایی در تغذیه غضروف دارد ۶-حرکات و فعالیت‌هایی که باعث تشدید درد می‌شوند حتماً ترک شود ۷-تنظیم یک برنامه درمانی برای بیمار توسط فیزیوتراپیست به خصوص در مواردی که بیماری شدت یافته و احتمال زمین گیر شدن وجود دارد. بهتر است در موارد شدید بیماری تنظیم برنامه درمانی در ارتباط با محیط فرد صورت گیرد، مسائلی ازقبیل استفاده از تخت، تنظیم ارتفاع تخت با توجه به قد فرد و به ویژه آموزش استفاده از وسایل کمکی همانند عصا و واکر. مثلاً تنظیم ارتفاع واکر با توجه به قد فرد در بسیاری از موارد، راه رفتن بیمار را تسهیل می‌کند. ۸-استفاده از زانوبند و وسایل کمکی طبق نظر متخصص ارتز و پروتز ۹-آب درمانی (هیدروتراپی) ۱۰-برنامه تمرینات هوازی  ۱۱-درمان با عمل جراحی. زمانی‌که درد و مشکلات مفصل خیلی شدید است، عمل جراحی طبق نظر پزشک متخصص جراحی ارتوپد ضرورت می‌یابد.

آرتروز پا و اوزون تراپی

ازن تراپی یکی از قوی‌ترین روش‌های موجود برای رفع زانو درد در بین همه درمان‌های شناخته شده امروزی است. استفاده از روش اوزون تراپی می‌تواند تاثیرات سودمندی بر بهبود آرتروز زانو داشته باشد. اوزون درمانی آرتروز زانو در حقیقت مولکول اکسیژن سه اتمی است. با توجه به اینکه این گاز آبی رنگ است، هر دوی مایع ازن و گاز ازن به شدت آبی رنگ هستند. ازن تراپی مفصل زانو یک روش تزریق ساده است که می‌تواند آرتروز زانو را درسطح ملایم تا متوسط به طور قابل توجه درمان نماید.

آرتروز پا و تزریق

یکی از روش‌های دیگری که می‌تواند به درمان آرتروز زانو کمک کند تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت است. انجام این کار نیازمند تهیه یک نمونه از خون فرد و پردازش آن برای ایجاد مایعی است که سطح بالاتری از پلاکت‌ها در مقایسه با حالت عادی در آن وجود دارد. در ادامه پزشک این مایع را به ناحیه آسیب دیده تزریق می‌کند. پلاکت‌های خون حاوی مواد شیمیایی طبیعی هستند که می‌تواند به درمان و بهبود آسیب‌های وارد شده به بیمار کمک کند. بیش از یک دهه است که پزشکان از تزریق PRP برای درمان سایر مشکلات همچون آسیب‌های وارد شده به تاندون بهره می‌گیرند. عوامل متعددی مانند آرتروز زانو، التهاب تاندون، بورسیت، از بین رفتن غضروف یا اختلالات بافت‌های همبند و آسیب‌دیدگی‌های زانو می‌توانند باعث ایجاد درد در زانو شوند. اولتراسوند تراپی یک روش درمانی فیزیکی است که توسط متخصصین طب فیزیکی و توان‌بخشی برای کمک به کاهش یا از بین بردن درد زانو به کار برده می‌شود. در این روش از امواج صوتی است برای ایجاد گرمای عمیق در بافت زانوی آسیب دیده و تحریک فرایند بهبودی استفاده می‌شود. اولتراسوند تراپی همچنین می‌تواند برای دست‌یابی به فونوفورسیس مورد استفاده قرار می‌گیرد. این یک عمل غیرتهاجمی است که همراه با تجویز دارو برای بافت‌های زیرپوستی انجام می‌شود و برای بیمارانی که تمایلی به انجام درمان‌های تزریقی ندارند عالی است. با این روش نیروی انرژی التراسونیک داروها را از طریق پوست وارد بافت می‌کند. کورتیزون که برای کاهش تورم و التهاب به کار برده می‌شود یکی از موادی است که توسط این روش به بدن وارد می‌شود.

بیشتر بخوانید : آرتروز شانه ♥ آرتروز فک ♥ آرتروز کمر ♥ آرتروز گردن ♥ آرتروز زانو

التهاب تاندون های زانو

التهاب تاندون های زانو

التهاب تاندون مچ دست ,التهاب تاندون مچ دست درمان,التهاب تاندون مچ دست چیست,علائم التهاب تاندون مچ دست,درمان سنتی التهاب تاندون مچ دست

توضیحاتی در مورد التهاب تاندون

تاندون‌ها بافت‌های رشته‌ای محکمی هستند که استخوان و ماهیچه را به هم متصل می‌کنند. آن‌ها از حرکت مفاصل و استخوان‌ها هنگام منقبض شدن ماهیچه‌ها پشتیبانی می‌کنند. برخی از انواع آسیب‌هایی که به تاندون‌ها وارد می‌شوند، عبارتند از پارگی تاندون، تنوسینوویت، تاندینوپاتی و التهاب تاندون یا تاندونیت. تاندونیت التهاب تاندون است و معمولا در قسمت‌های پایین‌تر بدن، بالای شانه‌ها، لگن، باسن و غیره رخ می‌دهد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب تاندون صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علائم التهاب تاندون

درد، سفتی، توده، تورم، حساسیت، ضعف، و غیره. ممکن است در هنگام ورزش کردن، دچار تاندونیت شوید و این مشکل می‌تواند قسمت‌های مختلف بدن مانند پاشنه، انگشتان، زانو، مچ دست، آرنج، شانه، و غیره را تحت تاثیر قرار دهد.

التهاب تاندون و باندهای الاستیک

استفاده از باندهای الاستیک یا گرم برای کاهش میزان فشاری که روی عضلات آسیب‌دیده وارد می‌شود، بسیار موثر است. به کمک آن‌ها می‌توانید درد و تورم را تسکین دهید. به علاوه این روش همچنین به سرعت بخشیدن روند بهبودی نیز کمک می‌کند. باند الاستیک یا گرم همیشه در بازار موجود است. شما باید ساق پا و از مچ پا به پایین را را با یک باند الاستیک یا گرم بپوشانید. باید سعی کنید که پای‌تان را بالا نگه دارید تا جریان خون را به این ناحیه کاهش بدهید. برای رسیدن به نتیجه‌ی بهتر، باید حدودا به مدت چند روز یا تا زمانی که به طور کامل از تورم و درد خلاص شدید، پای‌تان را بسته نگه دارید. از سوی دیگر، شما باید از بیش از اندازه محکم بستن ناحیه‌ی آسیب‌دیده پرهیز کنید، زیرا این کار می‌تواند سبب شود که جریان خون ضعیف شود. حواس‌تان باشد که اگر درد یا علائم دیگر افزایش یافتند، باید باندپیچی پا را باز کنید.

التهاب تاندون و سرکه‌

استفاده از سرکه‌ی گرم و بانداژ سرد یکی از درمان‌های خانگی دیگر برای التهاب تاندون زانو، مچ و سایر قسمت‌ها است. این روش می‌تواند برای خلاص شدن از درد و التهاب ناشی از تاندونیت به شما کمک کند، زیرا درمان گرم در کاهش درد و شل کردن عضلات موثر است در حالی که درمان سرد التهاب را کاهش می دهد. علاوه بر این، سرکه نیز به عنوان یک عامل ضد التهابی عالی عمل می‌کند.روش انجام کار: – ابتدا مقادیر مساوی آب و سرکه سفید آماده کنید و سپس آن‌ها را با هم مخلوط کنید. – بعد، ترکیب را در یک ظرف تمیز گرم کنید. – در یک تابه یا کاسه‌ی کوچک، سرکه و آب سرد را به نسبت ۱ به ۱ ترکیب کنید. – حالا یک حوله‌ی تمیز را در این مخلوط داغ غوطه‌ور کنید و بعد آن را بیرون بیاورید و با فشار دادن مایع اضافی‌اش را خارج کنید. – سپس حوله را حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه در اطراف منطقه‌ی آسیب‌دیده قرار دهید. – بعد، حوله را در مخلوط سرد سرکه و آب غوطه‌ور کنید و همان روند را دنبال کنید. – شما باید این فرایند را ۳ بار تکرار کنید. – در نهایت، کمی مرطوب‌کننده روی پوست بمالید.

التهاب تاندون و طب سوزنی

یکی دیگر از روش‌های درمانی خوب طب سوزنی است. مطابق با یک مطالعه که در مجله‌ی پزشکی طب جامع‌نگر چین در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، طب سوزنی در مقایسه با برخی از تمرینات اکسنتریک، بهتر می‌تواند به بهبود درد و فعالیت در افراد مبتلا به تاندونیت مزمن کمک کند. علاوه بر این، طب سوزنی همچنین در افزایش اشباع اکسیژن و حجم خون در تاندون موثر است و همین باعث کاهش درد و تورم زانو می‌شود. با این حال، باید یک متخصص طب سوزنی مناسب برای درمان التهاب تاندون پیدا کنید.

التهاب تاندون و آب گازدار بدون قند

اگر به دنبال درمان‌های خانگی برای رفع مشکل تاندونیت زانو، مچ و سایر قسمت‌ها هستید، نباید آب گازدار (سودا یا آب کربناته) را فراموش کنید. این آب می‌تواند برای از بین بردن التهاب و درد ناشی از تاندونیت به شما کمک کند. علاوه بر این، به لطف فرایند اسمز معکوس، آب گازدار به بیرون کشیدن مایع اضافی از پای شما کمک می‌کند. روش انجام کار: – در ابتدا، آب گازدار بدون قند را آماده کنید و منطقه‌ی آسیب‌دیده را در این آب به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه خیس بگذارید. – باید این روش را ۲ بار در روز و به مدت چند روز انجام دهید تا شاهد کاهش شدید درد و تورم باشید.

التهاب تاندون و ماساژ

ماساژ یکی دیگر از روش‌های درمانی خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ و سایر قسمت‌های بدن است که باید امتحان کنید! ماساژ ملایم برای افزایش گردش خون بسیار عالی است، چرا که عضلات را ریلکس نگه می‌دارد و تورم و سفتی را کاهش می‌دهد. برای انجام این روش درمانی، می‌توانید از روغن نارگیل، روغن کنجد، روغن خردل یا روغن زیتون استفاده کنید. روش انجام کار: – ابتدا یک نوع روغن را انتخاب کنید و سپس کمی آن را گرم کنید. – با استفاده از انگشتان‌تان روغن گرم را به آرامی روی ساق پا، مچ پا به پایین و پاشنه به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ماساژ دهید. – شما باید این روند را چند بار در روز تکرار کنید، تا زمانی که درد کاملا بهبود بیابد. – اگر نمی‌توانید نواحی آسیب‌دیده را خودتان ماساژ بدهید، می‌توانید از یک ماساژ درمانگر حرفه‌ای یا دوست‌تان کمک بگیرید.

التهاب تاندون و ویتامین E

التهاب و درد می‌تواند ناشی از رادیکال‌های آزاد باشد. ویتامین E به عنوان یک آنتی‌اکسیدان محلول در چربی برای از بین بردن این رادیکال‌های آزاد عالی است. بنابراین، به کاهش التهاب و درد ناشی از التهاب تاندون کمک می‌کند. علاوه بر این، ویتامین E همچنین در بهبود عملکرد گردش خون تاثیر مثبت دارد که همین موجب کاهش تورم و تسریع روند بهبود می‌شود. – شما می‌توانید روغن داخل کپسول‌های ویتامین E را برای ماساژ دادن منطقه‌ی آسیب‌دیده به صورت حدود۲ یا ۳ بار در روز استفاده کنید تا زمانی که از درد به طور کامل رهایی پیدا کنید. – روش دیگر این است که می‌توانید مواد غذایی غنی از ویتامین E یا مکمل ویتامین E را پس از مشاوره با پزشک‌تان استفاده کنید تا روند بهبودی‌تان تسریع بیابد.

التهاب تاندون و روغن کرچک

روغن کرچک برای دور نگه داشتن درد، التهاب و تورم ناشی از التهاب تاندون بسیار عالی است. یکی دیگر از داروهای موضعی برای تاندونیت زانو، مچ و سایر قسمت‌های بدن که باید امتحان کنید، روغن کرچک است. این روغن می‌تواند به شما در کاهش علائم تاندونیت کمک کند. این روغن عمدتا اسید ریسینلیدیک دارد که یک عامل ضد التهابی عالی است. همچنین، مطابق با یک مطالعه که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد، اسید ریسینلیدیک موجود در این روغن متشکل است از کپسایسین و خواص ضد التهابی که پس از استفاده‌ی مکرر، نتایج آن کاملا قابل مشاهده است. روغن کرچک را به صورت ۲ تا ۳ بار در روز برای کاهش درد و التهاب ناشی از التهاب تاندون به طور مستقیم در منطقه آسیب‌دیده استعمال کنید.

التهاب تاندون و زنجبیل

زنجبیل برای از بین بردن چند مشکل مربوط به درد و التهاب عالی است. این ریشه‌ی خوراکی حاوی خواص ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی است که به کاهش درد، التهاب و تورم کمک می‌کند، و به همین دلیل در میان داروهای مؤثر برای درمان التهاب تاندون قرار می‌گیرد. علاوه بر این، زنجبیل همچنین برای بهبود گردش خون در منطقه‌ی آسیب‌دیده عالی است. روش انجام کار: – ابتدا، ۱ قاشق غذاخوری از تکه‌های زنجبیل نازک را به نصف فنجان آب تمیز اضافه کنید. سپس، آن را به مدت حدود ۱۰ دقیقه دم بگذارید تا دمنوش زنجبیل آماده شود. حالا، آن را صاف کنید و کمی عسل به دمنوش حاصل اضافه کنید. در نهایت باید ۲ یا ۳ فنجان دمنوش زنجبیل در روز بنوشید. یا، می‌توانید زنجبیل را به غذاهای روزانه‌تان اضافه کنید. – روش دیگر این است که می‌توانید پس از مشاوره با پزشک‌تان، مکمل زنجبیل مصرف کنید. – یا همچنین می‌توانید روغن زنجبیل را برای ماساژ دادن منطقه‌ی آسیب‌دیده چند بار در روز استفاده کنید.

التهاب تاندون با پارگی‌ های میکروسکوپی

تاندونیت (به انگلیسی: Tendinitis or Tendonitis) یعنی التهاب تاندون که همراه با پارگی‌های میکروسکوپی است. این ضایعه بیانگر یک پاسخ التهابی در داخل تاندون، بدون التهاب لایه خارجی (یعنی پاراتنون) آن است. استفاده بیش از حد از عضلات، مهمترین عامل تاندونیت محسوب می‌شود. درگیری تاندون ماهیچه‌های مفصل شانه با تشخیص تاندونیت، شیوع بالایی دارد. به عنوان مثال تاندونیت ماهیچه فوق خاری (سوپرااسپیناتوس) که یکی از ماهیچه‌های کلاهک چرخاننده  (روتاتور کاف) است، نسبت به عضلات دیگر بیشتر مشاهده می‌گردد. ازجمله عوارض التهاب‌های تاندونی، تاندونیت کلسیفیه، بورسیت و تاندونیت مزمن است.

مهمترین علل تاندونیت

مهمترین علل تاندونیت عبارتنداز: فعالیت‌های تکرای. اگرچه در این اعمال، نیروی کمی به کار می‌رود، ولی به دلیل تکرار بالا، آسیب پذیری تاندون افزایش می‌یابد. ضربه مستقیم اختلالات وضعیت (پوسچر) کاهش خونرسانی در برخی از نقاط تاندون (مثلاً تاندون فوق خاری یا سوپرااسپیناتوس و تاندون آشیل)

علایم تاندونیت

علایم تاندونیت ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد: با استراحت درد کاهش می‌یابد و با فعالیت تشدید می‌گردد. معمولاً شروع درد تدریجی بوده و در یک دوره زمانی ایجاد می‌شود. با اعمال مقاومت به عضله توسط معاینه کننده در عملی که آن ماهیچه دارد، درد افزایش می‌یابد. کشش ماهیچه درگیر، ممکن است با درد همراه گردد. در مرحله حاد به هنگام استراحت نیز ممکن است درد وجود داشته باشد. احتمال وجود اسپاسم محافظتی تورم و احتمال گرمی در ناحیه حساسیت به لمس در ناحیه آسیب کرپیتاسیون  (صدای خش خش) به هنگام عمل فعال عضله. احتمالاً چسبندگی پاراتنون در تاندون ملتهب باعث کرپیتاسیون می‌گردد. این چسبندگی می‌تواند به علت تولید مواد چسبنده در اثر پاسخ التهابی تاندون ایجاد گردد.

التهاب تاندون و سیب‌ زمینی

در واقع، یک سیب‌زمینی خام با حذف مایع اضافی از بدن شما می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. علاوه بر این، با توجه به مطالعات انجام شده، سیب‌زمینی دارای خواص تسکین‌دهنده‌ی درد و آرام‌بخش است و زمانی که سطح درد افزایش می‌یابد، می‌تواند به شما کمک کند آرام شوید. بنابراین، اگر به دنبال درمان‌های خانگی التهاب تاندون زانو، مچ دست، و سایر قسمت‌های بدن هستید، سیب‌زمینی را نادیده نگیرید. روش انجام کار: – در ابتدا یک سیب‌زمینی بزرگ را بجوشانید. – سپس اجازه دهید کاملا خنک شود و آن را خوب له کنید. – حالا این سیب‌زمینی له‌شده را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده پخش کنید. – سپس از یک پارچه‌ی پنبه‌ای تمیز برای بستن این ناحیه استفاده کنید. – در نهایت، اجازه بدهید سیب‌زمینی به مدت نیم ساعت بماند. – شما باید این روش درمانی را 2 بار در روز و به مدت 3 روز تکرار کنید تا بهترین نتایج را به دست آورید.

روش درمان التهاب تاندون

التهاب تاندون چگونه درمان می شود؟ درمان های ابتدایی عبارتند از: – پرهیز از انجام کارهایی که مشکل را بدتر می کنند. – محل آسیب دیده را استراحت دهید. – گذاشتن کیسه یخ روی محل التهاب تاندون – از داروهای ضد التهاب و یا ژل های ضد التهاب استفاده کنید. اگر مشکل شما طی یک هفته خوب نشد به پزشک مراجعه کنید تا درمان های زیر را به شما توصیه کند: – تزریق کورتون: این دارو به سرعت درد و التهاب تاندون را کم می کند – فیزیوتراپی توسط متخصص این کار – عمل جراحی ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد تا التهاب تاندون برطرف شود که بستگی به شدت آن دارد. در شرایط زیر نزد پزشک بروید: – تب بالاتر از ۷/۳۷ درجه سانتیگراد – احساس گرمی، قرمزی و ورم محل التهاب – عدم توانایی برای حرکت دادن محل التهاب نشانه های بالا می توانند علائم مشکلات دیگری در بدن باشند که نیاز به درمان سریع تری دارند.

التهاب تاندون و کلم بروکلی

کلم بروکلی به .شما کمک می‌کند تا در مدت زمان کوتاهی به نتایج قابل‌توجهی برای مبارزه با مفاصل متورم برسید. بنابراین، این گیاه خوراکی هم به عنوان یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ دست و دیگر قسمت‌ها استفاده می‌شود. روش انجام کار: – ابتدا یک بروکلی تازه تهیه کنید و آن را در مخلوط‌کن بریزید و با اضافه کردن کمی آب به آن،‌ یک خمیر آماده کنید. – حالا این خمیر را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده پخش کنید و با استفاده از یک پارچه پنبه‌ای آن را ببندید. – در نهایت، اجازه بدهید خمیر به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه همان جا بماند و بعد با آب گرم آن را شستشو دهید. – شما باید این روش را 2 بار در روز و به مدت چند روز تکرار کنید.

درمان خانگی التهاب تاندون

کیسه‌ی یخ یکی از عالی‌ترین داروهای خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ دست و سایر قسمت‌های بدن است. استفاده از کیسه‌ی یخ روش ساده‌ای است که می‌توانید هر روز در خانه آن را انجام دهید. خیلی ساده چند تکه یخ بردارید، آن‌ها را لای یک حوله‌ی نرم قرار بدهید و بعد آن را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده به مدت ۱۵ دقیقه قرار بدهید. این روش درمانی درد و التهاب التهاب تاندون را کاهش می‌دهد. به جای استفاده از تکه‌های یخ، می‌توانید از غذاهای یخ زده یا میوه استفاده کنید. شما می‌توانید این روش درمانی را چند بار در روز انجام دهید تا سریع‌تر به نتیجه برسید.روغن زیتون علاوه بر مزایایی که برای بهبود سلامتی دارد و کاربردهایی که برای مو، پوست و ناخن دارد، برای برخی از مشکلات مانند التهاب تاندون نیز مفید است. استفاده از روغن زیتون برای ماساژ دادن منطقه‌ی آلوده، باعث کاهش التهاب و درد ناشی از تاندونیت می‌شود. شما می‌توانید پا، مچ دست، زانو، شانه، آرنج یا هر بخش دیگری از بدن را با این روغن ماساژ بدهید. روغن زیتون جریان خون را بهبود می‌بخشد، بنابراین شما با این روش درمانی تسکین خواهید یافت. حالا مقداری روغن زیتون گرم آماده کنید و به آرامی آن را در نواحی دردناک به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ماساژ دهید. این روش درمانی می‌تواند چند بار در روز استفاده شود.مریم‌گلی به دلیل خواص درمانی خوبی که دارد، برای درمان التهاب تاندون بسیار مفید است. این گیاه دارویی می‌تواند درد و التهاب تاندونیت را آرام کند. تمام کاری که باید بکنید این است که برگ‌های مریم‌گلی تازه را آماده کنید و آن‌ها را در مناطق آسیب‌دیده‌ی خود مالش دهید. روش دیگر این است که می‌توانید برگ مریم‌گلی را در سرکه سیب بجوشانید و بگذارید به طور طبیعی خنک شود و بعد یک تکه پارچه‌ی پنبه‌ای را در مایع خیس کنید و آن را به مدت ۱۰ دقیقه روی قسمتی که درد دارد بگذارید. همچنین می‌توانید برای کاهش درد و التهاب هر روز دمنوش مریم‌گلی بنوشید.مارچوبه به عنوان یک دیورتیک طبیعی، نه تنها برای سلامت کلی شما مفید است، بلکه یکی از بهترین داروهای خانگی برای درمان التهاب تاندون است چرا که مایع اضافی را از سیستم بدن خارج می‌کند، آب اضافی را کاهش می‌دهد، التهاب، تورم و درد ناشی از تاندونیت را از بین می‌برد. اگر تاندونیت دارید، باید به میزان بیش‌تری مارچوبه مصرف کنید. این گیاه خوراکی به صورت بخارپز و در ترکیب با ماهی، ماست و غیره خوشمزه می‌شود. همچنین می‌توانید از مارچوبه برای طبخ یک سوپ سالم و خوش‌طعم استفاده کنید، یا برای کاهش وزن با آن سالاد تهیه کنید.

بیشتر بخوانید : درد بازو ♥ بازو درد ♥ درد کتف ♥ آرتروز شانه ♥ شانه درد